Paris’te buz gibi havada bayram tatilinin nasıl geçtiğini anlatacak yerde sayın okuyucularıma Salih Bey’in kızı Françoise Giroud’un ölümünü yazacağım. Çünkü Parislileri ne Irak harbi, ne vitrinlere çıkan yazlıklar ilgilendiriyor. Parisliler şimdilerde Françoise’nin ölümünü konuşuyor.
Françoise, babası "Salih Gürcü" Bey, Cenevre’de Osmanlı Telgraf Dairesi’nin temsilcisi iken 1916 yılında doğmuş. Doğduğunda, Salih Bey, "Bir baba için ne bahtsızlık... Bir kız..." diye üzülmüş. Françoise de kendine babasının "erkek çocuk özlemini" giderecek bir yol çizmiş. Osmanlılar Almanlarla yakınlaşınca Almanlardan nefret eden Salih Bey işinden ayrılmış. Eşini ve kızını alarak Fransa’ya sığınmış. Françoise, çocukluk yıllarını, "Fransa’da herkes benden nefret ediyordu. Çünkü politik nedenle Fransa’ya sığınmış bir Türk’ün kızıydım. Fakirdim. Ve sınıf birincisiydim" diyerek anlatırmış.
Françoise üniversite tahsilini tamamlayamamış. Bir steno - daktilografi diploması ile 1932 yılında, film yapımcıları yanında metin yazarı olarak iş bulmuş. 1946 yılında bir dostunun tavassutuyla "Elle" ismi ile dergi çıkaracak olan "Helene Lazareff" ile tanışmış. Kısa süre sonra Helene hastalanınca derginin yönetimini Françoise’e kalmış. O yıllarda Jean - Jacques Servan -Schreiber ile tanışmış. Schreiber, solcu ve savaş karşıtı entelektüel bir gazeteci. 1953 yılında Schreiber ile birlikte solcu ve entelektüel bir yayın organı olan "L’Express" dergisini çıkarmaya başlamış. Cezayir savaşında Schreiber askere alınınca, Françoise dergiyi tek başına çıkarmış.
Françoise’in çıkardığı her iki dergi de "Elle" dergisi de, "L’Express" dergisi de çok başarılı olmuş. Çünkü Françoise, sol, entelektüel, kadın haklarına ve insan haklarına saygılı bir yayın politikası izlemiş. Hiçbir zaman hükümete hoş görünme çabasına girmemiş. "Haber ve olayları halkın anlayacağı kısa, açık, basit ve kesin ifadelerle yazmış." Bu nedenle dergileri çok satmış.
1974 yılında Chirac’ın sağcı hükümetinde kadın haklarından sorumlu bakanlığı kabul etmesi sol entelektüellerde hayal kırıklığı yaratmış. Françoise, "Hükümetin sağcı solcu olması önemli değil. Hangi amaçla o hükümette görev aldığın ve ne yaptığın önemli" diyerek eleştirileri cevaplamış.
Françoise, 1976 yılında da, "Barre hükümeti"nde kültür bakanı olarak görev yapmış. Bakanlık görevi sona erince, sağcı hükümetlerde görev kabul ettiği içni kurucusu olduğu "L’Express"in yeni yönetimi dergide yazmasını uygun görmemiş. Roman yazmaya başlamış. Ölünceye kadar 27 kitabı yayımlanmış. 1982 yılından bu yana "Le Nouvel Observateur" isimli haftalık dergide, haftanın olaylarıyla ilgili yorum ve eleştirileri yayımlanıyormuş.
Salih Bey’in kızı "Françoise Giroud", ocak ayı sonunda öldüğünde 86 yaşında imiş. Parisli solcular ve entelektüeller hala onun ne yiğit, ne solcu ve de ne entelektüel olduğunu, ve inandığı fikirler uğruna nasıl cesurca savaş verdiğini konuşuyor. Babası Salih Bey’den, babasının "Türkölüğünden söz eden yok. Hayat hikayesi özetlenirken, "Bir Osmanlı (Ottomane) babadan doğduğu"na kısaca değiniliyor. İşte o kadar!
