Feyzi Hepşenkal

Bugünün milletvekili, 1970’lerin “devrimci genci” Ertuğrul Kürkçü’ye altı yıl önce yapılan bir söyleşide soruyorlar:
“12 Mart ilan edildiğinde ilk tepkiniz ne olmuştu?”
Yanıtı epey uzun.
Özünü zedelemeden aktarmam gerekirse, şöyle diyor:
“Darbeye karşı alınacak tavrın konuşulması için düzenlenen toplantıda analizimiz daha netleşmeden bir tartışmanın içinde bulduk kendimizi. TÖS, DİSK gibi güçlü kuruluşlar vardı, onlar ‘muhtıra, talepleri bakımından ilericidir, toprak reformu istiyor’ filan diye bastırıyorlardı.
Biz, Dev-Genç olarak ‘hemen bir açıklama yapmak zorunda değiliz’ pozisyonundayız, onlar ısrarla bir açıklama çıkmasını istiyorlar.
Sonuçta bizim itirazlarımız olunca, şöyle bir orta yol bulundu:

“Parayla saadet olmaz” sözünü, büyük ihtimal, meteliğe kurşun atanlar uydurmuştur.
Sözün doğrusu bence şöyle olmalı:
“Parayla saadet olmaz belki ama parasız saadet hiç olmaz!”
Aslında en doğrusu, 69 milyar dolarlık servetiyle bu yıl da dünyanın en zengin insanı olan Meksikalı işadamı Carlos Slim’e sormalı:
“69 milyar dolarınız olmasa, daha mı mutlu olurdunuz?”
Bir de bakmışsınız “Evet” demiş.
Yaşasın.

Önüne gelen İzmir hakkında ahkâm kesiyor.
Yok efendim, İzmir şu olmuş.
Yok efendim, İzmir bu olacakmış.
Konuşanların çoğu, İzmir’de ya bir hafta tatil yapmış bir zamanlar. Ya da Bodrum’a falan giderken, yolu İzmir’den geçmiş tesadüfen.
Veya bazı hanımlar, beyler İzmir’de yaşamış yaşamasına da; hangi taşı nereden almış, nereye koymuş?
Meçhul.

Türkücü Nihat Doğan, Müjdat Gezen ve Levent Kırca’yı yerden yere vurmuş ya...
Müjdat Gezen’e “ne düşündüğünü” sormuşlar bu konuda.
Cevabı tek kelime olmuş.
Hatta söylediği kelime bile sayılmaz.
Sadece üç harf:
HİÇ.
* * *

Yeter ki, bir davada şüpheli ol.
Hangi gün, ne renk don giymişsin?
Falanca gün hangi saatte, kiminle kimin dedikodusunu yapmış veya kime ana avrat küfretmişsin?
Gizli saklı yok.
Herkesin neyi varsa, seriliyor orta yere.
Ama şunlar...
F.K.

Yer Denizli Ticaret Borsası salonu.
Kalabalığı tanımlamak için “koltuk balkon ayakta” denir ya hani.
Ne koltuğu.
Ne balkonu.
Salonun içi de, dışı da tepeleme dolu.
Tam 2 bin 68 kişi yığılmış üst üste, nefesler tutulmuş.

TBMM Dilekçe Komisyonu, elektrik faturalarında yer alan kayıp-kaçak kullanım bedelinin tüketiciye haksız olarak yansıtıldığı yönündeki şikayetler üzerine bir alt komisyon kurmuştu.
O komisyonun hazırladığı raporda, Enerji Piyasası Düzenleme Kurulu’ndan yapılması istenenler şuydu:
- Bakım, yatırım ve takip çalışmalarının dağıtım şirketleri tarafından ne kadar etkin şekilde yürütülmekte olduğu denetlenmeli.
- Tüketicinin hak ve menfaatlerine aykırı sözleşme hükümleri kaldırılmalı.
- Dağıtım şirketlerinin, sayaçların kontrol edilmesi ve değiştirilmesi işlemleri esnasında mevzuata uygun hareket edip etmediği titizlikle takip edilmeli.
- Elektrik sayaçlarının sökme-takma bedelinin, sayacın kontrolünü talep eden taraf tarafından ödenmesine yönelik değişiklikler yapılmalı.
- Elektrik faturaları üzerinden alınan TRT payı oranının azaltılmasına yönelik düzenleme yapılmalı.

Yurt içinde 100 bin kişiye mektup gönderdiler.
Yurt dışında toplantılar düzenlendiler.
10 bin afiş ve binlerce broşür bastırdılar.
“100 Soruda Varlık Barışı Uygulaması” adıyla kitap yazdılar.
Hani bir bando mızıka eksikti şu duyuruyu yaparlarken:
“Yurt içinde ve yurt dışında bulunan varlıklarınızı beyan edin, hem vergisel avantajlardan yararlanın, hem de ülke ekonomisine katkıda bulunun. Bildirim veya beyan süresi için son gün 30 Eylül 2009. Kaçırmayın...”
Sanırsınız, Bostanlı Pazarı’nda “batan geminin malları” satılıyor: