Bir gün koşmasıyla ünlü tazı tavşanı kovalamış ama onu bir türlü yakalayamamış. Arkadaşları başlamış onunla alay etmeye. Onunda her yenilen gibi bir bahanesi varmış. Tavşan can havliyle koştu, ben ise onu kovalamanın tadını çıkarmak için koştum demiş. Aslında tazı tavşanın gücünü küçümsemiş, onu her koşulda yakalarım düşüncesiyle hafife almış. Bunun sonucunda tazının arzuları ve istekleri yok olmuş. Ama tavşan öyle mi? Azmetmiş, çok çaba sarf etmiş ve eninde sonunda hedefine ulaşmış.
Bir futbolcu sahaya ne için çıkar? Oyun kuralları içinde gerekeni ve elinden gelenin en iyisini yapmak için eğer geçmişte takılıp kalırsan, anılarından özgürleşmezsen, yine mi aynı senaryo başımıza gelecek vıdı vıdılarıÖ Seni saha içinde tutsak yapar. Tutulur kalırsın ve yok olursun. Birde transfer taksitlerim hala duruyor, maç primlerimiz buzdolabında donmak üzere, birde üstüne üstlük final maçının primini açıklamadılar, ne açıklaması yahu prim mirim yok dediler. Bunun düşüncesi sonucunda çıkan fotoğraf da sıfıra sıfır elde var koca bir sıfır.
Hiçbir olay yoktur ki taraflar %100 haklı olsun. Bu bir alışveriş. Etkiye karşı tepki belki. Her neyse.
Kamuoyu, şato hayaleti gibidir. Görünmez ama herkesi ürkütür. Hatalarımızda bizleri affetmez ve faturalarını bize hemen gönderir. Bir takım da sporcular yönetimine saygı duyacak, yönetimde birimlere.
Saygı yoksa eğer sevgi de olmaz. Saygının ve sevginin olmadığı yerde başarısızlık kaçınılmazdır. Bazen insanlar ya da sporcular para için değil; takdir edinmek ve taınmak için de kora kor mücadele ederler.
Başarılı olduktan sonra da çıkıp her türlü haklarını ararlar. Şunu da söylerler; biz bu işi sevdamız, onurumuz ve vicdanımız için sonlandırdık.
Kaybeden bir takımın sizce kazanan oyuncuları var mıdır? K.B
