Zeynep İşman

Çağdaş sanatçı Halil Altındere Kuzey Kutbu Maratonu’nda koşan Ahmet Uysal’la 8 yaşındaki oğlunu götürdüğü bir oyun parkında tanıştı. Uysal’ın hikâyesinden ilhamla “Metaverse’te Dünya Maratonu Mücadelesi” adlı NFT video eseri ve artırılmış gerçeklik teknolojisi ile bir çocuk kitabı tasarladı.

Türkiye çağdaş sanatının öncü isimlerinden Halil Altındere özellikle oğlu doğduktan sonraki ilk 3 yılının parklarda geçtiğini söylüyor. Oğlunun arkadaşının babası, Kuzey Kutbu Maratonu’na katılan ilk Türk olarak adını duyuran Ahmet Uysal’la da her gün gittikleri çocuk parkında tanışmış. Ahmet Uysal’ın gerçekleştireceği Dünya Maratonu Meydan Okuması koşusundan esinlenen Altındere çevre bilincinin olacağı, çocuklar yararına bir eserden yola çıkarak  bir yıl boyunca Ahmet Uysal’ın beden hareketlerini gözlemledi ve üç boyutlu avatarını yarattı. Altındere’nin 7 gün, 7 kıta ve 7 maratonu temsilen oluşturduğu ve tamamen üç boyutlu modelleme

Oyuncu Sedef Avcı ile bu yıl 4’üncü sınıfa geçen 9 yaşındaki oğlu Can Kasabalı ile ilişkisini, anneliği ve okul sürecini konuştuk.

Ders zili çaldı. Çocukların kadar annelerin de derslerle, ödevlerle imtihanı başladı. Uzun bir pandemi süreci, ardından yaz tatili derken okullar açıldı ve çocuklar bu duruma uyum sağlamakta zorlanıyor. Bir sonraki tatilin hayalini kurmaya şimdiden başladılar. Özellikle doğa içinde özgürce hareket edebildikleri tatiller onlar için vazgeçilmez oluyor. Sedef Avcı-Kıvanç Kasabalı çifti de 8 yaşındaki oğulları Can’la kimi zaman  Karadeniz’in eşsiz manzaralarındaki yaylalarından kimi zaman da güneyde çadır kurup kano yaparken fotoğraflar paylaşıyorlar. Sedef Avcı “Doğada olmayı çok seviyoruz. Daha özgür ve yaratıcı kılıyor insanı çünkü. Büyük şehir hayatı insanın enerjisini alıyor. Kendimizi sıfırlıyoruz doğada” diyor.  Peki şehre dönüşte neler oluyor? Okul  hazırlıkları, alışverişi derken bir haftayı geride bıraktık. Sedef Avcı ile pandemi

Uluslararası sınavlarda en başarılı öğrencileri yetiştiren ülkelerin sırrı ne? Eğitimde neyi farklı yapıyorlar? Eğitim araştırmacısı Lucy Crehan’ın “Dahiler Ülkesi” kitabı bu sorulara cevap arıyor.

Ülkemiz başta olmak üzere, dünyada eğitim sistemlerinin ve öğretmenlik mesleğinin sorgulandığı günlerden geçiyoruz. Teknoloji ve insan hızla değişirken, başarıyı yakalamak için nasıl bir eğitim modeli gerekli? Tüm dünyada sağladıkları başarılarla adından söz ettiren ülkelerin eğitim sistemlerinin incelendiği kitap, “Dahiler Ülkesi” işte buna cevap arıyor. Eğitim araştırmacısı Lucy Crehan, Finlandiya’dan Japonya’ya uluslararası sınavlarda başarılı olan en iyi 5 ülkenin eğitim sistemlerini inceliyor. Kitabı okurken, kültürün eğitim sistemlerini nasıl farklılaştırdığını düşündüm. Öğretmenden, öğrenciden ve hatta velilerden beklentiler, toplum kültürüne göre değişkenlik gösteriyor. Her ülkenin sosyoekonomik koşullarını da göz ardı etmemek gerekiyor, ancak eğitim sistemini iyileştirmek

Save the Children, iklim krizi konusunda dünya genelindeki en büyük müzakereyi gerçekleştirdi. Türkiye’nin de yer aldığı ve 30 binden fazla çocuğun katıldığı oturumlarda, iklim krizine çare arandı

Gençler iklim krizi konusunda haklı olarak çok endişeli. Hatta araştırmalar, bu konuda ciddi kaygı bozuklukları olduğunu gösteriyor. Çare arıyorlar. Yetişkinlerin sorumluluk almasını ve çözümün bir parçası olmak istiyorlar. Bu amaçla dünya genelinde çalışan Save the Children, geçtiğimiz günlerde bugüne kadar yapılan en büyük müzakereyi gerçekleştirdi. Aralarında Türkiye’den gençlerin de olduğu toplantılarda gençler, iklim krizi konusunda çözüm önerilerini dile getirdiler. Save the Children Türkiye Yasal Temsilcisi Oben Çoban, “Yetişkinlere dair pek bir umutları yok. Onlara göre yetişkinler/karar vericiler iklim krizini önemsemiyor ya da önlemek için yaptıkları yeterli değil. Ancak günün sonunda çocuklar

7 yaşında yakalandığı lösemiyi yendikten sonra haltere başlayarak pek çok başarıya imza atan 17 yaşındaki Ceren Akarsu ile ilham veren hikâyesini konuştuk.

Kocaeli’de 4 çocuklu bir ailenin tek kızı olarak dünyaya gelen Ceren Akarsu, lösemiye yakalandığında henüz 7 yaşında bir çocuktu; koşup zıplamanın, arkadaşlarıyla oynamanın tam da tadını çıkarma zamanlarıydı onun için. Hastalığa karşı tüm aile el ele verdi, kenetlendi. Ceren, 5 yıl boyunca ailesinin desteği arkasında, azmiyle ve tedavinin yanıt vermesiyle lösemiyi yenmeyi başardı. Bünyesini sürekli güçlü tutması gerektiğinin farkındaydı. Başarılı olacağı bir spor dalı olmalıydı. Ağabeyi sıkı bir halterciydi. Ondan ilham alarak halterle ilgilenmeye başladı. Halter onun hayatında yeni bir başlangıç oldu ve kısa sürede büyük başarılara imza attı. Bir süre önce Polonya’daki Yıldızlar ve U15 müsabakalarında Avrupa Şampiyonluğu elde eden 17 yaşındaki Ceren Akarsu’nun ilham ve umut dolu bir hikâyesi var. 

Haltere nasıl başladın? Kaç yıldır uğraşıyorsun?

Bir sporla

Yazın son günleri yaklaşıyor. Çocuğu 1. sınıfa gidecek ebeveynler ise hem heyecanlı hem de tedirgin. Rahat bir okul başlangıcı nasıl olur?

Yönetmeliğe göre kayıtların yapıldığı eylül sonu itibarıyla 69 ayını dolduran çocuklar ilkokula kayıt yaptırabilir. Ancak ilkokula başlama süreci yalnızca yaşının tutmasıyla bitmiyor. Daha pek çok becerinin de gelişmiş olması okula uyum süreçlerini etkiliyor. Oyun çağındaki çocukların, masada oturabilmesi, dersi dinleyebilmesi, ödev sorumluluklarını yerine getirebilmesi, akranlarıyla sağlıklı ilişki kurabilmesi gerekiyor. Eğitimci-Yazar Selcen Elif Oğuz bize bu kritik süreci yönetme konusunda, ana başlıklar altında şu aydınlatıcı önerilerde bulundu: 

Dil ve iletişim: Birinci sınıfta, çocuğunuzun anlaşılacak kadar net konuşması, başkalarını dinlemesi ve yönergeleri izlemesi beklenir. Çocuğunuzu sizinle konuşurken tam cümleler kullanmaya teşvik edin. Tanıdık kitapları birlikte yeniden okuyun ve anlatma alıştırması yapın. En önemlisi, çocuğunuzun konuşma veya dil becerileriyle ilgili endişeleriniz varsa, bunları

Gençlerin yaşamdan memnuniyet duyma seviyeleri her geçen gün azalıyor. Kaygıyla, belirsizlikle mücadele etmek motivasyonlarını kırıyor; ekonomik zorluklar hayallerine ulaşmalarını zorlaştırıyor beklentilerini, hedeflerini değiştirmek zorunda kalıyorlar. Üniversiteden mezun olunca kendilerini sudan çıkmış balık gibi hissediyorlar. 20-30 yaş aralığındaki genç yetişkinlerin artık dünyanın farklı sorunlarıyla karşı karşıya kaldığını; umutsuzluk, mutsuzluk, kaygı gibi duyguların yoğunlaştığını biliyoruz. Peki, bu durumun sonuçları ne olabilir? Ne yapmalıyız? Psikiyatrist Arzu Erkan, bu konuda yapılan araştırmalara dayanarak gençlerin geleceğe yönelik umutlarının azaldığını, yaşamına/eğitimine başkaa bir ülkede devam etmek isteyen gençlerin oranının yüzde 29-43 oranında arttığını söylüyor: “Analitik düşünme, sorun çözme teknikleri, girişimcilik, mesleki beceriler gibi nitelikler kazanma, yaşamlarına anlam katacak değerlerini keşfetme konularında olanak ve rehberlikten mahrum olan gençler, mezun olduğunda sudan çıkmış balığa dönüyor.”

Çocukların keyifli bir yaz tatili geçirmesi, eğlenirken öğrenmesi, yeni arkadaşlıklar kurarak sosyalleşmesi, takım çalışması için yaz kampları bir fırsat.

Hayatımın asla unutamayacağım, en büyük deneyimi, ailemden ayrı olarak gittiğim ilk üniversite kampıydı. Kızım da bu yaz bizden ayrı ilk kampına hazırlanıyor. Çocukların keyifli bir yaz tatil geçirmesi, eğlenirken öğrenmesi, yeni arkadaşlıklar kurarak  sosyalleşmesi, ekranlardan uzak kalması, sorumluluk bilinci geliştirmesi, takım çalışması içinde bulunabilmesi en önemli getirisi. Son yıllarda ebeveynli ya da ebeveynsiz, farklı ilgi alanları ve yaş aralıklarına göre kamp seçenekleri yer alıyor.

 Gençlik ve Spor Bakanlığı Yaz Kampları:

Gençlik ve Spor Bakanlığı Yaz Kampları’ndan 12-22 yaş aralığındakiler ücretsiz yararlanabiliyor. Türkiye genelindeki toplam 43 gençlik kampında badminton, aqua park, sokak oyunları, gezi ve aktiviteler, tiyatro, müzik, voleybol, basketbol, futbol, kitap okuma, halk oyunları, el sanatları, tırmanma duvarı, yüksek ip parkuru, flyfox, macera parkuru,