Ali Eyüboğlu

Kızılay’daki terör saldırı-sında ölenlerin fotoğraflarına bakınca, öykülerini okuyunca içinizin yanmaması, yüreğinizin yanmaması, “Ne istediniz bu insanlardan” diye haykırmamak mümkün mü?
İnsanlık düşmanlarının ne ilk ne de son saldırısı bu.
Terör eylemleriyle amaçları belli:
İnsanları korkutmak, ülkeyi iç savaşa sürüklemek ve Türkiye’yi bölmek.
Bombalı eylemleriyle aramızdan aldıkları her canla canımızı yakanlar, nihai amaçlarına ulaşamayacaklar ama maalesef şunu başardılar:
İnsanların içine terör korkusunu saldılar ve hayatın rutin akışını bozdular.
Terörün yarattığı atmosfer yüzünden TV’lerin yayın akışı değişti, birçok etkinlik iptal oldu. Üstelik bitecek gibi de görünmüyor bu “alarm” hali!

Hafta sonu İzmir Seferi-hisar’daydım. Seferihisar’da Sosyal Demokrat Belediyeler Derneği’nin (SODEM), yerel yönetim ödül töreni vardı. Benim gibi popüler kültür yazarının sosyal demokrat belediyelerin toplantısı ve ödül töreniyle bağını kuramayanlar olabilir.

Önce onu izah edeyim. Birincisi SODEM’in ve Seferihisar’ın Belediye Başkanı Tunç Soyer, arkadaşım. İkincisi de, SODEM üyesi CHP’li belediyeleri yönetenler, çok iyi projeler yaptıklarını, ama bunları geniş kitlelere yeterince ulaştıramadıklarını düşündükleri için ben de davetli basın mensupları arasındaydım.

Gündüz İYTE öğretim görevlisi Ahmet Altan, Doç. Dr. Koray Çalışkan, ASHOKA’dan Zeynep Madanoğlu, TOG’dan İbrahim Betil, Düşler Akademisi’nden Ercan Tutal, TAK’dan Faruk Göksu ve Metropoll’ün Başkanı Özer Sencar’ın “Türkiye’nin Nabzı Araştırması”na dair sunumları vardı.

Akşam yemeğinde davetli basın mensupları olarak CHP Genel Başkanı Kemal Kılıçdaroğlu ile bir araya geldik.

25 Mart’ta vizyona girecek ‘Emicem Hospital’ birçok açıdan ilginç bir film. ‘Emicem Hospital’, Trabzon Kanuni Eğitim ve Araştırma Hastanesi’nde görevli Acil Tıp Uzmanı Dr. İsmet Eraydın’ın senaryosunu yazıp yönettiği, büyük bir kısmı hastane olmak üzere tamamı Trabzon’da çekilen bir film.

Daha önce yine Trabzon’da ‘Tepenin Uşakları’ adlı bir komedi filmi çeken
Eraydın, ‘Emicem Hospital’da ise başta acil servis olmak üzere, bir doktor olarak hastanelerde başından geçen komik olayları beyaz perdeye aktardı.

Karadeniz Teknik Üniversitesi Tıp Fakültesi Acil’de çalışırken, hastaları eğlendirmek için yazıp sahnelediği ‘Kalp Krizi Değil, Gülme Krizi’ni daha sonra 65 ilde 250 bin kişiye oynayan Dr. Eraydın, bunun filmini yapmaya karar verince görüntü yönetmenliği için Aytekin Çakmakçı ile anlaştı. Emekli olduktan sonra Trabzon’a yerleşen ve Halk Eğitim’de kamera ve sinema üzerine kurs veren ‘Altın Portakal’ ödüllü Çakmakçı, öğrencisi Eraydın’ı kıramayıp kamera arkasına geçti.

Deniz Seki, menajeri Özgür Aras aracılığıyla bir mektup yollamış bana. Şunları yazmış Deniz Seki mektubunda:

“Çok değerli Ali Eyüboğlu’na.
‘Deniz’in Dibi’ni dilerim okur, beğenir ve beni hissedersin Ali Ağbicim.
Bana hediye getirdiğin kitapları bir solukta okudum, bitirdim ve çok da sevdim.
Dileğim sen de benim için kıymetli, her bir satırı sahici olan duygularımdan ibaret kitabımı okur ve beğenirsin.
Özlediğimi bil. Daima sevgiyle kal.”

Yargıtay, bankaların kredi verirken kestiği “dosya masrafı”nı iptal etti. Bu konudaki en üst yargı makamının verdiği karara uyup, kredi kullananlardan haksız yere kestikleri paraları otomatik olarak iade eden banka var mı? Hayır.
Tüketici Hakem Heyetleri’nin önü, bu paraları geri almak isteyen vatandaşların dosyalarıyla dolu...
Danıştay İdari Dava Daireleri, bankaların müşterilerinden “hesap işletim ücreti” adı altında kestiği paranın yasal olmadığına hükmetti.
Buna rağmen bankalar “hesap işletim ücreti” uygulamasını sürdürüyor. Bankalar Yargıtay ya da Danıştay’ın üstünde mi?
“Hukukun üstünlüğü”nün Türkiye’de de geçerli olduğunu düşünen bir
vatandaş, Tüketici Mahkemesi’ne başvurdu ve bankanın “hesap işletim ücreti” adı altında kestiği paranın kendisine iadesini istedi. Mahkeme, Danıştay’ın verdiği karara uyup, bankanın bu parayı iade etmesine hükmetti.

Beyoğlu Belediyesi’nin “Öncü Kadınlar” projesinin ilki olan “Lider Kadınlar Valide Sultanlar” etkinliği önceki akşam Cemal Reşit Rey’de yapıldı.
Kadınlar Günü kapsamında düzenlenen söyleşide TRT 1’deki “Gündem Ötesi”nin sunucusu Pelin Çift soracak, Prof. Dr. Erhan Afyoncu başta Hürrem, Kösem ve Hatice Turhan Sultan olmak üzere Osmanlı kadınlarını anlatacaktı.
Beyoğlu Belediye Başkanı Ahmet Misbah Demircan ve ekibinin senaryosunda başrol Afyoncu ile Çift’indi, davete ünlü tarihçi Prof. Dr. İlber Ortaylı teşrif edince gecenin akışı ve rengi de değişti.

Afyoncu’yla birlikte konuşmacı yapılan Ortaylı, geceye damgasını vurdu! Ortaylı, önce Pelin Çift’i, ardından “Muhteşem Yüzyıl”ın yapımcısı Timur Savcı’yı bir güzel fırçaladı! Çift’i, “Diziden soru sorma, beni diziyle yan yana getirme. Bir daha çıkarsam soruları önceden kontrol edeceğim. Benim zor bir adam olduğumu söylemediler mi sana?” diyen Ortaylı, sunucunun sahneye davet ettiği Timur Savcı’ya da şunları söyledi:
“Dizide ‘Venedik Prensesi geliyor’ diyor. Venedik’in prensesi olmaz. Venedik, cumhuriyettir çünkü. Sonra affedersin 16. asırda kimse turistik gezi için İstanbul’a gelmez. Kanuni Süleyman, divanı hümayunda öyle

Cuma vizyona girecek “Annemin Yarası”nı hafta sonu Soho’daki özel gösteriminde izledim.
Meryem Uzerli, Ozan Güven, Okan Yalabık, Belçim Bilgin ve Bora Akkaş’ın oynadığı filminin konusu ve senaryosu sağlam. Kurgusu,
müzikleri şahane. Meryem Uzerli’nin de bir şarkı söylediği filmdeki oyuncuların performansları süper; özellikle de Bora Akkaş’ınki.
“Annemin Yarası”, Avrupa’nın göbeğinde, dünyanın gözü önünde yaşanan insanlık dramı “tecavüz çocukları”nı ve onun yarattığı travmaları anlatan
bir film.
Savaş sırasında Sırp askerin, Müslüman Bosnalı genç kıza tecavüzünden dünyaya gelen, doğar doğmaz devletin korumasına verilen “Salih” (Bora Akkaş), 18 yaşını doldurup yurttan çıkınca ailesini aramaya koyulur. Yürek yakan dram da bundan sonra başlar.
“Annemin Yarası”, çoktandır sinemalarda izlemeyi unuttuğumuz sağlam bir dram ve “Film gibi film”.

“Televizyon kanalı senaryo çalar mı?” başlıklı yazıyı kaleme alırken, “Benim de başıma şöyle bir olay geldi” şeklinde bir yığın e-posta alacağımı tahmin etmiştim, ama bu kadarını da beklememiştim.

Yazdığı veya yazdıkları senaryonun kimler tarafından nasıl çalınıp çekildiğine dair 100’e yakın e-posta aldım birkaç gün içinde.

Televizyon kanalı veya yapımcının ismini açık açık yazanlar da var, “Kanalın ve yapımcının adını versem, sadece onlar değil, diğerleri de bana kapıyı kapatır” notuyla adres vermekten kaçınıp, olayın detayını anlatanlar da…
Senaryolarının çalındığını iddia edenler dışında, “Keşke isimlerini açıkça yazsaydın” diye e-posta atanlar da oldu. O isimleri niye açıklamadığımı yazdığım için aynı şeyleri tekrarlamaya gerek yok.