Abbas Güçlü

Marmaray’ın resmi açılışına sayılı saatler kaldı...
Dün bir mucize gerçekleşti ve bazen saatlerce süren Avrupa’dan Asya’ya geçişi, Bakan Binali Yıldırım‘ın konuğu olarak birkaç dakikada gerçekleştirdik. Hatta İstanbul Boğazı’nın en dibinde ve orta yerinde mola verip, fotoğraf çektirdik...
Yüzyılın Projesi tanımlamasını abartılı bulanlar oldu. Ama inanın bunu fazlasıyla hak ediyor. Aynı heyecanı GAP’ı gezerken de yaşamış ve aynı gururu duymuştum...
Ancak, Marmaray’ın bu görkemli üstünlüğü çok uzun sürmeyecek. Çünkü iki yıl sonra açılışı gerçekleşecek Avrasyaray Projesi Marmaray’dan daha da ihtişamlı.
Marmaray’dan sadece tren geçecek. Avrasyaray’dan ise kamyon, TIR hariç her şey...
Marmaray asrın projesi olarak lanse ediliyor. Peki, çok daha görkemli olan Avrasyaray ne olacak? Ona da bin yılın projesi mi denilecek? Bakan Yıldırım, onun için henüz bir tanımlama yapılmadığını söylüyor. 2015’te açılacak ve dünyanın en derin tüp projesi olacakmış. Genişliği 14.5, derinliği ise 108 metre. Ayrıca Avrupa’nın en uzun yürüyen merdivenine sahip olacakmış...

Üniversitelerde, son yıllarda yüz binlerce kontenjan boş kalıyor. Oysa kapı önünde bekleyen iki milyon aday var!
Tercih dağılımlarına baktığınızda, iş garantisi ya da iş bulma olasılığı daha yüksek olan fakülteler tercih ediliyor.
Fazla değil 10 yıl öncesine kadar, üniversite olsun da hangi bölüm olursa olsun diyen gençler ve aileler şimdi bazı fakültelerden adeta kaçıyorlar. Çünkü o fakültelerden mezun on binlerce işsiz var! Örnek mi?
Fen Edebiyat fakülteleri, ziraat fakülteleri, iktisadi ve idari bilimler fakülteleri ve daha pek çoğu...
Eğitim fakülteleri bile artık eskisi kadar ilgi görmüyor.
Nedeni de çok açık:
Atama bekleyen en az yarım milyon öğretmen var!..

Eğitim ciddi bir konu ama ondan çok daha önemli olan, verilen eğitimin niteliği.
Hemen her öğretim kurumu ya da ülke, en iyi eğitimi kendilerinin verdiğini iddia ediyor. En başarılı eğitim kurumlarının da yine kendileri olduğunu söylüyor. Peki bu ne kadar gerçekçi? Ne kadar kabul edilebilir? Ne kadar evrensel?
İşte bu çerçevede dünyanın hemen her yerinde ciddi çalışmalar yapılıyor. Geç de olsa biz de bu kervana katıldık. Türkiye Yeterlilikler Çerçevesi’nin bu yıl içerisinde yürürlüğe girmesi bekleniyor...

Çabalar ortada kalmamalı
Prof. Dr. Mehmet Durman, ülkemizin yüzü Batı’ya dönük en önemli akademisyenlerinden birisi. Sakarya Üniversitesi’nde iki dönem rektörlük yaptı. Son yıllarda ise kendini uluslararası kalifikasyon konusuna adadı. AB yüksek öğrenimini tek çatı altında toplamaya yönelik Blonya süreci konusunda uzmanlaştı. Türkiye’nin bu yöndeki çabalarına üç, beş arkadaşıyla birlikte lokomotif görevi üstlendiler..
Peki bu güne kadar neler yapıldı, bundan sonraki hedefleri ne:

Ak Parti’de üç dönem milletvekilliği yapanlar Meclis’e veda edecek. Bunların en başında da Başbakan Erdoğan geliyor.
Onun gönlünden geçen Çankaya. Bakanların önemli bir bölümü ise büyükşehir belediye başkanlıklarına düşünülüyor.
Bilinen isimlere Milli Eğitim Bakanı Nabi Avcı da eklendi. Binali Yıldırım, Fatma Şahin, Faruk Çelik de diğer bakanlardan bazıları...
Yani bakanlar belediye başkanı, belediye başkanları da, önce milletvekili ve sonra belki de bakan olacaklar. En azından bir bölümü...
Aslında iyi de olur. Sözü geçen bakan ya da başkanların önemli bir bölümü, tecrübelerinin doruk noktasındalar ve daha çok gençler.
Köşeye çekilmemeleri, hem kendileri hem de ülke açısından yararlı olacaktır.
Dikkat ederseniz belediye başkanlığı için adı geçen bakanların çoğu, icraatlarıyla öne çıkan isimler. Konuşmanın ötesine geçemeyenlerin esamesi bile okunmuyor. Çünkü, belediye seçimlerinde, parti kadar, isimler ve onların bugüne kadar yaptıkları da çok önemli...

Genç Bakış’ta önceki gece Türkiye’nin güncel sorunları konuşuldu. İstanbul Süleyman Şah Üniversitesi’nde gerçekleşen programın konukları Prof. Dr. Mehmet Altan ve Ceza Hukukçusu Prof. Dr. Ersan Şen’di.
Altan, 2002’de tam destek verdiği Ak Parti ile şimdikinin aynı parti olmadığını söylerken, Şen de hukuk devleti olmadan demokrasi ve huzuru bulmanın mümkün olmadığına dikkat çekti.
İşte programdan satır başları:

Prof. Dr. Mehmet Altan
- Referandumda siyaset istediğini aldı, söz verdiği şeylerin hiçbirini yapmadı, şimdi 60 tane maddeyi değiştirelim diyorlar. Bunların hiçbirinin anlamı yok. Çünkü bu parlamento 12 Eylül parlamentosudur.
- Parlamentoya gidenler konuşmaya değil susmaya gidiyorlar. Susmazsam bir daha beni seçmez diye.

Boeing, dünyanın en büyük uçak şirketlerinden biri. 70 yıldır Türkiye’de ve sadece THY’ye 230 uçak satmış. Son yıllarda en iyi alıcı ülkelerden biri de biziz. Çünkü dünyanın en hızlı büyüyen hava yolu şirketlerine sahibiz. Görünen o ki havacılık sektörü daha da büyüyecek. Geçen hafta Genç Bakış’ta konuğumuz olan Ulaştırma, Denizcilik ve Haberleşme Bakanı Binali Yıldırım bunun önemli sinyallerini vermişti...
Boeing’in Türkiye’de de temsilciliği var ve eğitime olan desteği hemen her yıl giderek artıyor. İTÜye sağladığı burs ve araştırma desteği ise takdire şayan. Boeing International Başkanı ve İş Geliştirme ve Strateji Kıdemli Başkan Yardımcısı Shep Hill, “Bu yeni burs programları, Boeing’in Türkiye’de eğitim faaliyetlerine uzun süredir devam eden yatırım yapma geleneğine dayanıyor. 2000 yılında ilköğretim okulları ve yüksek öğretime olan desteğimizin başlamasından bu yana, 80’den fazla eğitim kurumuyla işbirliği yaptık. Bugün, bu girişimle İTÜ ile ortak olmaktan ve uzay ve havacılık bilgisi ve bilimini geliştirme yönünde ortak bir vizyona dayalı ilişkimizi kuvvetlendirmekten gurur duyuyoruz” dedi imza töreninde.
Boeing ve İTÜ, Şubat 2013’te uçak yolcularının yararına olacak

Okullarda sözlü kaldırılmış yerine de performans getirilmiş.
Allah velilere kolaylık versin!
Artık sadece akşamları değil hafta sonları da çocukları için seferber olmaya devam edecekler...
Proje ödevleri, uzunca bir süredir zaten vardı.
Öğrenci herhangi bir konuda bazen sanal, bazen de uygulamalı olarak proje hazırlıyor ve bunu büyük bir gururla, okulda, öğretmen ve arkadaşlarının dikkatine sunuyordu...
Projeler bazen haftalık, bazen de dönemlik ya da yıllık oluyor.
Ve hemen hemen her sınıf ve her ders için neredeyse zorunluluk haline geldi.

Heba olan zenginliğimiz diye üstün yetenekli çocuk ve alilerinin yaşadığı sıkıntıları dile getirmiştim. Mail yağdı. Meğerse aynı sorunları yaşayan on binlerce veli ve öğrenci varmış...
Peki asıl konuşması gerekenler arayıp, soruyorlar mı? Örneğin çocukları kapı önüne koyan okul yöneticileri, örneğin MEB, örneğin üniversiteler?..
Onlar ne zaman hangi sorunu ciddiye alıp, üzerine gittiler ki bu konunun üzerine de gitsinler!..
Ama beni en çok üzen, yaşanan onca sıkıntıyı görmezden gelen önyargılılar oldu!

Biz de okuldan atıldık
İsterseniz gelin önce anne-babaların yakınmalarına göz atalım: