Mehmet Tezkan

Hayır oyu verenlerde.. CHP’liyim diyenlerde yenilmişlik duygusu var.. Burukluk, kırıklık, yine olmadı duygusu..
Peki, gerçekten CHP başarısız mı? Daha da somutlaştıralım Kılıçdaroğlu diyelim..
Başarılı mı?
Başarısız mı?
Tabii biraz nasıl baktığınıza bağlı.. Referandumdan hayır çıkmadı diye bakarsanız; başarısız..
Yüzde 42’yi buldu, sahil bandını genişletti diye okursanız başarılı..
Tek başına savaştı diye düşünürseniz; başarılı..

İki gündür başkanlık sistemi tartışılıyor.. Kimi iyi olur diyor, kimi sakıncalarını anlatıyor.. İzliyorum..
Haybeye tartışma..
Türkiye’de zaten adı konulmamış ‘başkanlık’ sistemi var!
Başbakan fiilen başkan..
Şu anda Tayyip Erdoğan’ın ağzından çıkacak bir söze ‘hayır’ diyecek güç var mı?
Ayak sürtecek, diretecek, direnecek..
Yok..

İnsanlar sandığa gitti, kimi evet dedi, kimi hayır.. Evetler önde çıktı..
Anayasa değişikliği kabul edildi.. Defter kapandı!..
Bu kadar basit değil.. Evetle hayırlar Türkiye’nin her yerine dengeli dağılsaydı bu kadar basit olurdu..
Edirne’nin tercihi, Kayseri’nin tercihiyle at başı gitseydi mesele yoktu..
Şimdi var..
Üzerinde düşünmemiz gereken, ne oluyor dememiz gereken, kafa yormamız gereken dev bir sorun var..
Referandum o sorunu resmetti..

Siyasi harita netleşti.. 2009 yerel seçimleri sinyal vermişti, dün tescillendi..
Bundan ötesi budur; bir on yıl daha böyle gider..
Harita değişmez..
Oy oranı tabii ki önemli.. Evetlerin altı milyon fark atması tabii ki anlamlı..
Ama, durun bir dakika..
Referandumun başka anlamı da var..
Sahiller, sahil bandının hemen arkası ve Trakya hayırcı oldu..

Bizi oraya çekenin ne olduğunu anladım.. Eski tahta masaya itinayla yerleştirilmiş basit ama şaşalı kahvaltıydı..
Sekiz kişi masanın etrafına dizilince tantanalı kahvaltı başladı..
O şaşalı ve tantanalı kahvaltı için taa bir hafta önceden yerimizi ayırtmıştık.. Gümüşlük’teki arkadaşlar yer bulmak zor demişlerdi; zormuş hakikaten..
Rezervasyon defterine baktım..
Önümüzdeki hafta sonu da bir sonraki hafta da yer yok..
* * *
Yalıkavak’ı geçtik, Torba yoluna vurduk, Yukarı Gökçebel köyüne saptık, dar sokaklardan geçtik, köy evinin önünde durduk..

Dün demiştim ki.. Benim evet oyumun onların istediği evetle aynı olmadığını anlayınca.. Anayasa değişikliği ötesinde başka planlarının olduğunu hissedince..
Referandumun araç olduğunu fark edince..
Bu işe alet olmak istemedim..
Hayır’da karar kıldım..
Neye alet olmamam gerektiğini anlatacağım, ama önce kırılma noktamı söylemem gerek..
*
Duymuşsunuzdur; bazı Yargıtay üyelerinin birbirleriyle yaptıkları konuşmalar internet sitesinde yayınlandı..

Liderler son mitingini yaptı.. En azından meydanlara son noktayı koydular..
Eee, ne de olsa bayram..
İnsanlar sükunet ister, bağırış çağırış istemez..
Demek ki; sakin sakin düşüneceğimiz, konuşacağımız dolu dolu üç gün var..
Gelin konuşmaya, dertleşmeye başlayalım..
Kararı birlikte verelim..
*

Valla neredeyse böyle diyecekler.. Birileri ne zaman seçim barajını sorsa, birileri ne zaman barajla demokrasi bağlantısını kurmaya kalksa..
Hükümet sakinleri acayip sinirleniyor..
İstikrarsızlık mı istiyorsun diye soranı suçluyorlar.. Baraj aşağıya inerse koalisyonlar dönemi açılırmış..
Ne yapacağız!..
Temsilde adaletten mi vazgeçeceğiz? Yeter ki tek parti yönetimi olsun.. Yeter ki koalisyon olmasın!..
*
Peki bu söylenenler doğru mu? Hayır..