Bilal Meşe

‘Nöbetçi’ kelimesinin kısaca açılımı yaparsak; “nöbet kendisinde olan kimse” anlamını taşır. Kişisel olarak bu kelimeyi çok severim. Nitekim Milliyet’teki köşemin adı da ‘Nöbetçi Kalem’ dir. Niye bu iki kelimeyi tercih ettim? Geçmişte, hem muhabir - hem de yazarlığı bir arada yürüttüm. Zaman geldi köşeme ara verdim, haberlerden fırsat buldukça köşeme dönüşler yaptım. Açıkcası, bir yazdım, bir ara verdim. 
Fenerbahçe’nin Teknik Direktörü İsmail Kartal hocamızı biraz kendime benzettim. Ona da, “Nöbetçi hoca” yakıştırmasını yaptım. Valla onun bu gel-gitlerine bakınca cuk diye oturdu bence, ya sizce?

Harika veda

İsmail Kartal’ın veda törenini canlı olarak izledim, açıkçası çok hoşuma gitti. Kaldı ki fazlasıyla da hak etti. Yönetim bu anlamda alkışı fazlasıyla hak ediyor, helal olsun. Zaman zaman duygusal anlar yaşadı Kartal... Nasıl yaşamasın arkadaş? Ne zaman Fenerbahçe zor duruma düşse, koşarak geldi hep... Bu sezonda olduğu gibi. Enkaz belki

A Milli Takım’ın başına kim gelirse gelsin, ilk cümlesi, “beyaz sayfa” oluyor, ben de buna tutuluyorum arkadaş... Bırakın beyaz sayfayı, geçmişi yargılamayı da önünüze bakın, önünüze! Efendim, Hamit Altıntop, C Grubu’nda bulunmamıza neden olarak geçmişteki performansı gösterdi. Bilmeyen mi var?

Uluslar Ligi’ne bazı futbolseverler yan gözle bakıyorlar, hatta burun kıvırıyorlar! Yapmayın, etmeyin, belki hedef büyük değil, ama 2024 Avrupa Şampiyonası Finalleri’ne katılma adına müthiş bir fırsat olduğunu unutmayalım. Yani, grup maçlarında hem yarışacağız hem de Stefan Kuntz elemelerdeki ideal kadroyu belirleme şansını bulacak. Artı kazandığımız her maç, ülke puanımıza da katkı yapacak.

Kuntz’un belirlediği aday kadroda yeni yüzler, kesik kesik de olsa şans bulanlar var. UEFA Uluslar Ligi C Grubu’ndaki rakiplerimiz asla bizim ayarımızda ve kalibremizde değil... Buradan elimizi-kolumuzu sallayarak seviye atlarız, dileriz bir iş kazası yaşamayız. Artı, ay-yıldızlı ekibimizin gerçek performansını bu rakiplere bakarak analiz edersek hata

A Milli Takımımız, UEFA Uluslar C Ligi’nde, Faroe Adaları, Lüksemburg ve Litvanya ile yarışıyor. Rakiplerimize baktığımız zaman ay-yıldızlı ekibimiz favori konumunda... Ne var ki, geçmişte favori olduğumuz zamanlar bile ne tür hayal kırıklıkları yaşadığımızı da unutmayalım. Grupta alacağımız her galibiyetlerin ülke puanımıza olumlu yansımalar yapacağını da kayda geçelim.
***
Bu kulvarda sahamızda ağırladığımız Faroe Adaları, savunma ağırlık bir şablonla sahaya çıktı. Rakibin bu kilidini açma adına Millilerimiz ilk yarıda özellikle kanatlardan yüklendi, adeta duvara çarpıp, sürekli geri döndü. Ne var ki 37’de Kerem Aktürk’ün şutunda top kaleciden döndü, Cengiz Ünder gelişine uzaktan aşırtma bir vuruşla kilidi açan çilingir oldu.
Futbolseverler gibi bizler de ay-yıldızlı ekibimize veda eden Burak Yılmaz’ın yerini Kuntz’un kimlerle dolduracağı, yani o boşluk kapanır mı, kapanmaz mı merak ettik? Elbette ikinci bir Burak Yılmaz bulamayız, ama orası da boş kalmaz.
Enes bu takımın gedikli lejyonerlerinden, Halil Dervişoğlu da alternatif

Gazetecilik mesleğine ilk adımımı 1973 yılında attım, halen de içindeyim. Tabii ki bu anlamda ilk uğrak yerim Beşiktaş’ın Şeref Stadı idi. O gün bugündür, bitmek-tükenmek bilmeyen enerjimle işime devam ediyorum.
O tarihten bugüne kadar Beşiktaş’ta olağan ve olağanüstü seçim kongrelerine tanıklık ettim, bire bir yaşadım. Her kongre öncesinde adayları kişisel kantarıma koyarım. Kimin ağır basacağını ya da kimin bir adım önde olduğu konusundaki öngörülerimde hiç yanılmadım, benzetme yerindeyse hep 12’den vurdum.
Beşiktaş’ın Olağan Genel Kurulu, geçtiğimiz hafta sonunda gerçekleşti ve Ahmet Nur Çebi yeniden başkanlığa seçildi.  İki adayın yarıştığı kongrede Başkan Çebi, 20’de 20 yaptı. Biraz açalım... Yani Çebi’nin 20 sandıkta hep önde çıkması benim penceremden asla sürpriz olmadı.
Tabii ki Fuat Çimen’in böylesi negatif bir ekonomik tabloda ortaya çıkması, adaylığını koyması alkışı fazlasıyla hak ediyor, bravo...
Kongreyi Gelibolu’da youtube kanalından canlı olarak izledim.

Ziraat Türkiye Kupası’nda final oynayan Kayserispor ile Sivasspor alkışı da, övgüyü de sonuna kadar hak ediyor. Bu kulvarda büyük takımları safdışı bırakarak buraya kadar gelmek kolay mı?
Türkiye Kupası, Avrupa’ya açılan bir başka kapıdır. Klasmana bakıyoruz, Konyaspor ve Başakşehir, UEFA Konferans Ligi’nde mücadele edecekler. Beşiktaş ve Galatasaray, bırakın ligde klasmana girmeyi bir kenara, Türkiye Kupası’na bile tutunamadılar, evde kaldılar, evde! 
Müthiş bir maç, müthiş bir mücadele, birbirinden güzel tam tamına 5 gol, her iki takıma da gönül dolusu teşekkürler. Evet, kazanan daima haklıdır, doğru. Sivasspor ilk kez Türkiye Kupası’nı müzesine taşıdı, Avrupa’ya çıkış vizesi aldı. 
Bu oyunda topa sahip olmak elbette çok önemli. Ancak bu özelliğinizi pozisyon üretimiyle taçlandıramıyorsanız pek de işe yaramıyor! 
Sivasspor topa daha çok sahip oldu, ne var ki pozisyon üretmekte zorlandı. Pozisyon yok değil var, Ulvestad penaltı noktası üzerinden zor olanı yaptı, dışarı

Bu köşemde veya katıldığım televizyon yayınlarında sürekli ‘yerli’ hocalarımızı savunduğum için beni eleştirenlere, en güzel yanıtı saha içinde yine onlar verdiler. Ne ırkçıyım, ne de yabancı düşmanıyım, artı hümanistim. Rakamsal gerçekleri savunmamdan doğal ne olabilir, eyyy beni eleştirenler!

Sağ olsunlar, yerli hocalarımız benim yüzümü bir kez daha kara çıkarmadılar, onlara teşekkür ediyorum, yolları açık, şansları bol olsun. Şimdi lafı eveleyip gevelemeden dönelim rakamsal gerçeklere ve yerli hocalarımızın başarılarına:

- Abdullah Avcı, Trabzonspor’u 38 yıl aradan sonra şampiyon yaparak, o bitmez tükenmez hasrete son verdi, Devler Ligi’ne aday oldu, helal olsun.
- İsmail Kartal, 5. sıradaki Fenerbahçe’yi devraldı ve 2. sıraya getirdi. Fenerbahçe, İsmail Kartal ile ligin en çok gol atan takımı oldu.
- İlhan Palut, 4 yıl sonra Konyaspor’u Avrupa’ya taşıdı. Artı sezon boyunca zirveyi kovalayan tek takım oldu, o kulvara heyecan kattı, alkışı hak etti.
- Emre Belözoğlu, küme düşme hattında aldığı

Beşiktaş Başkanı Ahmet Nur Çebi’nin geçen hafta yaptığı açıklamalarda bir bölüm var: “Pjaniclere, Batshuayilere, Ghezzallara, Rosierlere baktığınız zaman açık ara fark yapması gereken takım maalesef başarısız oldu...”
Bu cümle lastik gibi, istediğiniz yöne çekebilirsiniz... Nitekim Çebi’nin bu açıklamalarını sosyal medyada “astronomik transferlere paydos” diye yorumlayanlar oldu. Başkanın açıklamalarının adresi çok farklı. Zamanı gelince ne demek istediğini buradan sizlerle paylaşacağım, merak etmeyin!
Geldiği günden bu yana zorluklarla boğuşan, ürettiği projelerle ekonomiyi toparlamaya çalışan Başkan Çebi, bu karamsar tablodan öyle veya böyle bir ‘şampiyon’ çıkardı. Kuşkusuz bunun temelinde Çebi’nin takımı ekonomik yönden sürekli desteklemesi birinci faktör idi, bunu da kimse yadsıyamaz.
Başkan Çebi’nin ne kadar hırslı olduğunu iyi bilirim, öyle kolay kolay pes etmez, yeni sezonda da yarışmacı bir kadroyu teknik direktörün hizmetine sunacaktır.
Ancak ortada

Tam tamına 12 kart, dokuzu sarı, üçü kırmızı! Kart enflasyonuna bakarsanız, sanırsınız ki ‘şampiyonluk’ maçı! Hani maçı izlemeyenler o kart bolluğuna bakınca iki takımın zirveye oynadığını sanırlar!
Aslında yok böyle bir şey...
Göztepe lige veda etmiş, Beşiktaş ise biraz daha yukarı çıkmanın hesaplarını yapıyor, hepsi o kadar!
Beni asıl şaşırtan Göztepeli futbolcuların aşırı hırsı ve agresiflikleri! Yahuuu kardeşim çıkar adama sorarlar, ‘daha önce aklınız neredeydi?’ diye...
Sezon boyunca bu futbolun yüzde birini oynayabilseydiniz, inanın o güzelim Göztepe küme düşmezdi!
Tabi ki oynayacaksınız, eksik kalan rakibinizi yenmek için kurallar çerçevesinde yenmeye çalışacaksınız, ligden düştünüz diye fişi tamamen çekmenin doğruluğunu da hiç kimse savunamaz...Buna gıkımız çıkmaz...
Ama toptan çok rakibe olan sertliklerinize de bir anlam veremedim!