Güneri Cıvaoğlu

      "Erdem sadece bir söz onlar için.
       Ve kutsal orman sadece odun."
       Gene orman yangını...
       Ne yazık ki ormanlar, dünyada ilkelliğin, terörün, ruhsal bunalımın alev alev kusulduğu, yok edilmek istenen güzellikler.
       Kısa süre önce G. Afrika'daydım.
      Cape Town'ın güneyinden, Ümit Burnu'na kadar uzanan dağlar, göz alabildiğine kömür rengine dönüşmüştü.

      Ankara'da Çankaya ruleti oynanıyor:
      "En büyük parti liderinin başbakanlık yaptıktan sonra, cumhurbaşkanı seçilmesi gibi bir gelenek oluşmaya başladı.
       Özal ve Demirel örnekleri böyledir.
       O halde...
       Ecevit de Çankaya'ya çıkmalıydı.
       Ama...

       Dün üç lider, telefonla Demirel'den Anayasa değişikliğini geri çekme onayını istediler.
       Bu "buruk vedaydı."
       Dünkü oylama göstermiştir ki, "yanlışlar, başka yanlışlarla düzeltilemez."       Cumhurbaşkanlığı süreci, yanlışlar ve onları düzeltmek üzere yeni yanlışlarla, bu dramatik sona sürüklenmiştir.       Şöyle ki...       İlk yanlış, neredeyse yüzyıla yaklaşan Türkiye Cumhuriyeti'ni ve yarım yüzyıllık demokrasiyi istikrar adına tek adama endekslemekti.       Demirel, istikrarın "olmazsa olmaz" adı olarak sunulmak istendi.       Oysa - Allah, Demiler'e uzun ömür versin - mezarlıklar vazgeçilmez insanların kabirleriyle doludur.Hukunun temeli sarsılırsa       Kanun önünde kişilerin eşitliği esastır.       Kanunların genelliği ve objektifliği budur.       Kişiler için ise kanun hiç

       Bugünkü oylamayla ilgili bazı sorular.
      - Sandıktan istikrar mı çıkmalı... Demokrasi mi?
      - "Milletvekilleri kapı kulu değillerdir" söylemi mi yanlış... Onları kapı kulu olmaya zorlamak mı?..
      - İmzasının arkasında durmak mı siyasi etiktir... Kendi iradesiyle oy kullanmak mı?
      - Demirel'le Ecevit'in birbirlerine düşmanlıkları mı... Yoksa kader birliği mi daha çok bunalım üretir?
      - Oylarını göstererek gizli(!) oy kullanan mı... Böyle oy kullanılmasını isteyenler mi Anayasa'nın dışına düşüyorlar?

       Dünkü zirveden "hükümet krizi" çıkması beklentileri vardı.
      "Sağduyu" çıktı.
       Sanki...
       Liderler, kamuoyu yoklaması ile toplumun nabzını tutmuşlardı.
       Toplumun gündeminde, doğrusu ne parti kapatılmasını zorlaştıran 69. madde değişimi vardı... Ne milletvekillerinin özlük haklarını düzenleyen ve "kıyak" diye adlandırılan Anayasa'nın 86. maddesi... Ne de cumhurbaşkanı seçiminde 5 + 5 formülünü öngören 101. madde. Ankara'da liderler zirvesine ilgi kilitlenmesi, sadece bir bunalım çıkmaması içindi.
      Türkiye, bunalım istemiyordu.

      Kanal D Güzellik Yarışması'nın finalinden birkaç gün önce jürinin adayları daha iyi tanıması için prova yapılmıştı.
       Sorularımıza, beyinlerini ve yüreklerini açmışlardı.
       Evlilik için erkekte aradıkları özelliklerin başında "saygı" yer alıyordu.
      1, 2, 5, 10, 15... Bu "saygı" sözcüğü çok kez tekrarlanınca sordum:       "Neden erkekte aradığınız özelliklerin başında 'SEVGİ' gelmiyor da, neredeyse hepiniz söz birliği etmişcesine söze 'SAYGI' diye başlıyorsunuz?"       Önce İzmir'den katılan bir aday cevap verdi:       "Saygısız sevgi güzel değil."      Ona "gerçek ve derin bir sevginin ebemkuşağı olduğunu, renklerinden birinin de saygı olduğunu" söyledim.
      "Haklısınız" diye cevap verdi.
       Ve sonra şöyle sürdürdü konuşmasını:

       Ekonomi, "W" harfindeki iç içe iki "V"nin alt köşeleri gibi "çifte dip" yaptı.
       Buna, dünya ekonomistleri "double deep" diyorlar.
       Devenin çifte hörgücü gibi bir şey.
      1999'un "çifte dibi" şöyle açıklanıyor:
      "Önce Rusya krizi... Sonra da deprem."
       Ekonomi iki kez dibe vurdu.

      Demirel'e Çankaya yolunu açacak Anayasa paketinin ambalajı daha ilk günden yırtıldı.
      Anayasa değişikliği görüşmeleri ve oylamaları, artık "Anayasa Mahkemesi'nin olası bir iptal kararı" kuşkularıyla gölgelenmiş bulunuyor.
       Gerçekten...
       Bazı görüşlere göre...
      "Anayasa değişikliği için nitelikli oy aranmaktadır.
       Bu, en az 330 oyu gerektirmektedir.