Can Dündar

Milli Eğitim Bakanı Nimet Çubukçu, yerinde bir kararla yeni öğretim yılının ilk dersini “ayrımcılık” konusunda verdi.
İnsanların dili, ten rengi, cinsiyeti nedeniyle kötü muamele görmesini ayrımcılık olarak tanımladı.
Bunun kardeşliği değil, çatışmayı besleyeceğini vurguladı.
Öfkeye kapılmadan birbirini dinlemenin, farklı düşünen insanlara tahammül etmenin erdem olduğunu söyledi.
Bu erdemi öğrenmeye aile ve okuldan başlanacağını belirtti.
* * *
Sonra ne oldu?

Bir süre önce Hülya Avşar’ın televizyon programına konuk olmuştum.
Başbakan’ın Davos’ta esip gürlediği günlerdeydik. O konuyu da konuştuk. Orada öğrendim:
Avşar kızı Başbakan’ın Davos çıkışından çok hoşlanmış.
Erdoğan’ı aramış. Cesaretinden ötürü tebrik etmiş.
Acaba şimdi de Başbakan, Avşar’ı arayıp cesareti için tebrik eder mi?
* * *
Anne tarafından Yörük, baba tarafından Kürt olan Avşar, Devrim Sevimay’la yaptığı söyleşide kendisini “melez” olarak tanımlıyor ve diyordu ki:

Bayram nedeniyle yazılarıma kısa bir süre ara vereceğim. Hepinizin bayramını kutlarım...

Ankara Büyükşehir Belediye Başkanı Melih Gökçek, 7. Cadde’de içki referandumundan vazgeçti.
“Yandaş olmayan medya”ya neden ihtiyaç olduğu, yandaş olmayan medyanın neden hedef hale sokulduğu daha iyi anlaşılıyor mu şimdi?..
Konunun üzerine gitmesek, başkentin, temel insan haklarını bile oylatıp yerinden oynatabilecek bir zihniyetin elinde olduğu görülebilir miydi?
* * *
Önceki gün CNN Türk’teydi Gökçek.
Rıdvan Akar, nezaketini hiç bozmadan, “içki referandumu”nun “tercihleri oylatmak” anlamına geldiğini söyleyince şöyle dedi:
“Sizi protesto ediyorum. CHP de siz de adeta kışkırtıcılık ve bölücülük yapıyorsunuz.”

Siz halkın “en adil yargıç” olduğuna inanıyor musunuz gerçekten?
Bir örnek hatırlatayım o zaman:
12 Eylül’de “Eski politikacılar tencereyi pisletti. Artık siyaset yapmasınlar” diyen Evren’e “Haklısın Paşam. Gömelim onları” diye alkış tutan halk değil miydi?
O halkın yüzde 91’i, eskilere siyaseti yasaklayan 1982 Anayasası’na “Kabul” oyu verdi.
5 yıl sonra aynı halkın önüne referandum sandığı geldi:
“Eskilere siyaset yasağını kaldıralım mı?” dendi.
Aynı halkın yüzde 50.26’sı bu kez “Vazgeçtim. Yasaklar kalksın” dedi.

İstanbul Beyoğlu’nda olsa kıyamet kopardı; Ankara 7. Cadde’de olduğu için pek ilgi çekmedi.
Konu, sel haberleri arasında boğuldu gitti.
Oysa Başkent, tarihi bir oylamaya hazırlanıyor.
Bahçelievler halkına “Semtiniz içkili bölge ilan edilsin mi, yoksa içkiden arındırılsın mı?” diye sorulacak.
Yani ilk içki referandumu yapılacak.
* * *
Bahçelievler 7. cadde, Ankaralı gençlerin buluşma ve eğlenme merkezlerinden biri oldu son yıllarda... Barlar ve kafelerle canlandı.

Bir dönem çağdaş fiziğin “Kelebek Etkisi” kuramı çok moda olmuştu. Deniliyordu ki: “Pekin’de bir kelebek kanat çırpsa Karayip adalarında fırtına çıkar.”
“Global köy” doğasındaki zincirleme reaksiyonlar için de geçerliydi bu; toplumsal olayların sınırsız etkileşimi için de...
Teoriyi sanat alanına taşıyan, Meksikalı yönetmen Alejandro Gonzalez Inarritu oldu.
“Babil” filminde, Fas’ın bir dağ köyünde patlayan tüfeğin, nasıl 4 kıtada yankı yaptığını gösterdi.
Bir Afrika köyündeki yoksul çocukların kaderi gün gelip Amerikalı varlıklı turistlerinkiyle çakışıyor, turistlerin geride bıraktığı çocuklarının Meksika’da macerası, tüfeğin Japonya’daki ilk sahibine uzanıyordu.
Tıpkı Kabil’de CIA’in El-Kaide’ye verdiği merminin, New York Ticaret Merkezi’ndeki suçsuz bir sekreteri vurması gibi...
“Kelebek”, sınır tanımıyor artık...

Milliyet’in dünkü manşeti “Ayamama’nın tarihçesi”ni açıkça ortaya koydu. Felaketin adım adım gelişini gösterdiği gibi, günlerdir temsili resmi çizilen failin eşkalini de netleştirdi.
* * *
Tartışma, havaalanı kavşağına kurulan Dünya Ticaret Merkezi’yle başlamış.
Büyükşehir Belediyesi yeni bir imar planıyla bölgeyi yüksek yoğunluklu ve çok katlı yapılaşmaya açmış.
Ne zaman?
1997’de...
Büyükşehir Belediye Başkanı kim?