Cemal Ersen

Köklerimin bir yanı İzmir’dedir. Yıllar önce tarihi Alsancak Stadı’nda rahmetli dayım sayesinde çok maç izledim.
O zamanlar Karantina’dan iki araç değiştirerek giderken hem karnımızı doyurur, hem maç izlemenin heyecanını yaşandık. Stat, her daim sıcacık gelirdi bana.
70’li yıllarda adı Altay ile özleşen Mustafa Denizli’yi de seyretme şansım olmuştu. Sonrasında tanışma ve dost olma imkanı bulduk. Açık söyleyelim, ayrıcalıklı bir insandır benim için özeldir, bilgedir. Beni sakallı gördüğünde, “Kes şunları yakışmıyor Cemal” diyecek kadar da samimidir.
Mustafa hoca futbolu bırakıp teknik direktörlük kulvarına geçtikten sonra, neden “Büyük Mustafa” olduğunu kanıtladı. Üç büyük takımı şampiyon yapmak her babayiğidin harcı değildi. Bunca rekabete karşın kimse onun kişiliği ve futbol bilgisine tek söz edemedi. Her kesimden alkış aldı. Çünkü o futbol aşığı idi, yaptığı işe saygı duydu.
İzmir futbolunun simgesi haline gelen Alsancak Stadı uzun süren bir uğraşın ardından 26

Bazen en kolay görünen maçlar kabusa dönebilir. Sahada Süper Lig’in lideri Trabzonspor ile sonuncusu Ç.Rizespor vardı. Kağıt üzerinde ev sahibi ekibin en kolay sınavlarından biri olarak görülebilirdi. Ama düşünüldüğü gibi kolay olmadı kazanmak. Maç doksan dakika boyunca iki tarafa da gitti geldi.
Kazanan takımı övmek gibi bir alışkanlığım yok. Her galibiyete alkış tutmak, hataların görülmesini engeller, sizi gerçeklerden uzaklaştırır. Sonrası hayal kırıklığı getirir.
Trabzonspor camiası acele etmesin. Konumunu abartmasın. Adım adım yürümenin ne anlama geleceğini, arada tökezlemenin normal sayılacağını anlasın.
Gelelim maça; Abdullah Avcı büyük olasılıkla önümüzdeki Beşiktaş maçını dikkate alarak sakatlıktan çıkan Bakasetas ve Nwakaeme’yi ilk on birde riske etmek istemedi. Etmedi ama, ikisinin de bu takım için ne kadar önemli olduğu ortaya çıktı. Onlar girdikten sonra verdikleri katkı ortada.
Geniş bir kadronuz varsa, gerektiğinde tüm oyuncularınızı hazır tutmak zorundasınız. Onlar da

Bu sezon Trabzonspor’un skora en çok katkı yapan oyuncularını say deseniz; akla gelen ilk isimler Bakasetas ve Nwakaeme olur.
Göztepe deplasmanına bu önemli oyuncularından yoksun çıkan liderin ne yapacağı gerçekten ilginç bir test olacaktı. Öyle ya, ikisi de “çilingir” diye nitelendirilen, sıkışan oyunu açacak yeteneklerdi. Sağ bekin güvencesi Peres’in yokluğu ile sakatlıktan çıkan Hamsik’in ne katkı sağlayacağı sorusu da cabası.
Ama ne yaptı bu takım? Bir engeli daha kayıpsız aşarak, “Ben varım” dedi.
Sezona kötü başlayan ancak Kasımpaşa galibiyetiyle moral bulan Göztepe karşısında, oyuna özgüvenli başlayan bir Trabzonspor vardı. Bu iyi midir, kötü mü diye düşünmeden edemedim. Liderliğin verdiği gücü rakibe göstermek elbette önemlidir.
İlk yarıdaki tablo şöyle idi; ligin en ofansif ekibi Trabzonspor rakip kaleyi bulan tek şut atamadı. Sözlü sınava kaldırılmış, ama ezberi bozulmuş öğrenci gibiydi. Sorular çalışmadığı yerden geldi adeta.
Nwakaeme ve Bakasetas’ın yokluğu bir

Türk hakemliğinin en büyük sorunu “liyakat” ve “yönetim becerisidir.”
Daha doğrusu beceriksizliği!..
Bu ülkede hakkı ile Merkez Hakem Kurulu başkanı olabilmek için, sırtını sağlam yerlere dayaman gerek.
Ya da, ki bu ender bir durumdur, kişiliğin ve geçmişinle kamuoyuna güven vermen şarttır.
Örnekleri yok mu? Çok; Ufuk Özerten, Zekeriya Alp, Ahmet Güvener gibi “hakemlik geçmişi olmayan isimler”, hatalarıyla sevaplarıyla gelip geçtiler bu alemden.
Neden hakemlik geçmişi olmayan diyorum? Çünkü camianın içinden gelmedikleri için defoları yok! Çünkü hizmet etmek dışında beklentileri yok!
Kimse onlara “falanca maçta bizim takımı doğramıştı” diyemez. Kimse tarafsızlıklarını sorgulayamaz.

Uzun süre on kişi oynayarak maçı tamamlamanın nasıl bir zorluk olduğunu en iyi bilen takımlardan biri Trabzonspor’dur kuşkusuz.
Önce Konya deplasmanında, hemen ardından Alanyaspor karşısında doksan dakikayı bir eksik oynamak ve yenilmemek her babayiğidin harcı değildi.
Dün akşam aynı kaderi Fenerbahçe yaşadı, fakat üzülen taraf oldu. Haftanın müsabakasında çok ilginç anlar yaşandı. Henüz 2. dakikada Trabzonspor’un kaçırdığı pozisyon döndü Trabzonspor’un kalesinde gol oldu.
23. dakikada savunmanın en önemli isimlerinden Kim ikinci sarıdan kızarınca, oyunun şekli tamamen değişti. Bakasetas’ın frikik golünde barajın ve kaleci Altay’ın büyük hatası vardı, Yunan oyuncu ikisini de affetmedi. Komşunun çocuğu yine yaptı yapacağını. Zaten maçın yıldızı hanesine onu yazdım.
Eşitlik sayısı Trabzonspor için elbette büyük motivasyon oldu. Rakip on kişi kalmış, oyunun kontrolünü ele almışsın. Böyle bir fırsat kolay kolay ele geçer mi? Gelin görün ki, ilk yarının son dakikalarında Önce Peres ve oluşan

"Bir koltukta iki karpuz olmaz” demiş atasözü.ir koltukta iki karpuz olmaz” demiş atasözü.Ahmet Ağaoğlu’nun ise üç karpuzu var.Trabzonspor, Kulüpler Birliği Vakfı ve Golf Federasyonu başkanlığı.Gerçekten kolay değil.  Hepsinin hakkını verebilmek için 48 saat mesai gerek. Bu ise insanın doğasına aykırı.Ağaoğlu’nun Trabzonspor’da bir misyonu var. Belki de en önemlisi bu; yani şampiyonluk. Camianın da ondan beklentisi belli.Kulüpler Birliği bence angarya. Radikal işler yapmayı planlıyor ama, çok yıpratıcı bir konumda. Ha desen karşına on tane engel konur. Her kafadan bir sesin çıkması  cabası. Geçmişe bakın, en kudretlisi dahi duvara tosladı, vazgeçti.Futbolun sorunları kısa vadede çözülemez. Kulüpler yasası, Futbol A.Ş. , Merkez Hakem Kurulu’nun yeniden yapılanması gibi konular, sadece paydaşları ilgilendirmiyor.Siyasetten hukuka, muhatabı çok. Üstelik görüş birliği de yok. Ne kadar iyi niyetli olursanız olun, bazı noktalara dokunursanız eliniz yanar!O zaman enerjinizi doğru yere

Sadece futbolda değil, yaşamın her alanında geçerli bu söylem; “Yaptığın işin kuralını bileceksin.”
Bilmez isen bazen komik, kimi zaman eleştirilen, çokça da tartışılan insan olursun.
Son örneklerini geçen hafta yaşadık.
Kayserispor- Trabzonspor maçında hakem atışı ile başlayan oyunda topu doğrudan kaleye gönderen Hamsik’in birkaç saniye süren gol sevincini anımsayın. Bu düzeyde bir yetenek, meşin yuvarlağın en az iki oyuncuya temas etmesi gerektiğini nasıl bilmez? Ya takım arkadaşları?
Ve kaleci Lung? O topa neden hamle yaparsın kardeşim, ya parmaklarının ucuna değse idi? Buz gibi gol olacaktı!
Gelelim Sergen Yalçın’a... Sivasspor maçında gördüğü kırmızı kart son derece acemiceydi.
Geçen sezondan beri Merkez Hakem Kurulu bas bas bağırıyor, seminerlerde kulübeye dikkat deniyor, en önemlisi kenarda bulunan teknik adam topa vurur ve sahaya atarsa “ihraç edin” deniyor.

Bazı maçları skora bakıp anlatamazsınız. Kayserispor-Trabzonspor mücadelesi berabere bitse, futbolla ilgili doğrularımızı ve ezberlerimizi gözden geçirmemiz gerekebilirdi. Bakmayın tek farkla kazandığına. Bir değil, beş gollü bir ziyafet olabilirdi konuk ekip için.
Dün futbol şansı ve becerisi Trabzonspor’dan yana değildi. Neler kaçtı, kaç top direkten döndü? Kayserispor kalecisi Lung neler kurtardı? Belki bu haftaya dek Trabzonspor’un arsızca pozisyon zenginliği yaşadığı ilk maçtı. Bunu cebe koymak gerek.
Gerek Abdullah Avcı’nın sahaya sürdüğü takım, gerek doğru oyuncu değişiklikleri, Trabzonspor’un tüm istatistiklerde öne geçmesini sağladı. Deneyim böyle bir şey.
Kayserispor da rakibinin kaçırdıklarıyla maça tutunup heyecanın son dakikaya kadar sürmesini sağladı.
Gerçekten üst düzey mücadele izledik. İki takımı bu anlamda takdir etmek gerek.
Bireysel değerlendirmeye gelince. Cornelius’un atak bitirme konusunda gelişmesi halinde Trabzonspor’un gol yollarında sıkıntı yaşamayacağını