Mehmet Tezkan

Hükümet kanadından olsun, Kürt kesiminden olsun birileri devreye girdi ki..
Sağduyu hakim oldu ki..
İmralı’da yatan Öcalan kardeşiyle haber gönderdi..
Amaca ulaşıldı, açlık grevlerini bırakın..
Aslında amaca çoktan ulaşılmıştı.. Mesele ülkenin gündemine geldi, herkes ne istendiğini anladı, büyük çoğunluk hak verdi..
Neydi bu istekler..
Abdullah Öcalan’a tecrit kaldırılsın..

Aynı kaderi paylaşacak.. Yani bir şey olmayacak.. İdam cezası getirilmeyecek.. Getirilmesi de mümkün değil..
Konuşulacak, tartışılacak, unutulacak..
Kürtajla aynı kaderi paylaşacak.. Unutulup gidecek..
Bir kenara atılacaksa niye gündeme getirildi diyeceksiniz.. Meşgul olmamız için..
Kürtaj da gündeme bu sebeple gelmişti..
Uludere’de 34 vatandaşımızın üzerine yanlışlıkla bomba yağdırılmasıyla ortalık ayağa kalkmıştı.. İstihbaratı kim verdi, bombalama emrini kim verdi tartışmalarının yapıldığı günleri hatırlayın..
Başbakan çıktı; her kürtaj bir Uludere’dir dedi.. Kürtaja karşı olduğunu söyledi.. Uludere kenara atıldı, Türkiye günlerce, haftalarca kürtajı konuştu..

Ertuğrul Özkök; ‘Bu ülkede muhafazakarlığın geleceği yok’ diyerek eski bir tartışmayı alevlendirdi..
Eski diyorum iki üç yıl önce hararetle konuşulan konuların başında ‘muhafazakarlaşan Türkiye’ geliyordu..
Veya iklim değişikliği diyelim.. Artık konuşulmuyor!..
Muhafazakar iklim tüm Anadolu’yu boydan boya kapladı.. Ege ve Akdeniz kıyılarına dayandı.. İstanbul Boğazı’nın kapısını çaldı..
Özkök’ün iddiası şu.. Türkiye muhafazakarlaşmıyor, muhafazakarlaşmış gibi yapıyor..
Bunu söylerken dayanağı ne?
Şu; camiye gidenlerin, oruç tutanların, örtünen kadın sayısının arttığına dair bir istatistik yok sadece beyan var, anketlere verilen cevaplar var diyor..

Gün boyu konuşulan iki konu var.. Biri; idam.. Öteki; açlık grevi..
İkisi de ölüm kokuyor.. Açlık grevleri tehlike sınırına yaklaştığı günlerde Başbakan aniden idamı gündeme getirdi..
İdam cezasının geri getirilebileceğini ima etti.. Kısa bir şaşkınlık oldu, iktidara yakın duranlar bile ne olduğunu anlamaya çalıştı..
Bakıldı edildi, uluslararası sözleşmeler var, zaten teknik olarak mümkün değil denildi..
İdamı getirmek, Avrupa Konseyi’nden anında atılmamız demekmiş..
Avrupa Birliği ile köprüleri atmak, vedalaşmak demekmiş..
Eee.. O zaman!..

Üç gün sonra, cuma günü çok önemli bir duruşma var... Sadece yargılananlar için değil, hepimiz için önemli bir duruşma.. Ergenekon üzerindeki iddialara, kuşkulara da rehber olacak bir duruşma..
Oda TV duruşması..
Niye mi bu kadar önemli..
Şundan..
Mahkeme cuma günü bi karar verecek.. Ya ifadeleri, delilleri, raporları değerlendirerek karar verecek..
Suçlu bulacak veya beraat ettirecek.. Ya da Oda TV davası Ergenekon davasıyla birleştirilecek.. Devasa sepetin içine atılacak..
Yani mahkeme, ben suç bulamadım biraz da Ergenekon mahkemesi baksın demiş olacak..

Başkanlık yolunda bir adım daha ilerledik.. Başbakan Türk sistemi önerdi..
Türk usulü..
Bize özgü!..
Nasıl olacak?
Başbakan’ın önerisi şu; Çok farklı sistemlerin bize faydalı kısımlarını alalım, kültürel ve toplumsal yapı nedeniyle uygulayamayacağımız unsurları ayıklayalım..
Güzel öneri ama somut değil..
Asıl mesele şu..

Proje doğru dürüst anlaşılmadan.. Konuşulmadan, tartışılmadan belediye yangından mal kaçırırmış gibi.. İstanbul’un bir numaralı sorunuymuş gibi..
Halktan büyük bir talep, büyük bir baskı varmış gibi..
Taksim Meydanı’na soktu kepçeyi.. Tarlabaşı’ndan gelen trafiği kesti.. Tahta perdeleri dikti.. Tünel yapımına başladı..
Trafik yeraltına inecekmiş!..
Kepçeler girdi, kazmalar vuruldu ama Taksim’in son halinin nasıl olacağını kimse tam anlamıyla bilmiyor..

Ne için mi? Sivil direniş için.. Kim için?
Okumak isteyen gençler için..
Kime karşı?
PKK’ya karşı.. Teröre karşı.. Okullara musallat olan militanlara karşı..
*
Yüksekova’yı görmeseniz de adını duymuşsunuzdur.. Hakkari’nin ilçesidir, yüksek dağların arasına sıkışmış ovada kurulmuştur.. Adını da buradan alır..
Eskiden İran üzerinden yapılan kaçakçılıkla anılırdı.. Şimdi terörle, şiddetle anılıyor..