Mehmet Tezkan

Başbakan her şeyi tartışmalıyız diyor.. Başkanlık sistemini de.. Yarı başkanlığı da, cumhurbaşkanının yetkilerini de..
İyi söylüyor, doğru söylüyor ama..
Aması önemli..
Bu tartışmalardan sonuç çıkmıyor ki; AKP hep bildiğini okuyor.. Üstüne üstlük memleket tartışmış da bu sonuca varmış gibi davranıyor..
O tartışmaları paravan olarak kullanıyor..
Örnek; Kürt açılımı..
Bu işten sorumlu bakan onca yazar, çizer, sanatçı, sinemacı, sporcu, STK temsilcisiyle buluştu.. Kitaplar dolusu öneri sundular..

Başbakan’ın Mübarek’i uyarması, halkın sesine kulak ver demesi..
Meydanı, gösterileri meşru sayması çok önemli.. Mısır açısından değil bizim açımızdan önemli..
Alışık olmadığımız bir davranış..
Gelin önce hayra yoralım..
Başbakan için tek kriter sandıktır.. Demokrasiyi sandıkla sınırlı görür.. Sandıktan çıkanın istediğini yapma hakkı olduğuna inanır..
Bugüne dek izlediği politika bu merkezde oldu.. Bu ülkenin başbakanına bu denir mi diye kızmasının altında da bu felsefe yatıyor:
Ben seçimle geldim.. Sen kimsin ki beni eleştireceksin, beni protesto edeceksin, bana karşı yürüyüş yapacaksın!..

Murat Belge, Yemek Kültürü kitabında şöyle der.. ‘İtalyan yemekleri lezzetlidir, ama daha da önemlisi İtalya’da yemek yemek çok keyifli bir iştir’
Yıllar önce Show TV’nin ‘anchorman’i Korcan Karar’la Venedik’e gitmiştik..
(İtalya Korcan’ın ikinci vatanı gibidir. İtalyancası o kadar mükemmeldir ki, İtalyanları Türk olduğuna inandırmak için ekstra çaba sarf eder. Gizli bir gurmedir.)
En pahalı mekânlarda oturuyoruz, harika yemekler yiyoruz...
Her şey güzel..
Korcan; İtalyadaki yemek kültürü bu değil dedi.. Aradı taradı, buldu.. Bir öğlen bizi gerçek bir İtalyan lokantasına götürdü..
Ortamıyla İtalyan.. Şefiyle İtalyan.. Sohbetiyle İtalyan.. Ağırlama geleneğiyle İtalyan..

Mısır’daki olaylar bile mola verdirmedi.. Canlı izlenen ayaklanma bile unutturamadı..
Neyi mi?
CHP’yi..
Geçen akşam televizyonu açtım; aaa yine CHP tartışması..
Konuşmacılar satırla doğruyor, elbise dikmeye çalışıyor, reçete yazıyor..
Mısır’dan giriyorlar, CHP’den çıkıyorlar..
Hatta, Mısır’daki kalkışmadan, Mübarek’in düştüğü durumdan CHP’nin ders çıkarması lazım bile dediler..

Bozar mı, bozmaz mı bilmem ama acayip etkiler.. Niye mi?
Başkanlık sistemine geçmek isteyen Erdoğan’ın elini zayıflatır.. Kanal kanal dolaşıp ‘başkanlık sisteminin’ meziyetlerini anlatan Burhan Kuzu’yu yıpratır..
(Dün izledim morali bozuktu, şevki kırılmıştı)
Niye mi?
Başbakan; ‘halkım başkanlık sistemi nedir öğrensin’ dedi ya, canlı örneği yıldırım hızıyla geldi..
Tunus da..
Mısır da bir nevi başkanlık sistemiydi.. Oralarda da parlamento var, oralarda da devlet başkanları seçimle işbaşına geliyor..

Başbakan, dünkü grup konuşmasında sözü dönüp dolaşıp liberallere getirdi.. Giydirdikçe giydirdi.. Lafını esirgemedi..
Bir süredir muhafazakâr kesimle liberaller arasına kara kedi girmişti girmesine ama..
Muhafazakâr kesim size ihtiyacımız yok herkes yoluna demişti demesine ama..
Liberallerin yük olmaya başladığını söylemişlerdi söylemesine ama..
Başbakan köprülerin atılacağının sinyalini vermişti vermesine ama..
Bardak taşmamıştı..
Dün taştığını gördük.. Canlı yayında tanık olduk..

Erdoğan, Kılıçdaroğlu’na.. Kılıçdaroğlu, Erdoğan’a çok ağır sözlerle yükleniyor.. Hani kavgada söylenmez denir ya.. O tür ithamlarla!..
Liderlerin atışmasına alıştık artık diyerek geçiştirilecek bir durum değil..
Çok farklı..
Seçime 4 ay, 4.5 ay kala hal böyleyse seçim yaklaştıkça tansiyon daha da yükselecek demektir.. Kim bilir neler duyacağız, neler işiteceğiz..
*
Peki neden böyle.. Siyasi gerginlik neden arttı?
Bunun birkaç nedeni var..

Siyaseti bazen tesadüfler yönlendirir.. Pat diye ağızdan düşen iki cümle, o partiyi de, o hükümeti de, hatta o ülkeyi de beşik gibi sallar..
Hemen örnek..
Türban meselesi..
Başbakan İspanya’da yabancı gazetecinin türbanla ilgili sorusuna ‘veley ki’ diye cevap vermeseydi..
Bahçeli de madem öyle gel böyle tarzında çıkış yapmasaydı..
Türkiye, ne aylarca türbanla yatar türbanla kalkardı ne de AKP için kapatma davası açılırdı..
Bütün olan bitenin müsebbibi, o velev ki sözcüğüdür..