Sivil toplum sivil mi?

Müt­hiş bir ses­siz­lik var. Du­yar­sız­lık de­mek bel­ki de da­ha doğ­ru...
Tür­ki­ye ta­ri­hi­nin en zor dö­nem­le­rin­den bir ta­ne­sin­den ge­çi­li­yor, de­mok­ra­si­nin en önem­li un­sur­la­rın­dan bi­ri olan si­vil top­lum ör­güt­le­rin­den tep­ki yok.
Her tür­lü id­di­a ka­mu­oyun­da pay­la­şı­lı­yor, ku­rum­lar ze­de­le­ni­yor, ol­maz­sa ol­maz birta­kım de­ğer­le­ri­miz yok edi­li­yor, tır­pan­la­nı­yor ama yi­ne de bir ses çık­mı­yor.
Ada­let za­rar gö­rü­yor, hu­ku­ku din­le­yen yok.
İşi­ne ge­len ka­rar­la­ra say­gı gös­te­ri­yor, işi­ne gel­me­yen ver­yan­sın edi­yor.
İl­le de ta­raf ol­ma­nız is­te­ni­yor.
Bir ta­ra­fın ya­nın­da ol­ma­nız, o fo­toğ­raf ka­re­sin­de yer al­ma­nız bek­le­ni­yor.
Yok­sa...
Yan­dı­nız...
Han­gi ta­raf­tay­sa­nız kar­şı­da olan­lar açı­yor ağız­la­rı­nı, yu­mu­yor göz­le­ri­ni...
Ya­zı­lan­lar, çi­zi­len­ler...
Ökü­zün al­tın­da bu­za­ğı ara­ma­lar...
Her tür­lü komp­lo te­ori­si...
Siz­ce bu nor­mal mi?
Ob­jek­tif ol­mak, ob­jek­tif kal­mak ge­rek­mez mi?
Bu­na med­ya da da­hil...
Ya hü­kü­met ya­nın­da ola­cak­sın ya da kar­şı­sın­da...
Her ik­ti­da­rın ol­du­ğu gi­bi AKP’nin de gü­nah­la­rı, se­vap­la­rı yok mu?
Se­vap­la­rı öv­mek, te­şek­kür et­mek, teş­vik et­mek iyi kar­şı­la­nı­yor da...
Gü­nah­la­rı sı­ra­la­dı­ğı­mız­da bu CHP’li, MHP’li, DP’li ol­mak an­la­mı­na mı ge­li­yor?
Her şey ka­rış­tı.
Kav­ram­lar...
Ku­ral­lar...
Di­sip­lin­ler...
Olay­lar kar­şı­sın­da ge­nel bir du­ruş ser­gi­le­mek, ta­vır al­mak, eti­ğin pe­şin­de koş­mak ya­dır­ga­nır ol­du.
Sağ­du­yu­lu ha­re­ket et­mek, uz­laş­ma ara­mak her iki ta­ra­fı da ida­re et­mek ola­rak yo­rum­lan­ma­ya baş­la­dı.
Oy­sa...
Ses­siz kal­mak iyi git­me­yen şey­le­ri ka­bul­len­mek an­la­mı­na gel­mez mi?
Bu kö­tü gi­di­şi onay­la­mak de­ğil mi­dir?
Her­kes zo­ra düş­tü­ğün­de de­mok­ra­si­ye sı­ğı­nı­yor.
Kim­se ger­çek bir de­mok­rat gi­bi dav­ran­ma­yı ak­lı­na ge­tir­mi­yor.
Ken­di­mi­ze bek­le­di­ği­miz hoş­gö­rü­yü kar­şı­mız­da­ki in­sa­na gös­ter­mi­yo­ruz.
Ne­den?..
Çün­kü Tür­ki­ye’de ger­çek bir de­mok­ra­si­den söz et­mek ha­la müm­kün de­ğil.
Her za­man id­di­a edi­yo­rum.
İşe ön­ce si­vil top­lum ör­güt­le­ri­ni si­vil­leş­ti­re­rek baş­la­ma­lı­yız.
TÜ­Sİ­AD dı­şın­da han­gi si­vil top­lum ku­ru­lu­şu çı­kıp dü­şün­ce­le­ri­ni açık ve net ifa­de ede­bi­li­yor.
Han­gi­si ge­rek­ti­ğin­de sert bir ta­vır gös­te­ri­yor?
Ka­çı hü­kü­me­te de, mu­ha­le­fe­te de, “Ar­tık du­run...” di­ye­bi­li­yor.
Vak­tim ol­duk­ça top­lan­tı­la­ra gi­di­yo­rum.
“Sa­yın ba­ka­nım...”la baş­la­yan ve sa­at­ler sü­ren top­lan­tı­lar­da ne­ler söy­le­ni­yor, han­gi sı­kın­tı­lar or­ta­ya ko­nu­yor ve çö­züm öne­ri­li­yor?
Sa­mi­mi ola­lım...
Pro­to­kol dı­şı­na çı­kıp Tür­ki­ye’nin me­se­le­le­ri­nin tar­tı­şıl­dı­ğı ve sağ­du­yu çağ­rı­la­rı­nın do­lay­lı de­ğil, di­rekt söy­len­di­ği kaç top­lan­tı ha­tır­lı­yor­su­nuz?
Sa­yı­la­rı yok de­ne­cek ka­dar az­dır.
Sa­de­ce bu dö­nem­den bah­set­mi­yo­rum.
Si­vil top­lum ger­çek­ten si­vil ol­du­ğun­da, ma­sa­ya vur­du­ğun­da, di­lek­le­ri­ni kor­ku­suz­ca te­laf­fuz et­ti­ğin­de Tür­ki­ye’de ger­çek bir de­mok­ra­si­den bah­se­de­bi­le­ce­ğiz.