Mehmet Tezkan

Uzun yıllar televizyon dünyasının içindeydim, bilirim..
RTÜK’ün bir tek hedefi vardır; memleketin ahlak polisi olmak..
Yıllardır hamleler yapar.. Eski RTÜK Başkanı Zahit Akman pek meraklıydı.. Almanya’daki Deniz Feneri hırsızlığına adı karışınca hevesi kursağında kaldı..
Bayrağı devretti..
Yeni başkan da bu işe hevesli.. Türk aile yapısına uygun olmayan dizileri yaşatmayacakmış..
Niye..
Aile tehdit altındaymış..

O kadar da değil yani.. Başbakan demokratik açılımdan söz etmiş olabilir..
Hemen başka yöne çekmek de ne oluyor?..
Bilmiyor musunuz.. Demokratik açılımın içine her şey girer, bir o girmez!..
Kürt açılımı girer, Roman açılımı girer, Alevi açılımı girer, azınlık hakları girer..
Aklınıza ne gelirse demokratik açılımın içine girer..
Doldur gitsin..
Cumhurbaşkanı’nın halk oyuyla seçilmesini bile katabilirsiniz..

Başbakan’ın önünde prof yazısı olan zevat.. Hoca efendi diye hitap ettiği kişi İlber Ortaylı..
Başbakan’ı öfkelendiren ise Ortaylı’nın her kente üniversite kurulmasına karşı çıkması.. Ahlaksızlık demesi..
Biliyorsunuz, Başbakan’ın en çok övündüğü projelerin başında 81 ile üniversite geliyor..
Laf söylettirmiyor..
*
Peki kim haklı?
Veya şöyle soralım: Her kente üniversite olur mu, olmaz mı?

Gördünüz mü Cumhur-başkanı da aynı görüşte demeyeceğim.. Sütten ağzım yandı, yoğurdu üfleyerek yiyeceğim..
*
Mesele şu..
Gül, siyasi polemiklerin, kürsü atışmalarının alıp başını gitmesinden rahatsız olmuş..
Hindistan’da kendisini izleyen gazetecilere siyasi polemikleri yayımlamayın çağrısı yapmış..
Neden mi?
Onlar tepede kavga edince toplum geriliyormuş..

Başbakan mukayese yapmayı çok seviyor.. Karşılaştırmayı..
Kıyaslamayı..
Sık sık yapıyor da.. Özellikle partisinin grup toplantısında AKP milletvekillerine Türkiye’nin geldiği yeri mukayese yaparak anlatıyor..
2002 rakamları ile 2010 rakamlarını kıyaslıyor..
Tabii 2010 daha iyi çıkıyor..
Aslında 2002 rakamlarını 1994 ile kıyaslarsanız 2002 de iyi çıkar..
1994’ü 1985 ile mukayese edin..

Zor konu.. Ama girmek lazım, tartışmak lazım..
Şöyle başlayalım..
Diyelim ki bir liraya çalışıyorsunuz.. Sizi bir liraya çalıştıran da devlet..
Devleti yöneten de seçimle gelen iktidar..
O iktidar bir süre sonra size ‘75 kuruş, 50 kuruş veriyorum, ister çalış ister çalışma’ derse..
Doğrusu ‘hamdolsun’ demek midir?
Yine de şükretmek!..

Meclis’te bir cümleyle başlayan tartışmanın bu noktalara geleceğini kimse beklemiyordu..
Polemik biraz itiş kakışa neden olsa da orada biter beklentisi fazlaydı..
Öyle olmadı..
‘Faşist’ kelimesinin bile kullanıldığı başka bir boyuta taşındı..
Hem de en üst düzeyde..
Erdoğan-Bahçeli seviyesinde..
Neden?

İktidarı destekleyen yazarlar ikiye ayrılır.. Kendilerine liberal demokrat diyenler..
‘İslamcı’ muhafazakâr gelenekten gelenler..
* * *
Liberal demokratlar 28 Şubat sonrası, ‘bu kadar da olmaz’ diyerek o cepheye sempatiyle bakmaya başladı..
Erdoğan ve AKP hareketinin ortaya çıkmasıyla sempati desteğe dönüştü..
Kan uyumu sağlandı..
Kurulduğu günden beri AKP’yi destekliyorlar, icraatlarını beğeniyorlar, övüyorlar..