Bilal Meşe

Sezonun son derbisinde Vodafone Park’ı dolduran taraftarların maç boyunca destekleri gerçekten görülmeye değerdi. Özellikle ‘koreografi’ harikaydı, övgüyü de alkışı da hak etti.Buraya kadar sıkıntı yok...Peki maçın başında sahaya atılan yabancı maddelere ne diyeceğiz, bu güzel tabloya gölge düşürenleri nereye koyacağız? Elbette bu eleştirilerimiz yanlış anlaşılmasın, lafımız o maddeleri atanlaradır, sorumsuzlaradır...Novak’ın attığı gol öncesinde yaşananları şöyle bir anımsayın, rakip taç kullanamaz hale geldi, Beşiktaşlı futbolcular maça konsantre olmak yerine yabancı maddelerin atılmaması için uğraş verdiler! Demem o ki, o golün yenmesinde en az oyuncular kadar sahaya yabancı maddeleri sorumsuzca atanlar da suçludur! Derbiyi şöyle kendi kantarımıza bir çıkaralım, kim üç puana daha yakındı onu tartışalım.

Valla, hiç fanatik falan değilim, doğru neyse ondan yanayım... Son derbide Beşiktaş rakibine oranla daha iştahlı, baskılı ve de üretken bir oyun ortaya koydu. Sanırım buna kimse karşı çıkmaz, net

Beşiktaş Teknik Direktörü Valerien İsmael, belli ki derbinin ne demek olduğunu hala anlamamış, ya da ona kimse anlatmamış! Yahuu arkadaş, Kartal’ı zorlu Kayserispor deplasmanında attığı iki golle üç puana N’Koudou taşımadı mı? Peki, on birde oynaması için kaç gol atması gerekir? Üç mü, dört mü, seni hangisi keser, bilelim!
Bu tip derbiler ‘usta’ ayakların işidir. Topunuzla-tüfeğinizle çıkacaksınız sahaya. Taraftar derbinin farkında, gelin görün ki Valerien İsmael tam Fransız! Bizim ülkemizde derbileri kazanamıyorsanız, erken yolcusunuz demektir, dua et yenisin!
Takımın bir penaltıcısı vardır, önceden belirlenir değil mi? Batshuayi iyi niyetli ancak adam net pozisyonları gole çeviremiyor, gidiyorsunuz ona penaltı attırıyorsunuz! Ne yani, gol krallığı mı önemli, yoksa derbiyi üç puanla kapatmak mı? Tabi ki üç puan... Takımda Ghezzal gibi usta bir sol ayak varken, sırf o arkadaş koltuğa otursun diye penaltı attırmanın mantığını bize kim anlatabilir? Ghezzal topu bir köşeye, kaleciyi diğer köşeye gönderdi, farkında

Bu oyunda şampiyon olamıyorsanız, ne taraftarlar arasında ne de yönetim kanadında krediniz olmaz, faturayı kesecek fotoğraf ararlar sağda solda! Bu anlamda teknik direktörler hep topun ağzındakilerdir, kuraldır, hiç değişmez! Sadece bizde değil, tüm dünyada böyledir.
Her zaman ‘devamlılık’ kelimesini pas geçeriz, tribünlerin nabzına göre şerbet veririz, günü kurtarma politikasını devreye sokarız! Özellikle ünlü bir yabancıyı göreve getirir, tribünlerin gazını alırız! Ne var ki gerek teknik adam, gerekse futbolcularda istikrarı sağlayamayan her takım hayal kırıklığı yaşamaya mahkumdur!
Örnek mi? O kadar çok ki, hangisini yazsak!
Trabzonspor sezonu şampiyonlukla kapatıyorsa, bunda en büyük faktör yönetimin ‘istikrar’ politikasıdır. Yani Başkan Ahmet Ağaoğlu ve yönetici arkadaşları bu başarının mimarlarıdır. Demem o ki Ağaoğlu, 10 Kasım 2020’de 2.5 yıllık sözleşme imzalattığı Abdullah Avcı’dan hiç vazgeçmedi, hep arkasında durdu, ‘fırtına’nın ‘kasırga’ya dönüşmesinde etken oldu.
Elb

Valerien Ismael’in beş maçlık karnesine bakıyorum, iki galibiyet, iki beraberlik bir yenilgi, yani orta! Fransız çalıştırıcı için asıl zorluk yeni sezonda başlayacak, saha sonuçları iyi olursa ne ala, yoksa vayyy haline! Valla Beşiktaş taraftarı sabırlıdır, kredi verir, sen sen ol, derslerine iyi çalış, yeni sezonda final niteliğinde sınavların olacak, bilesin! Valerien Ismael’in beş maçlık karnesine bakıyorum, iki galibiyet, iki beraberlik bir yenilgi, yani orta!

Fransız çalıştırıcı için asıl zorluk yeni sezonda başlayacak, saha sonuçları iyi olursa ne ala, yoksa vayyy haline! Valla Beşiktaş taraftarı sabırlıdır, kredi verir, sen sen ol, derslerine iyi çalış, yeni sezonda final niteliğinde sınavların olacak, bilesin! Kartal’ın Kayserispor karşısında elde ettiği galibiyet bence çok değerli... Bunun 2-3 nedeni var, biri arkadan geldi, maçı çevirdi. İkincisi ligde klasman yapma adına önemliydi. Üçüncü nedeni ise kupanın yarı finalisti Kayserispor’u sahasında yenmek şu aşamada büyük başarıdır. Kaldı ki Hikmet Karaman geldiği

Beşiktaş’ın ligin en formda takımlarından Kasımpaşa’ya üç farklı yenilmesi asla sürpriz olarak görülmemeli... Çünkü, ligde neredeyse son dönemin en başarılı ekibi Kasımpaşa’dır. Bunu cümle alem biliyor, bilmesine de gerek Valerien Ismael gerekse futbolcular bu gerçekten bihaberler!
Diyeceksiniz ki “Ismael yeni geldi, adamın mazareti var...” İyi de oynayacağı rakibin analizini yapmıyor mu bu arkadaş, neyin yeni gelmesi?
Kaldı ki Kasımpaşa karşısına çıkardığı onbirde Pjanic’in olmasını da yadırgadım... Adamın geldiği günden bu yana adı büyük, futbolu güdük! Çıkıncaya kadar bana bir tane olumlu hareketini gösterin, dişimi kırarım valla!
Tamam, Kartal’da sözleşmesi bitenlerin sayısı bir hayli kabarık, neredeyse 14 oyuncu var. Gidici ve kalıcıları Valerien Ismael belirleyecek. Bu süreç Ismael cephesinde büyük avantaj kuşkusuz. Gidiciler üç aşağı beş yukarı belli... Kadro dışı bırakılanlar başta olmak üzere Pjanic ve müşterisi çıkarsa Teixeira, parasal anlamda anlaşma sağlanamayan Larin

Fenerbahçe’nin Göztepe maçında tribünlerin teknik direktör İsmail Kartal’a olan sevgi selini gördünüz mü? Taraftarların Kartal’a ilk kez böylesine sevgi gösterdiklerine tanıklık ettim. Taraftarlar maçın bitimiyle birlikte hep bir ağızdan “İsmail hoca” diyerek stadı uzun süre inlettiler. Valla yerli bir teknik direktöre Fenerbahçe’de böylesine bir sevgi gösterilmesi açıkçası bana mutluluk ve gurur veriyor.
Bu madalyonun bir yüzü ve olumlu tablo...
Ya diğer yüzü?
Biliyorsunuz yönetim kanadı 5 aydır yabancı hoca peşinde, ancak tribünlerin dili son zamanlarda çok değişti. İsmail Kartal’ın kalmasından yana gibiler ve desteklerini açıkça gösteriyorlar.
Kuşkusuz bu tablonun yönetim kanadını teknik direktör konusunda köşeye sıkıştırdığı da bir gerçek. Yönetimin radarında Joachim Löw ve Jorge Jesus var, görüşmeler sürüyor, olur mu, olmaz mı, bilemiyoruz. Ancak bilinen tek gerçek var ki her iki hoca da ekipleriyle ve transfer

Teknik direktör değişimlerinde o takımlarda bir ‘rüzgar’ eser. Bu tablo kuşkusuz gerek oyuna gerekse skor tabelasına olumlu yansımalar yapar. Tıpkı Beşiktaş’ta olduğu gibi...
Elbette Kartal’daki bu rüzgarın başka bir nedeni ise iskeleti teşkil eden çok sayıda oyuncunun sözleşmesinin bitecek olması. Kim kalacak, Kartal Yuvası’ından kimler kopacak, Teknik Direktör Valerien İsmael karar verecek. Bu faktör, kalıcı olmak isteyen oyuncuların performansına da yansıyor kuşkusuz.
Görüyoruz ki, Fransız teknik adam, Kartal’da üçlü savunmayı oturtmaya çalışıyor. Aksamalar var mı? Elbette yok değil... Örneğin kanatlardaki Rıdvan ve Rosier, ileriye çıkışlarda tamam... Ya geriye dönüşler? İşte orada her iki futbolcu da bazen ‘rötar’ yapıyor, bu da savunmayı sıkıntıya sokuyor, rakibin iştahını kabartıyor. Rıdvan Yılmaz, kanat oyuncusundan çok, sürpriz golcü olarak görev yaptı ilk yarıda... Sürekli göbekten rakip savunmanın arasına girdi, kaleye şutlar attı, ama golü bulamadı. Montero da sık sık savunmadan

Fransız teknik direktör Valerien Ismael, birçok kesim için kapalı kutuydu, futbolculuk yıllarını anımsayanlar elbette var, ama çalıştırıcılığı soru işaretleriyle doluydu. Ne var ki, Trabzon ve Alanya maçlarında futbolcuların skorlardan çok ortaya koydukları performans, yönetim ve taraftarları gelecek için umutlandırdı. Evet, kişisel olarak ‘yerlici’yim ama her gelen yabancıya da asla önyargılı değilim... Beklerim, zaman tanırım, daha sonra kantarıma çıkarır, net tavrımı ortaya koyarım, hem de hiç sakınmadan.

Her teknik adamın zamana gereksinimi vardır, biliyoruz. Bu durum Valerien Ismael için de geçerli. Öyle dakika bir, ‘bundan bir şey olmaz’ yakıştırmasını yapmak, bu oyunun doğasına terstir. Her teknik adam değişiminde o takımlarda bir ‘rüzgar’ eser, hiç de sürpriz değildir... Nitekim, Kartal’daki Ismael rüzgarı iki maçta kendini hissettirdi. İki maça bakıp, gelecek adına öyle aman-aman iddialı ahkamlar kesmenin de çok doğru olacağına inananlardan asla değilim. Ne var ki bir takım olumlu sinyaller