Tolga Ersarı

Suni çim, sezonu geç kapatıp, erken açmak zorunda kalınması, İsveç’te sezonun ortasına gelinmesi, milli takımdan geç dönen futbolcular, sakatlıklar, …

Bunların hepsi önemli etkenler olabilir. Ama hiçbir şey Galatasaray’ın Östersunds karşısındaki skandal futboluna bahane olamaz.

Mağlup olabilirsiniz. Ama böyle kötü bir futbol sonucunda alınan yenilgi kabul edilemez.

Lafı döndürüp dolaştırmayacağım. Galatasaray’ın şu anda yaşadığı sıkıntıların temelinde plansızlık yatıyor.

Galatasaray’ın 13 Temmuz’da UEFA Avrupa Ligi ön eleme maçı oynayacağı çok önceden biliniyordu. Ancak kadro planlaması buna göre yapılmadı. Daha yerine transfer yapılmadan, şu kadroda sağ bek oynayabilecek tek isim olan Sabri ile sözleşme yenilenmedi. Buna karşılık yönetimin bile yanlış transfer dediği Cavanda hazırlık kampına götürüldü. Kaldı ki gerek UEFA, gerekse de Türkiye Ligi’nde maç kadrolarında belli sayıda altyapıdan yetişmiş ve Türk futbolcu bulundurma zorunluluğu da Sabri’nin kalmasını gerektiriyordu.

Sağ bek ve stoper transferi ön plana çıktığı için sol bek transferi ağırlık kazanmadı. Nitekim bonservisi elinde olan Clichy gibi bir sol bek Medipol Başakşehir’e imza atarken, Galatasaray’ın

Fenerbahçeli taraftarlar belki de üç yıl aradan sonra yeniden sezona umutla başlıyorlar. Sadece taraftarlarda değil, futbolcularda da bu farklı havayı sezebiliyoruz.

Elbette bu pozitif havanın temel nedeni Aykut Kocaman’ın geri dönmesi. Başarılı teknik adamın ismi açıklandıktan sonra Fenerbahçe’de herkes geleceğe umutla bakmaya başladı. Bu anlamda sorunları bir kenara bırakıp Aykut Kocaman’ı yeniden Fenerbahçe’ye kazandıran Aziz Yıldırım’ı da tebrik etmek gerekiyor.

Aykut Kocaman’ın ardından yapılan doğru ve nokta transferler de, sarı lacivertli camiadaki pozitif havanın daha da artmasını sağladı.

Fenerbahçe’de şu an için en büyük problem santrafor mevkiinde yaşanıyor. Sarı lacivertlilerin iyi bir santrafor transferi yapmaları şart. Hatta bir santrafor bile yetmeyebilir. Sow, uygun bir fiyatla bu sezon da kiralanabilseydi Fenerbahçe’ye çok büyük katkı sağlayabilirdi.

Evet, Fenerbahçe’nin santrafor transferinde aceleci davranmaması ve ekonomik koşulları dikkate alması doğru bir hareket. Bu süreçte, özellikle yurtdışındaki takımlarla adı geçen bazı futbolcuların transferleri gerçekleşirse kaynak da yaratılabilir. Ama bu transferler olmasa bile Fenerbahçe yönetiminin bir

Şu anda gerek ülkemizde gerekse de dünyanın pek çok yerinde gözler futbolcu transferlerine çevrilmiş durumda. Bununla birlikte pek çok kişi tarafından atıl olarak görülen bu günler, büyük spor organizasyonlarına sahne oluyor. Şüphesiz bunun en güzel örnekleri futbolda Almanya’nın zaferiyle sonuçlanan Konfederasyonlar Kupası, teniste Wimbledon, bisiklette ise Fransa Bisiklet Turu.

Fransa Bisiklet Turunun ( Le Tour de France ) 3. etabı dün gerçekleşti. Oldukça zevkli ve çekişmeli geçen etabın galibi ise, Bora- Hansgrohe takımının Slovak yıldızı Peter Sagan oldu.

213 km.’den oluşan 3. etap, Verviers ile Longwy arasında gerçekleşti. Adı geçen yerlerde yaşayanlar ve bu tur için gelenler etabı çıplak gözle izleme şansına sahip olurlarken, televizyonları başındakilerse Eurosport 1 ekranlarından canlı olarak bu ziyafeti izleme şansı yakaladılar.

Beş saatten fazla süren canlı yayın, muhteşem doğal güzellikler ile Caner Eler ve Sarper Günsal’ın müthiş sunumları ve tadı damağında sohbetleriyle bir çırpıda bitiverdi.

Önce o harika doğadan başlamak gerekiyor. Üç ülkeyi kapsayan ve onlarca yerleşim yerinden geçen parkurda ağacın olmadığı bir milim bile yoktu. Gözlerimizi

Göztepe, yıllar sonra İzmir’i Süper Lig’de temsil etme şansı yakaladı. Ancak sarı kırmızılı takımdaki transfer sessizliği Göztepe’ye gönül verenleri korkutuyor.

Ben hem tecrübesinden hem de takımı tanımasından dolayı Yılmaz Vural ile yola devam edilmesinden yanaydım. Taraftarların büyük kısmının da gönlünden geçen buydu. Ancak maalesef tecrübeli hoca ile yola devam edilemedi.

Teknik direktör sürüncemesiyle çok zaman kaybeden Göztepe, sonunda Tamer Tuna ile anlaştı. Tamer Tuna’nın kişiliğine, futbolculuk geçmişine ve Şenol Güneş’in yanında geçen antrenörlük deneyimine büyük saygı duyuyorum. Umarım Tamer Tuna, Göztepe’de çok başarılı olur. Ama Tamer Tuna tercihinin bir takım riskleri de beraberinde getirdiğini göz ardı edemeyiz.

Göztepe, Tamer Tuna’nın ilk teknik direktörlük deneyimi olacak. Tamer Tuna’nın futbol bilgisinden şüphem yok. Şenol Güneş’in yardımcılığı da onun gelişimine mutlaka çok katkı yapmıştır. Ama teknik direktörlük çok farklı bir olay. Yukarıda da belirttiğim gibi hem Göztepe hem de Tamer Tuna açısından genç hocanın başarılı olmasını çok istiyorum. Ama Göztepe’nin Süper Lig’deki ilk yılında tecrübeli bir teknik direktör yerine Tamer Tuna ile anlaşmasının

Spor da dahil olmak üzere pek çok konuda yaşadığımız sıkıntıların temelinde profesyonelleşememek yatıyor. Aslında bu biraz da Şark toplumlarının genel özelliği. Bu anlamda milli takım krizine sadece sportif olarak değil, tarihi ve sosyolojik açıdan da bakmak gerekiyor.

Öncelikle şunu herkes bilmeli, sadece Türk milli takımında sıkıntılar yaşanmıyor. Avrupa’nın önde gelen milli takımları da büyük çapta krizler yaşadılar ve yaşıyorlar. Ancak o coğrafyada işler ahbap çavuş ya da baba oğul ilişkisi içerisinde değil, yerleşmiş bir kurumsal kültür içerisinde yürüyor. O nedenle çözümler de bu çerçeve içerisinde gerçekleşiyor.

Bunun pek çok örneği var. Almanya’daki kaptanlık krizinin telekonferansla nasıl bir hamlede çözüldüğünü Fatih Terim’in basın toplantısında değerli İbrahim Kırkayak anlattı. Keza Fransa, Euro 2016 öncesinde Real Madrid’de oynayan golcüsü Benzema’yı kadro dışı bıraktı. Benzer bir kararı İngiltere, John Terry için verdi.

Görüldüğü gibi başarı her şeyin önünde gelmiyor. Bu anlamda Arda Turan olayının da artık kapanması gerekiyor. Yapılacak şey çok basit, milli takıma şimdiye kadar verdiği hizmetlerden dolayı Arda Turan’a teşekkür etmek. Arda Turan yeniden milli

Yazı hevesim erken yaşlarda başladı. Futbola olan ilgimden dolayı spor yazarları ve yazıları da merceğime girdi. Çok değerli bu yazarların arasında özellikle iki isim benim için her zaman bir adım öndeydi. Bu iki yazar sadece benim için değil, pek çok kuşak ve basın camiası içinde de en saygı duyulan kalemlerin başında geliyorlardı. Bu yazarlar Attila Gökçe ve Bilal Meşe idi.

Spor yazarlığını, spor yazarlığı edebini, kısacası pek çok şeyi onların yazılarından öğrendim. Bu iki duayen, zaman içerisinde dezenformasyona uğrayan spor yazarlığı ve yorumculuğunda bozulmayan isimlerin başında geldiler. Ahlak ve şeref bayrağını asla yere indirmediler.

En büyük hayalim bu iki mümtaz insanla beraber yazabilmekti. Çok şükür bu hayalim gerçek oldu. Tanrı, yazılarımın bu iki değerli yazarla aynı sayfada paylaşılması onurunu bana bahşetti.

Dün, milli takım kaptanı Arda Turan tarafından ahlak ve şeref timsali, duayen gazeteci Bilal Meşe’ye yapılan saldırıyı öğrendiğimde sanki başımdan aşağıya kaynar sular döküldü. Uzun süre kendime gelemedim, içime sindiremedim. Sanki o saldırı Bilal Meşe’ye değil de, bana yapılmıştı.

Sadece gazeteciler değil, aklı başında ve vicdan sahibi herkes bu

Öncelikle meşale skandalına değinmek gerekiyor. Sahaya atılan meşaleler yüzünden ilk yarı 17, ikinci yarı ise 11 dakika uzadı. Bu kadar meşale sahaya nasıl girdi? Asıl bunu sorgulamak gerekiyor.

İlk yarı ortada geçti. İki takım da temkinli oynamayı tercih etti. İkinci yarıda da Eskişehirspor’un golüne kadar maç ortadaydı. Ancak Göztepeli futbolcular yaptıkları ilk hatada kalelerinde golü gördüler.

Bu golden sonra oyun üstünlüğü tamamen Eskişehirspor’a geçti. Göztepe ise telaşlı bir şekilde oynamaya başladı. Sarı kırmızılılarda dikkat çeken nokta, sezon boyunca etkili oldukları kanatları kullanamamalarıydı. Gerek Tayfur, gerekse de Halil hiç etkili olamadılar.

Yılmaz Vural, ikinci yarının sonuna doğru üç değişiklik birden yaparak doğru bir hamle yaptı. Nitekim 90+5’de Jahovic ile gelen beraberlik golü maçın uzatmalara gitmesine neden oldu.

Uzatmalarda gol arayan taraf Göztepe’ydi. Çünkü penaltılarda Eskişehirspor’un kalecisi ve tecrübeli futbolcularından dolayı avantajlı olduklarını biliyorlardı. Ama skor değişmedi ve maç penaltılara kaldı.

Penaltılar ise tam bir sürprize sahne oldu. Eskişehirspor kalecisi Boffin yerine Göztepe kalecisi Günay devleşti ve iki penaltı

Galatasaraylı taraftarlar için eziyet nihayet sona erdi. Kupa koleksiyoncusu olarak bilinen sarı kırmızılılar sezonu kupasız kapatırlarken, ezeli rakipleri Fenerbahçe ile girdikleri üçüncülük (!) yarışını da kaybettiler.

Sezonun son maçından yola çıkıp önümüzdeki sezon için akıl yürütmek çok doğru olmayabilir. Ama Galatasaray gelecek sezon için de ümit vermiyor.

Nitekim kendileri için büyük önem taşıyan Atiker Konyaspor maçında tamamen ruhsuzdular. Hafta içerisinde 120 dakikanın ardından penaltılara giden bir kupa finali oynamış ve kadrosunda büyük ölçüde rotasyona gitmiş olan Atiker Konyaspor, neredeyse sahadan puanla ve belki de puanlarla ayrılacaktı. Galatasaray’ı skandal bir sonuçtan kurtaran Muslera, Linnes ve Sinan Gümüş üçlüsünün kişisel becerileriyle yarattıkları gol oldu.

Yazımın başında ‘’ ümit ‘’ dedim. Fenerbahçe için bir ümit var. Seneye takımın başında Aykut Kocaman olacak. Biliyoruz ki sistem adamı Aykut Kocaman, elinde çok üst düzey bir kadro olmasa da takımını sezon sonuna kadar şampiyonluk yarışının içerisinde tutar. Hatta şampiyonluk ipini bile göğüsleyebilir.

Öte yandan Ali Koç’un başkanlık açıklaması da sarı lacivertli camiada yeni bir ümit daha