Osman Şenher

Hakikaten üzülüyorum. Sırf Galatasaray için değil, bütün takımlar için... Kendi kendime soruyorum, ‘TFF Başkanı Yıldırım Demirören iken, MHK Başkanı Yusuf Namoğlu iken, bu kadar kaos futbolumuzda yaşanıyor muydu’ diye. Bana göre yaşanmıyordu. Evet, o zaman da hakemler hatalar yapıyordu, ama onlar masum hatalardı.
Şimdi ise olay çığrından çıkmış. Galatasaray, Beşiktaş ve Başakşehir şampiyonluk mücadelesi veriyorlar. Maçı kim yönetiyorsa, VAR odasında kim varsa kurallar neyse o uygulansın. Sabri Çelik ve ekibi bunu yapmıyor. Fazla uzatmayacağım. Galatasaray deplasmanda Atiker Konyaspor ile oynadı. Aykut Kocaman kanatları kapamış, orta sahayı kalabalık tutmuş, sarı-kırmızılı takımı oynatmamaya yönelik her şeyi yapmış. Bu teknik direktörün tercihidir. Onu eleştirecek halim yok.
Maçın 20. dakikasında Diagne’nin penaltısı, pozisyonun başlangıcında ofsayt var diye verilmiyor. Çizgi çekiliyor, Konyasporlu futbolcunun ayağı 25 cm, Diagne’nin önünde. İşin en kötü tarafı da VAR odasında hakikaten hepimizin gurur duyduğu Cüneyt Çakır oturuyor. İkinci yarı yine aynı şekilde, Diagne iki Konyalı futbolcunun arasında kalıyor ve sol bacağının baldırına darbe alıyor. Bin tane futbolcuya, üst

Süper Lig’de kolay maç yok. Her maçın kendine göre zorlukları var. Aykut Kocaman’ın bir oyun sistemi var. Rakip takıma boş alan bırakmıyor. Sağ bek Sukubic, Onyekuru karşısında, sol bek Zuta da Feghouli önünde başarılı olunca Galatasaray’ın en büyük silahı kanatlarını devre dışı bıraktı.
Orta sahada ise Jevtovic, Jonsson ve Milosevic belki de hayatlarının en tempolu maçını oynadılar. Ndiaye, Fernando ve Belhanda’nın koşu alanlarını, pas açılarını çok iyi kapattılar. Galatasaraylı futbolcular da bu baskı karşısında topu iyi kullanamadılar, hatalar yaptılar. Malatyaspor maçında harikalar yaratan Feghouli ve Onyekuru bu kez etkisiz kaldılar. Diagne’nin kaleci Serkan ile karşı karşıya kaldığı pozisyonlar var. O da son vuruşları yapamayınca sarı-kırmızılılar golü bulamadı.
İlk yarıda Diagne’nin 18 içinde düşürülüşünden VAR’dan ofsayt kararı çıktı. Daha sonra da kırmızı çizgi çizildi. Bu bana pek inandırıcı gelmedi. Konyasporlu futbolcunun ayağı Diagne’nin önünde duruyor, yani ofsaytı bozuyor. VAR odasındaki Cüneyt Çakır ve Alper Ulusoy böyle karar verdiler.
Dün geceki futbol Galatasaray’ın kesinlikle gerçek gücü değil. Hep aynı şeyleri söylüyorum rakipleri karşısında tempolu,

Koca hafta Florya’da neler konuşuldu aşağı yukarı kulağımıza geliyor. Fatih Terim, futbolculara terapi yapıp, beyinlerini yıkıyor. Gayet açık ve net; “Kupada Yeni Malatyaspor’u eleyerek finaldesiniz, Süper Lig’de kalan 5 maçı kazanırsanız şampiyonsunuz.”
Artık Galatasaray’ın rakipleri berabere kalmış, şöyle olmuş, böyle olmuş, Galatasaray’lı futbolcuların bununla ilgilenmemesi gerektiğini anlattığını kulaktan dolma da olsa duyuyoruz. Yeni Malatyaspor karşısında da çok farklı bir Galatasaray seyrettik.
Düşünün maç deplasmanda.. Stat; tamamen dolu. Sahada Süper Lig’in dişli takımlarından Yeni Malatyaspor var. Ama öyle bir Galatasaray var ki her ne kadar Yeni Malatyaspor elemeyi düşünse de 5. dakikada Linnes’in attığı gol, Erol Bulut’un talebelerinin motivasyonunu sıfıra indirdi.
Guilherme ve Kamara ile girilen pozisyonlar var. Bunlara da Muslera izin vermedi. Dün gece Galatasaray’ı farklı yapan, orta sahasının mükemmel, dirençli ve iyi oynamasaydı. Ndiaye, Fernando, Marcao sakatlanıncaya kadar Donk, ikinci bölgede Yeni Malatyaspor’a nefes aldırmadı.
Feghouli, müthiş gayretliydi. Yürür gibi adam geçiyor. Hele ikinci golde bir topa vuruşu var ki söyleyecek laf bulamıyorum,

Galatasaray’ı da, Kayserispor’u da kutlamak lazım. Dün gece TT Arena’da kıran kırana bir mücadele vardı. Çok soğuk bir havada stada gelen 33 bin taraftar, atılan ve kaçan gollerle keyifli bir maç seyrettiler. Önce şunu söyleyeyim; Süper Lig’de her takım puan kaybedebilir. Maçlar oynanmadan tahmin yürütmek mümkün değil.
Evet Galatasaray çok hırslı, tempolu, istekli bir şekilde karşılaşmaya başladı. Sağdan soldan ortalar, golleri buluncaya kadar Fernando’nun, Ndiaye’nin temposu, Feghouli’nin gayreti, herşey çok güzeldi. Sarı-kırmızılılar baskı yaparken Kayserispor’un attığı ve kaçırdığı goller, zaman zaman da olsa İngiltere liginde seyrettiğimiz maçların kalitesine çıktı. Galatasaray’ın taraftarı, futbolcuları, teknik direktörü şampiyon olacaklarına inanıyorlar. Heyecanları, hırsları bunu gösteriyor. Diagne’nin santrfor mevkisinin hakkını verişi, sahada güzel şeyler yapması, attığı goller haricinde arkadaşlarına çok iyi paslar vermesi Cim Bom’un skor konusunda rahatlamasını sağlıyor. Kaçan gollere bakıyorum, en önemlilerini size söyleyeyim... Diagne ve Ndiaye’nin kaçırması daha zor olan iki pozisyonda, Diagne dışarı atarken Ndiaye ise aşırtma yapma isteği takımlarının farkı

İnanın çok üzülüyorum. Neden biz futbolu konuşamıyoruz? Devletimiz, Türkiye’nin her tarafına Avrupa standartlarının da üstünde statlar yaptı. TFF’nin eski Başkanı Yıldırım Demirören, cumhuriyet tarihinin hakemlere en büyük yatırımını gerçekleştiren başkanıdır. Hepsine profesyonel kimlik kazandırdı. Çok büyük paralar da kazanıyorlar.
Video Yardımcı Hakem Sistemi iki senelik araştırmadan sonra Avrupa ile aynı anda Türkiye’ye getirildi. Ancak ne yaparlarsa yapsınlar değişen bir şey olmuyor. Yusuf Namoğlu gidiyor, yerine Sabri Çelik geliyor. Tartışmalar artarak devam ediyor. Merak ediyorum bunun sebebi nedir? Düşünebiliyor musunuz, derbi maçın devre arasında üç futbolcu, Fatih Terim’e gidiyor ve ‘Hocam, hakem bizi atacak! İkili mücadelelere giremiyoruz’ diyor. Komedi değil mi bu... Hoca da mecburen birini oyundan alıyor, daha sonra da ötekileri...
Avrupa’ya bakıyorsun, kıran kırana maçlar oynanıyor. Hakemler de bu oyuna ayak uyduruyor. Futbolun daha hızlı oynanması için çaba gösteriyorlar. Ama sakatlamaya dönük, bilhassa ayağa basmalar, bileğe tekme atmalar... Bu pozisyonları kesinlikle affetmiyorlar. Fenerbahçe ile Galatasaray Türkiye’nin en güzide iki takımı. En az 50 milyon kişi

Galatasaray 19 senedir Fenerbahçe’yi Kadıköy’de yenemiyor. Dün gece bu fırsatı yakaladı ama kullanamadı. Kadıköy’de yenip yenememe olayı değil! Başakşehir’in kaybettiği bir hafta üç puan alma fırsatı yakalıyorsun ve bunu değerlendiremiyorsun. Deplasmanda gol atan bir takım ikinci golü arar. Daha aktif olur. Al gülüm, ver gülüm yaparsan golü yersin.
69. dakikada Ali Palabıyık’ın çok büyük iki hatası var. Skrtel, Onyekuru’nun ayağına basıyor; sarı kart gören Onyekuru oluyor. Sarı-kırmızılıların yediği gol öncesi Dirar, Feghouli’nin ayağına basıyor. Bu pozisyon hem sarı kart hem de faul. Üstelik Ali Palabıyık VAR hakemleriyle görüşüyor ve ev sahibi ekibin attığı golü veriyor.
Biz neyi konuşalım Allah aşkına! Kusura bakmasınlar hakemlerimizin kendine olan güvenleri sıfır. Ali Palabıyık Süper Lig’in en istikrarsız hakemi. Neden böyle bir derbiye veriliyor. Cüneyt Çakır gibi bir üst düzey hakem varken; Palabıyık’ın derbide işi ne? Mehmet Topal sarı kartla oynuyor. Kasti olmasa da Linnes’in karnına bir tekme atıyor, bunun pardonu yok. Hangi takımın oyuncusu böyle bir hareket yaparsa yapsın ikinci sarı karttan atılması gerekir. MHK bir şeyler yapıyor da, ne yaptıklarını kendileri de

Derbi maçları streslidir, heyecanlıdır... Kesinlikle kimin kazanacağı belli olmaz. Bu maçların favorisi yoktur. Benim anlayamadığım pazar günü Fenerbahçe ile Galatasaray arasında bir spor müsabakası oynanacak. Konuşulanları gördüğüm zaman inanın kanım donuyor. Fatih Terim 20 senenin intikamını alacakmış, Hasan Şaş maça gelmemeliymiş. Bu nedir böyle! 22 futbolcu çıkacak ve galibiyet için mücadele edecekler. Bu bir savaş değilki...
Psikolojik olarak Fenerbahçe sahasında her zaman üstünlük sağlıyor. Galatasaraylı futbolcular sinirlerine hakim olamıyor ve etki altında kalıyorlar. Bu da oynadıkları futbolu etkiliyor.
Ama dönüp iki takımın genel kalitesine baktığımız zaman, sarı-kırmızılı takım şu an için daha iyi görünüyor. Son oynanan Malatya maçına bakalım. Linnes, Mariano, Fernando, Belhanda, Feghouli, Diagne... Bu isimlerin hepsi harikaydılar. Muslera da çok formda, kalesinde devleşiyor. Onyekuru gol atamasa da boş alan bulduğu zaman çok etkili olan bir futbolcu. Her takımın canını yakabilir. Bir de buraya Ndiaye’yi koyuyorum. Bu derbide oynayacak ve takımın olmazsa olmazı.
Evet, Marcao ve Luyindama’nın olmaması bir handikap gibi görünse de bilhassa Donk ile Semih’in defansta

Yeni Malatyaspor karşısında çok farklı futbol oynayan bir Galatasaray vardı. Futbolcular bir bütündü. Takım olarak çok az hata yaptılar. Tempoyu hep yüksek tuttular. 90. dakikada bile futbolcuların istekleri en üst seviyedeydi. Tabii bir de buna çok diri 35 bin taraftarı da eklemek lazım.
Çok eleştirilen Diagne bile takımın bir parçası olduğunu ilk defa bu maçta gösterdi. Penaltıdan iki gol attı. İkinci penaltıyı kendi yaptırdı, arkadaşlarına iyi asist yapıp boş alan yarattı. 2. penaltının atılışında Belhanda’nın kapris yapmasına gerek yoktu. Diagne gibi futbolcular gol attıkça form tutar. Belhanda’nın Senegalli golcüye saygı göstermesi gerekirdi, lüzumsuz ortalığı gerdi.
Emre Akbaba uzun sakatlıktan çıktı. Sıkıntılar yaşıyordu ama o da iyi bir geri dönüş yaptı. Golünü de attı, sahada basmadık yer bırakmadı. Her şeyden önemlisi, Linnes futbolseverlere bir sol bek nasıl oynar, hem ofansif hem de defansif takımına nasıl katkı sağlar bunu gösterdi. Gerçekten müthiş bir futbolcu. İlk penaltıda, atılan golde hep başrolde Norveçli futbolcu vardı. Bitmeyen tükenmeyen bir enerjiyle oynadı. Kalan 7 haftada bu temposunu devam ettirirse sarı-kırmızılılara büyük katkı sağlar.
Aynı