Abbas Güçlü

Bir eğitim politikamız var mı?

Evet demek mümkün değil.

Bilim politikamız var mı?

Bu konuda da evet demek çok zor.

Peki, insan gücü politikamız var mı?

Kesinlikle hayır.

Bırakın farklı iktidarları, aynı iktidarın farklı bakanları bile zıt kararlar alıp, birinin yaptığını diğeri çöpe atabiliyor.

Bu yüzden, tıpkı devlet ve iktidarlar gibi siyasi partilerin eğitim, bilim ve insan gücü politikalarından söz etmek, beyhude bir uğraş olur...

Ne zaman bir eğitim reformu söz konusu olsa, eyvah eyvah diyoruz.

Çünkü bugüne kadar yapıcı ve kalıcı olanını görmedik.

İşte bu yüzden, MEB, YÖK ve ÖSYM ne olur artık yeni projeler denemesin.

Getirdikleri her yeni model beterin de beteri oldu ve eskisini arattı.

Şimdi de İstanbul Üniversitesi (İÜ) için yeni bir model arayışı, daha doğrusu dayatması varmış!..

İstanbul Üniversitesi’nin öğrenci sayısı yarısı örgün, diğer yarısı da uzaktan eğitim olmak üzere 250 bine çıkmış!

Fazla hem de çok fazla!

Peki, İÜ’yü kim bu hale getirdi?

Kadın ve gençler söz konusu olduğunda mangalda kül bırakmıyoruz.

Birisi baş tacımız, diğeri geleceğimiz der, dururuz.

O kadarla da yetinmeyip, yasalar çıkartıp, kotalar uygularız.

Peki sonuç?

Şu ana kadar gerçekleşenlere göre, bir değerlendirme yaparsak, ortaya, moral bozukluğundan başka bir şey çıkmaz.

İşte bu yüzden, dünü dünde bırakıp, açıklanacak, listelere bakıp, ona göre karar vermek sanki en doğru olanı.

Bakalım, hangi parti, seçilebilecek sıralara kaç tane 18’lik genç koydu, kaçı, listelerde, kadınları gerçekten baş tacı etti, hep birlikte göreceğiz.

Akıl yaşta mı, başta mı?

Haziran ayı siyasetçiler için zor gözüküyor gibi olsa da veli ve öğrenciler için sanki çok daha zor geçecek!

Niye mi?

İlk kez uygulanan lise ve üniversitelere giriş sistemini ne anlayan var ne de söylendiği gibi mükemmel bulan.

Her ikisinin de, özellikle de liselere giriş sisteminin kalıcı olması mümkün değil.

Haziran sonrası kurulacak yeni hükümette, hangi partiden olursa olsun, yeni Milli Eğitim Bakanı’nın muhtemelen ilk icraatı bu sınav sistemini kaldırmak olacaktır.

Üniversiteye girişte de tekrar çoklu puan sistemine dönülürse, hiç şaşırtıcı olmaz!..

En yakındaki okul

MEB, TEOG’un kaldırıldığını ve her öğrencinin evine en yakın, en iyi okullardan, istediği birine, sınavsız girebileceğini açıklamıştı.

Siyaset kazanı fokur fokur kaynıyor! Herkesin beklentisi farklı!
Bu yoğun gündem içerisinde, eğitime, bilime, çocuklarımıza ve onların geleceğine sıra gelir mi?
Başkalarını bilmem ama benim en çok merak ettiğim konu bu!
Bu kez de unutulur ya da birkaç cümleyle geçiştirilirse işte o zaman kahrolurum.
Neden mi?
Eğer, bu konuda düne dönük hiçbir ders almamışsak gerisi hikâyedir!..
Haydi siyaset, bir kez olsun bizi yanılt...

Eğitimde 4.0

Öyle nispet yapar gibi orayı, burayı, şurayı hâlâ görmediniz mi diye sorular sormak ne kadar doğru, tartışılır. Ama gerçek olan bir şey var ki, eğer bu topraklarda yaşıyorsak, sahip olduğumuz tüm değerler gibi tarihi değerlerimize de sahip çıkmalıyız.

Gidip, görmeden de bu mümkün olmayacağı için bir fırsatını bulup mutlaka gidip görmeliyiz.

Asos ve Behramkale’yi gezmek, yaşamak öncelikle büyük bir keyif ama çok daha önemlisi, bu tarihi mirası korumamız konusunda verdiği mesaj!

Attığınız her adımda bunu hissediyor ve dünyanın en güzel coğrafyasında binlerce yıl önce kurulan bu antik kentin nasıl yağmalandığına şahit olmanın üzüntüsünü yaşıyorsunuz.

Asos, turistik anlamda müthiş bir doğal güzelliğe ve tarihi donanıma sahip ama ne kadar turizme uygun kullanılıyor işte o tartışılır!

Yolu berbat! Esnafı keyfe keder, otelleri pahalı, mutfağı olması gerekenin çok altında, eğlence ise yok gibi!

Denizi ve gün batımı güzel. 48 saatten sonra da benim ne işim vardı burada demeye başlarsınız, bu ilk siz olmazsınız.

Bu yüzden, Çanakkale ve Bergama’yı da içine alan bir paketin parçası olursa çok iyi olur...

Devletin eğitimde tıkandığı kesin. Peki ya özel okullar? Onlar devletten de beter! Sanki at gözlüğü takmışlar! Yeni bir açılım getiren yok gibi!
Ortada sınavla girilecek lise kalmamışken, üniversite kontenjanlarının üçte biri boşken, onlar hâlâ sınav başarılarıyla övünüyorlar. Oysa veliler, üste para vererek, çocuklarını sınav kölesi yapacak kolejler değil, mutlu edecek okullar arıyor!
Bakalım bunu ne kadarı başarabilecek?

MEB ne yapıyor?

Sanki sözleşmeli milletvekilliği, sözleşmeli hâkimlik, sözleşmeli doktorluk varmış gibi sözleşmeli öğretmenlik getirildi.
Üstüne üstlük, devletteki diğer sözleşmeliler kadroya alınırken, öğretmenler adeta unutuldu.
Sıkıntılı hem de çok sıkıntılılar.

Anı yazmayı pek sevmeyiz. Hele ki önemli görevler üstlendiysek.
Yaşadıklarını kaleme alanların önemli bir kısmının tespitleri de ya eksiktir ya da objektiflikten uzaktır.
İşte böylesi bir ortamda, raflara çıkan iki yeni kitap, yakın tarihimizi, güvenilir kaynaklardan öğrenmek isteyenler için bulunmaz bir fırsat.
Biri 1927, diğeri 1932 doğumlu.
Her ikisi de CHP’de çok önemli görevler üslendi ama politikaya kazık çakanlardan hiç olmadılar.
Öymen, mesleği gazeteciliğe, Besim Hoca da üniversiteye döndü...
Altan Abi, yakın tarihimize tanıklık ettiği anı kitaplarının 5.’sinde 1960-61’i anlatıyor.