Mehmet Tezkan

İktidar partisi öyle bir teklif sundu ki diğer partilerin ‘olur’ vermesi, teklifin Meclis’ten geçmesi imkansız..
O kadar acayip ki eleştirilecek tarafı bile yok..
Çöpe at gitsin cinsinden..
Özeti şu..
Başkan seçilecek, başkan ekibini kuracak, o ekibi beş yıl boyunca kimse denetleyemeyecek.. Başkanın dediği dedik çaldığı düdük olacak..
Başkan valileri de atayacak, kaymakamları da, emniyet müdürlerini de, yüksek yargı üyelerini de, müsteşarları da, daire başkanlarını da, genel müdürleri de, il müdürlerini de..
81 ildeki devlet kadrolarının tümünü başkan atayacak..

Geldik zurnanın zırt dediği yere.. Yeni anayasada sıra ‘yasama’ bölümüne gelince AKP resmen başkanlık sistemini önerdi..
Malumu ilan etti..
İstenen şu; halk başkanı seçecek başkan da bakanları atayacak.. Başkan hiçbir şekilde görevden alınamayacak, bakanlar hakkında gensoru verilemeyecek.. Meclis’in görev ve yetkileri bu yeni hale göre düzenlenecek..
AKP’nin istediği bu..
Peki Meclis nasıl seçilecek? Milletvekilleri?
Temel mesele bu..
Milletvekillerini halk mı seçecek, başkan mı seçecek?

AKP’nin siyaset dünyasına hediye ettiği son kavram bu..
Formül şöyle..
Hem iktidar olacaksın hem de olan biteni halka şikayet edeceksin..
Her olayda sorumluluğu birilerine yıkacaksın, iyi gitmeyen işlerin müsebbibi yapacaksın..
İktidar partisi son bir yıldır bu formülü kusursuz uyguluyor..
Daha önce!
Daha önce muhalif iktidar anlayışı hakimdi.. AKP iktidardı ama muhalefet partilerinden daha fazla muhalefet yapıyordu..

Köşk’te verilen 29 Ekim resepsiyonuna Başbakan eşiyle katıldı..
10 yıllık Başbakanlığı döneminde bu bir ilkti..
Bu an görüntülendi..
Soruldu da, hatta resepsiyonun neredeyse tek konusu buymuş..
Başbakan; “Eşlerle birlikte gelinmesi çok güzel.. Daha öncede gelebilirdik ama davet almadık.. Bugüne kadar beni Emine Hanım’la buraya sokmayanlar utansın” demiş..
Okuyunca merak ettim..
Başbakan ile eşini Çankaya Köşkü’ne sokmayan kim, kimler?

O yılı hiç unutmuyorum.. 2012 yılıydı.. Cumhuriyet’in 89. kuruluş yıldönümü.. Her zamanki gibi bayrağımızı aldık, geceden yola çıktık..
Toplanma yerine vardık.. Bizim ilçeden 10 otobüs kalkacaktı.. Paramızı önceden yatırmış, yerimizi ayarlamıştık.. Sabaha kadar şarkılarla, türkülerle yol gidecek, sabah kahvaltısından sonra öteki illerden, ilçelerden gelen arkadaşlarla buluşacak Anıtkabir’e gidecektik..
Her zaman yaptığımız gibi..
Toplanma yerine geldik.. Baktık polisler de gelmiş..
Hayırdır dedik..
Otobüsler hareket edemez dediler..
Niye dedik; memlekete seyahat yasağı mı geldi, memlekete Ankara’ya gitme yasağı mı geldi, memlekete Anıtkabir’e gitme yasağı mı geldi?.

İyi bir gün olmayacağı belli.. Gergin geçeceği belli.. İtiş kakışı, kavgası gürültüsü bol olacak..
Cumhuriyet Bayramı’na yakışmayacak..
Neden mi?

Tatil nedeniyle takip edemeyenler için meseleyi kısaca özetleyeyim..
Aralarında Atatürkçü Düşünce Derneği’nin, Çağdaş Yaşamı Destekleme Derneği’nin bulunduğu 40’a yakın dernek Ankara’da ‘Cumhuriyet Yürüyüşü’ düzenledi.. CHP destekledi..
Ankara Valiliği hayır yürüyemezsiniz dedi..

Final başlarken psikolojik üstünlük Serena Williams’taydı.. Maria Sharapova’yı daha iki buçuk ay önce Londra Olimpiyatı finalinde yenmiş, altın madalyayı almıştı.. Sadece bu değil.. Oynadıkları 11 maçın 9’unu S. Williams kazanmıştı..
Maça o edayla çıktı..
Serena zaten bütün maçlara o hava ile çıkıyor.. Dünyanın gerçek bir numarası benim siz kim oluyorsunuz dercesine oyuna başlıyor..
Rakibine tepeden bakıyor..
Bakışlarıyla, hareketleriyle eziyor!..
Sharapova çok forma olmasına rağmen korta biraz ürkek çıktı.. Onun ürkekliği çok fazla basit hata yapmasından kaynaklanıyordu.. Bazen öyle inanılmaz şeyler yapıyor ki attığı topu kendi bile hayretle izliyor..
Bugüne kadar Williams karşısında sadece iki maç kazanmıştı.. 2004 yılından beri yenememişti.. Sekiz yıldır ürkekliği bundandı..

Yarı finale dünyanın en iyi dört tenisçisinin kalması başlı başına bir olaydı... Tenis severler için bayram hediyesiydi..
S.Williams, Radwanska maçıyla başlayalım.. Biri üç numara diğeri dört numara ama aralarında sanki dağlar kadar fark vardı..
Bir gün önce 3.5 saat kortta kalan Radwanska yorgundu.. Maça çıkarken bir önceki gecenin yorgunluğu hâlâ yüzündeydi..
Errani ile oynadığı maçtan sonra yüzü sapsarıymış, konuşacak hali yokmuş..
Dinlenmiş Williams kontrolü daha ilk oyunda aldı.. Maçı istediği gibi yönetti.. Hali, hareketleri Radwanska’ya sen benim rakibim değilsin der gibiydi..
Radwanska’da bu durumu kabullenmişti.. Mecburiyetten korta çıkmıştı.. Finale adını yazdırmaya niyeti yoktu..
S. Williams derin toplarla üstüne gitti.. ‘Bachhand’ine çalıştı.. Radwanska topu havalandırmaktan başka çaresi yoktu..