"Göztepe mi çok iyi, biz mi kötüyüz anlamadım." Bu cümleler Haluk Ulusoy’un oğlu, Saffet Ulusoy’a ait. Maçı tam arkamda izlerken, ilk yarı bütünüyle aynen bu cümleleri kullandı. Aslında ilk 45 dakikanın özeti de buydu.
Galatasaray’ın maça çok tempolu başlayacağını, Göztepe’nin de defans yapacağını düşünüyorduk. Ama maç başladığında ve devamında bunun yanlış olduğunu gördük. Göztepe takımı, Ali Sami Yen’de futbolu çirkinleştirmeden, hatta 3 - 4 oyuncuyla hücum yaptı. Özellikle ilk yarıda Galatasaray’dan daha fazla pozisyon buldu.
Geçen yılki maçın kahramanı Göksel, geçtiğimiz sezon belki Galatasaray’ın şampiyonluğunu sağlamıştı ve o yenilgi Galatasaray’ı kendine getirmişti. Dün de aynı şekilde oyun Göztepe’nin kontrolünde giderken, gereksiz bir şekilde topu elle aldı, penaltı kararı takımının bütün hesaplarını alt üst etti.
İkinci yarının hemen başında gelen ikinci penaltıdan sonra Göztepe defansı, orta sahaya kadar çıkarak oyunu tamamen riske etti. Araya atılan toplarla Galatasaray pozisyon bulmaya çalıştı.
Galatasaray’da artık ne sistemi, ne de sıkca değişen kadroyu konuşmak istemiyorum. Çünkü dünkü maç gibi, sezon başından beri Galatasaray’ın en büyük sıkıntısı SAVUNMANIN TOPU BİR TÜRLÜ OLUMLU KULLANAMAYIŞINDAN kaynaklanıyor. Dörtlü savunma ve onların önünde oynayan Ayhan bütün atak başlangıçlarında topu olumsuz kullandı. Zaten ilk yarıda Galatasaraylı defans oyuncuları topu rakibe vererek pozisyonlara neden oldular, ama rakip bunlardan yararlanamadı. 79. dakikada ise bu kez pas vermeden ıskalayarak pozisyon ikram ettiler. Zafer de affetmedi. Sarı - Kırmızılı ekipte biraz Ergün iyi oynadı, diğerleri vasatın altındaydı. Sezon başından beri kuvvetiyle dikkati çeken Batista dahi fizik olarak iyi değildi.
Ali Sami Yen’de bugüne kadar gördüğüm en iyi takım Göztepe’ydi. Hafta içinde antrenmana çıkmayan oyuncular, büyük dayanışma gösterdiler.
Eski Göztepeli futbolcu Mutlu Çelik, bana göre hakemlik resitali çekti. Mükemmel maç yönetti. Galatasaray’ın üçüncü golü ofsayttı ancak burada da hata yan hakemEkrem Kan’daydı.
