Güngör Uras

BMC’nin 1.600 işçisi 14 aydır ücretlerini alamadıklarından eylem yapıyor. BMC ne yapar? Bu işçiler paralarını neden alamıyor?
BMC, yüzde yüz Türk sermayesi ile faaliyet gösteren Türkiye’nin üç büyük kamyon ve otobüs fabrikasından biridir. Diğerleri TEMSA ve OTOKAR’dır.
BMC 1964 yılında Özakat ailesinin iştiraki, İngiliz BMC Leyland grubunun teknolojisi ile İzmir’de kamyon, traktör, ağır ve hafif ticari araç üretmek için kuruldu. Özakat grubu paylarını önce Anadolu Endüstri grubuna sattı. Hisseler buradan da 1989 yılında Çukurova grubuna geçti. Şimdilerde sermayesinin tamamı Çukurova grubuna ait.
BMC’nin 2 ayrı üretim tesisi var.
(1) İzmir Pınarbaşı’ndaki 200 bin metrekare alanda kurulu fabrikada çekici, ağır, orta ve hafif kamyon, kamyonet, minibüs, midibüs, otobüs, panelvan, kombi, kombivan, ve askeri araç, özel kullanıma yönelik komple araç, yedek parça, motor ve döküm parçaları üretimi yapılıyor. Yılda 22 bin adet araç ve motor üretim kapasitesine sahip. Bu tesiste 3.500 kişi çalışıyor.
(2) İzmir Doğanlar’da kurulu BMC Otobüs Fabrikası’nda ise yılda 1.500 otobüs üretiliyor. İstanbul’da sokaklarda dolaşan belediye otobüslerinin çoğu BMC otobüsü.
Ayrıca yan

Son yıllarda yabancılara daha çok nasıl gayrimenkul satabiliriz çabası başladı. Hükümet yabancıya kolaylık için mütekabiliyet yasası çıkardı. Müteahhitlerimiz yabancılara özellikle Körfez ülkelerinde, Suudi Arabistan’da ve Kuveyt’te yaşayanlara satış için bu ülkelerde ofisler açmaya başladı.
Batı’daki ülkelerde yabancılar ülkenin getirdiği şartlara uyarak gayrimenkul sahibi olabiliyor. Çok az ülkede sıkı sınırlamalar var. Uzun süre bize, İspanya ve Yunanistan örnek gösterildi.
“Bakınız bu ülkeler yabancılara gayrimenkul satışını kolaylaştırdı. Ülkeler nasıl gelişti? Denildi. Gerçekten de bu ülkelerde Batı’nın zenginleri yazlık aldı. Turizm sektörü biraz alevlendi ama sonunda yabancıların gayrimenkul yatırımları İspanya ekonomisinin de Yunan ekonomisinin de çöküşünü önleyemedi.
Biz yabancılara gayrimenkul satınca ne kazanacağız? Niye yabancıya satmak istiyoruz?
1) Son yıllarda inşaat kesimi ekonominin dinamiği haline geldi. Üretimin önüne geçti. İnşaat kesiminde yerli talebin doyması halinde yabancının talebi önem taşıyor.
2) Varlık satışları bütçeye gelir getiriyor. Kamunun gayrimenkul satışlarına yabancıların ilgisi önemli.
3) Cari açığın finansmanında “Doğrudan

TÜİK dün tüketici (TÜFE) ve üretici (ÜFE) fiyatlarındaki değişimi gösteren endeksleri açıkladı. 2013 Şubat ayında tüketici fiyatları 2012 Şubat ayı fiyatlarına göre yüzde 7.03 oranında, üretici fiyatları yüzde 1.84 oranında artmış.
TÜFE endeksindeki yıllık artışa bakılarak “yıllık enflasyonun gerilemeye başladığı“ konuşulurken, Ayşe Hanım Teyzem her zamanki gibi eleştiriye başladı. “Bu rakamlar gerçeği yansıtmıyor. Ben cebimden çıkan paraya bakarım. Fiyatlar daha fazla arttı” dedi.
Benim durumum kritik. “İki cami arasında kalmış beynamaza döndüm” derler ya... İşte o biçim. Çünkü TÜİK’e inanmaya mecburum. Ama Ayşe Hanım Teyzem de haklı.
TÜİK’e inanmaya mecburum, mecburuz. Başka ülkeler enflasyonu nasıl izliyor ise TÜİK de öyle izliyor. Her ay 27 bin işyerinden 437 mal ve hizmetin fiyatını belirliyor. Bunları belli ağırlığa göre istifleyerek ülke genelinde, her gelir grubunun ortalama tüketim harcamasına göre bir fiyat artış oranı belirliyor.
Ama Ayşe Hanım Teyzem’e de inanmaya mecburum, mecburuz. Çünkü bir tüketici olarak hangi mal ve hizmetin fiyatının ne kadar arttığını en iyi o biliyor.

Fiyat artışı, enflasyon, pahalılık

Gözlerimiz yollarda… Körfez Ülkeleri’nden döviz gelmesini bekliyoruz. Ama onlar “Dostluk başka, alışveriş başka” diyerek paracıklarını göndermiyorlar.
Başbakan Sayın Erdoğan ve AKP hükümetinin üyeleri Körfez ülkelerini sık sık ziyaret ediyorlar. Ülkeleri yöneten aileler ile iyi ilişkiler içindeler. Geliniz görünüz ki, para gelmiyor.
On yılda körfez ülkelerinin en Baba’larından gelen döviz 6.5 milyar dolar… Aynı dönemde tek başına (bizi sevmeyen) Fransa’dan 6 milyar dolar, (iflas bayrağı çeken) Yunanistan’dan 6.6 milyar dolar doğrudan yabancı sermaye girişi oldu. Hollanda’dan 15 milyar dolar Almanya, Avusturya, Belçika, Lüksemburg gibi ülkelerden 5-7 milyar dolar arasında döviz girişi oldu.

Ne gelirse Avrupa’dan geliyor
Merkez Bankası’nın internet sitesinde yayınlanan, dış ülkelerden Türkiye’ye son on yılda giren doğrudan yatırımların rakamlarını derledim. (2012 Bilgileri henüz tabloya işlenmemiş.)
Bu sayfada yayınlanan tabloda yer alan bilgiler, siyasi ilişkiler, dostluklar ile ticari ilişkilerin farkını ortaya koyuyor.

Cazgır, “Güreş başlıyor diyerek besmeleyi çekti. Duasını yaptı. Duayı, “Allah bayrağınızı indirtmesin, ülkemizi böldürtmesin” diye bitirdi. Mustafa Kemal’in, cümle ölmüşlerin ruhuna Fatiha okuduk. Dört bir yandan davullar güm güm çalmaya başladı.
Bütün bunlar geçen hafta Bodrum’da belediyenin düzenlediği “Deve Güreşi Şenliği”nde oluyor. Hayatımızda ilk defa deve güreşi göreceğiz. Bodrum’un ünlü ve sevilen kadın gazetecisi Miyase Karlıova ve Ahmet Aras bize sahip çıkmasa, güreş alanına girmeyi bile beceremezdik. Çünkü bizden önce güreşin yapılacağı bölgeye o kadar çok araç gelmiş ki, bırakınız araç ile yürüyerek bile güreş alanına ulaşmak güç.
Belediye Yalı Çiftlik mevkiinde iki tepenin arasındaki bir düzlüğü deve güreşi arenası olarak düzenlemiş. Futbol stadı gibi 4 yanda duvar, duvarların üzeri tel kafes... Düzlüğün önü panayır yeri gibi. Deve etinden sucuklar, köfteler satılıyor. Seyre gelenler omuzlarına özel yapılmış peştamalları atıyor. Develer güreşe hazırlanıyor. Bir cümbüş ki anlatılamaz.

Güreş bir şenlik
İnsanlar erken saatlerde gelmiş. On bin kişi sağdaki tepenin yamacında, on bin kişi soldaki tepenin yamacında konuşlanmış. Masalar kurulmuş. Mangallar

Biz yıllardır “yabancı sermaye” özlemi çekeriz. Önceleri dövizimiz yoktu. “Yabancılar gelsinler de dövizleri ile yatırım yapsınlar, fabrika kursunlar” diyerek beklerdik. Şimdilerde ise “Yabancılar gelseler, fabrika kursalar da, hem içeride işsize iş imkanı yaratılsa hem de dünya pazarına, dünya kalitesi ve fiyatı ile ihracat gücümüz artsa” diyerek bekleşiyoruz.
Birkaç defa yabancı sermaye kanununu değiştirdik. Başbakan Sayın Erdoğan çok önemli bir adım attı. Ülkeye yabancı yatırımları çekmek için Başbakanlığa bağlı bir ajans kurdu. Bu ajansa çok iyi yetiştikleri söylenilen gençler, çok iyi imkanlarla atandılar. Büyük laflar ederek dünyayı turlamaya başladılar. Hala büyük laflar ediyorlar ama netice sıfır. Şimdiki başkan yeni yatırımdan ümidi kesmiş. Özelleştirmelere müşteri bulacağını söylüyor. Yatırım ajansının sitesine giriniz. Bolca palavra var, rakam yok. Başarı yok.

Fırsatı kaçırdık
Türkiye, küresel piyasalarda akımın en canlı olduğu dönemde yatırımcıları çekemedi. Ne var ise daha önce gelenler. Onlara ne eklendi ise, yenileme ve kapasite alımı için gelen yabancı sermaye.
Sanayi sektöründe, KOBİ türü küçük işletmeleri veya pazardaki rakip üretim birimlerini

TÜİK tarafından önceki gün sonuçları açıklanan “2012 Yaşam Memnuniyeti Araştırması”na göre, Türk halkının genelde yüzde 61’i çok, yüzde 29’u orta mutlu. Sadece yüzde 10’u mutsuz. Halkımızın yüzde 76’sı geleceklerinden umutlu.
(Bilgi için: Mutluluk, bir duygudur. İnsanın yaşamı süresince kendi kontrolünde olan veya olmayan olayları, imkanları ve kazanımları kendi ölçüsü ile yeterli görmesi sonucu oluşur.
Umut-Ümit, insanın yaşamı süresince kendi kontrolünde olan veya olmayan gelişmeler sonucu sahip olabileceği manevi ve maddi kazanımlarla ilgili bekleyişleridir.)
Araştırma sonuçları ilginç. Bilindiği gibi iktidarların, halkın oyları ile işbaşına gelen siyasilerin hedefi “halkı şu veya bu şekilde” mutlu etmektir.
Demek ki AKP bunu becermiş. Genelde sanılır ki “mutluluğun kaynağı” paradır. Parası olmayan mutlu olamaz.
Acaba Türk halkının cebi para dolu da ondan mı mutlu ve umutlu?

Sanayinin 3 büyükleri diye bilinen Nejat Eczacıbaşı 20 yıl önce, Vehbi Koç 17 yıl önce, Sakıp Sabancı 9 yıl önce öldü. Önceki gün İstanbul’da düzenlenen bir törende Vehbi Koç anıldı.
Vehbi Koç’u anmak için düzenlenen törenlerde, Vehbi Koç ödülü veriliyor. “Türkiye’nin ve Türk insanının gelişimine önemli katkıda bulunmuş kişi ve kurumlara destek amacıyla” eğitim, sağlık ve kültürde öne çıkan kişiler ödüllendiriliyor. Nejat Eczacıbaşı, ölümünün 20’nci yılında 3-4 Mayıs’ta anılacak. Anma törenlerinde New York Flarmoni Orkestrası konser verecek.
Sakıp Sabancı’yı anmak için her yıl dostları bir araya geliyor. Anma toplantılarına ek, Washington’da her mayıs başında Sabancı Konferansı gerçekleşiyor. Sabancı Üniversitesi her yıl bilimsel araştırma ve makale yarışmaları yapıyor.

O kuşak çok işler yaptı
Vehbi Koç dönemi girişimcileri bugün Türk ekonomisini ayakta tutan ekonomik büyüklükteki, dış rekabete açık yatırımları yapan Anadolu kökenli girişimcilerdir.