Abbas Güçlü

Profesörlük, hemen her dönemde tartışma konusu oldu. Bezen YÖK, çoğu zaman da iktidarlar, istedikleri isimlere, rahatlıkla bu unvanı verdiler.

Doğramacı’nın YÖK başkanlığı dönemindeydi, bir gecede profesör sayısı ikiye katlandı.

Akademik anlamda hiçbir çalışması olmayan pek çok sanatçı ve öğretim elemanı, o dönemde profesör oldu.

Hatta içlerinde lise mezunu olanlar bile vardı. Şimdi biraz rayına oturdu derken, yine tartışma konusu oldu.

Kuru fasulye güya fakir fukaranın yemeğiydi. Çoktan zengin aşı olmuş da haberimiz yok.
Çarşıdan, pazardan haberdar olduğumu sanırdım. Ama görüne o ki çarşı pazarın hızına yetişmek mümkün değil.
Önceki gün kuru fasulye almak için markete gittim. Önümü iki paket kondu.
Biri 13, diğeri 23 liraydı.
Şaşırdım kaldım.
23 lira olanı, çok özel bir ürün ya da organik mi diye sordum.
Daha iri olmanın ötesinde hiçbir farklılığı yokmuş.

Dünyanın neresine giderseniz gidin, en önemli üç sorundan biri işsizlik.
Pek çok ülkede de ilk sırada.
Daha da vahimi, işsizlik rakamları, azalmıyor, tam aksine, giderek artıyor...
Türkiye de bu ülkelerden biri.
TÜİK’in açıkladığı resmi rakamlar da bunu açıkça ortaya koyuyor.
En garibi de ne biliyor musunuz?
Okumuşların hali.

Eğitimde hiç böylesi komedi yaşanmamıştı.
Özel Okullar Derneği bu yıl TEOG puanına göre değil, kendi sistemine göre öğrenci alacağını açıkladı.
MEB’den çıt çıkmadı.
O kadarla da kalınmadı ve özel okullar kendi puanlarına göre öğrenci aldı.
MEB yine üç maymunu oynadı.
Kayıtlar üç ay boyunca devam etti.
MEB yine sessiz kaldı.

Günlerdir, aylardır, yıllardır, on yıllardır devleti arıyoruz.
Terör yetmiyor gibi şimdi de maden ve trafik kazaları canımızı yakmaya başladı.
Hemen her felaketten sonra, sokaktaki vatandaştan cumhurbaşkanına kadar, devlet nerede sorusuna cevap aradık.
Devlet üzerine düşeni yapsın ya da yapacaktır açıklamaları geldi.
Peki, o devlet hangi devlet, o devlet kimin devleti, o devlet bugüne kadar ne yaptı, neyi yapamadı, en önemlisi de yaptırım gücü var da yapmıyor mu?..
Ne olur artık kabahatliyi uzakta aramayalım.
Devlet hepimizin devleti ve ortada bir sorumlu varsa, kabahatli, o ya da bu değil, az ya da çok hepimiziz...

Türk siyasetinin duayen ismi Demirel, Cumhuriyet’e, demokrasiye, siyasete, laikliğe, hukuka yönelik çok önemli açıklamalarda bulundu. Türkiye Cumhuriyeti’nin “kırmızı çizgileri”nin neler olduğunu açıkladı.
Önceki gece, Kanal D’de Genç Bakış’ın konuğu olan Demirel, yakın tarihimizin en çarpıcı olayları ve kavramları üzerine değerlendirmeler yaptı. İşte programdan önemli satır başları...
Kırmızı çizgiler
*Cumhuriyet büyük Atatürk’ün Türk milletine yaptığı rehberlikle kurduğu en büyük eserdir.
*Cumhuriyet büyük hadisedir. Eğer bugün ayağında çarık, yol yok, iz yok, Hastane yok, şeklen mevcut ama yoksul bir Türkiye yerine 17. ekonomi olan bir Türkiye varsa bu büyük Atatürk’ün ve Cumhuriyet’in sayesindedir. Cumhuriyet’in temel değerlerini zedelemeyelim.
*Hukuk devleti, çağdaş hukuk devleti, laik hukuk devleti... Bunlar Cumhuriyet’in kırmızı çizgileridir.
*Çankaya’nın taşınmasını çok önemsemiyorum. Bunlar şekli şeyler. Mühim olan Cumhuriyet’in kendisidir ve ayaktadır. Ve Türk milleti Cumhuriyet’in değerlerinin ve temel

Yabancı öğrenci deyip geçmeyin, ülkelerin ekonomisine çok önemli katkılar sağlıyor.

4 milyon yabancı öğrenci dolaşım halinde ve yıllık ekonomik hacmi, kursları da eklediğinizde 200 milyar Dolar’ı aşıyor.

Örneğin ABD, İngiltere, Kanada gibi ülkelerin gelir kalemleri içerisinde, eğitim gelirleri, ilk 5’te yer alıyor.

Peki bizde durum ne? Çok iyi olduğu söylenemez ama düne göre çok daha iyi ve eğer yeterince değerlendirebilirsek, pek çok avantajı bir arada yaşayabiliriz. Örneğin yabancı dille eğitim daha bir güçlenir, ekonomi canlanır, dostluk köprüleri kurulur, tek yönlü öğrenci akışı karşılıklı olur, en önemlisi de üniversitelerimiz evrenselleşir...

Birlik ve bütünlüğümüzün sembolü olan bayramlar bile artık ayrı ayrı kutlanıyor.
Bayram coşkusunun yerini kırgınlıklar aldı.
Cumhuriyet Bayramı kutlamalarına muhalefet katılmayacak, o eski görkemli Cumhuriyet baloları da yapılmayacakmış.
Sokaklarda da eski heyecan yok. Günler öncesinden asılan bayraklar giderek seyrekleşiyor. Hele hele bazı yerlerde hiç yok. Resmi daireler de olmasa, bugün bayram olduğunun kimse farkına varmayacak...

Eskiye özlem
Milli bayramlar böyle de dini bayramlar farklı mı?