Mehmet Tezkan

Görülmüş, duyulmuş şey değil.. CHP liderine ÖSS öğrencisi muamelesi çekmeye çalışıyorlar..
Ne söylerse söylesin aynı ses yükseliyor..
Söyle bakalım nasıl yapacaksın, kaynağını açıkla, projeni ortaya koy, hadi çabuk çabuk..
...........
Gördünüz mü işte bilmiyor, dersini çalışmamış.. Valla batırır ülkeyi!..
2011’in senaryosu bu..
Provaları yapılıyor, yeni yılda sahnede..

Başbakan, otelcileri fena haşlamış.. Muş’ta, Bitlis’te bir tane doğru dürüst otel yok demiş..
Olsa!..
Başbakan’a göre dünyanın dört yanından turistler gelirmiş..
Gelir mi?
Gelen aradığını bulur mu?
Hadi soruyu şöyle soralım, turist ne bekler!..
Doğa için gitti, dini yapılar için gitti, merak ettiği için gitti, farklı bulduğu için gitti.. Bir şekilde gitti diyelim..

Dün CHP’nin öncelikli hedefi yüzde 42 olmalı diye yazdım..
Hayırcı kitle..
Bunu derken CHP’ye akıl vermek gibi bir amacım yok..
Zaten haddim de değil..
Amacım CHP’den yola çıkarak Türkiye’nin siyasi haritasının dayattığı gerçeğe dikkat çekmekti..
Biliyorum ki AKP de yüzde 58’in evet oyunun yüzde kaçını oya çeviririm derdinde..
Çünkü siyasi harita bunu zorluyor..

CHP, ağzıyla kuş tutsa doğuda yaşayan Kürtlerden oy alır mı?
Alamaz..
CHP, havada dokuz takla atsa mutaassıp kesimden oy alır mı?
Alamaz..
CHP, yemin billah etse muhafazakar kesimin desteğini alır mı?
Alamaz..
Demem şudur..

Her kurultayın bir sloganı olur.. Bir de mesajı..
Seçim yarışının olmadığı CHP kurultayının sloganı da mesajı da var mıydı?
Vardı..
Sloganı: Korkma..
Mesajı: Özgür Türkiye..
*
CHP lideri Kılıçdaroğlu bir buçuk saate yakın süren konuşmasında döndü dolaştı hep özgürlük meselesine değindi..

Biliyorum, tartışmak, mücadele etmek sosyal demokrat partilerin genlerinde vardır..
Biliyorum, bu gen demokrasinin olmazsa olmaz koşuludur..
Biliyorum, partilerde demokrasi olmazsa ülkede demokrasi olmaz..
Biliyorum, sol partilerde, kurultay çekişmelerinden büyük enerji doğar, liderleri lider yapan, partileri iktidara taşıyan, açığa çıkan o büyük enerjidir..
Bunların hepsini biliyorum..
*
(Burada büyük bir parantez açalım, kurultay mücadelesi genine örnek verelim.. İngiltere’de 25 Eylül’de İşçi partisi kurultay yaptı.. Beş aday vardı, Miliband kardeşler ön plana çıktı.. Ed oyların yüzde 50.6’sını alarak oyların yüzde 49.4’ünü alan ağabeyi David’i geçti.. Genel başkan oldu.. Anneleri iki kardeşi de desteklemedi; kadın aday Diane Abbot destek verdi.. Kıyamet kopmadı.. Parantezi kapatalım..)

Bu memlekette ilk defa yolsuzluk iddiası yapılmıyor.. İlk defa rüşvet suçlaması yapılmıyor..
İlk defa belgeler ortaya saçılmıyor..
İlk defa birileri örtbas etmekle suçlanmıyor..
Ama ilk defa yolsuzluk dosyası açıklayana vurun abalıya muamelesi yapılıyor..
Memleketin ayarı kaçtı demem bundandır..
Dahası da var anlatayım..
*

Ankara polisinin Çayyolu’ndaki içki veren lokantaları denetleyip aileleriyle yemek yiyen çocuklar için tutanak tutması geçiştirilecek bir olay değil..
Polisler haddini aşmış desek de, yasayı zorlamışlar diye düşünsek de, Meclis Aile Komisyonu Başkan Vekili Kafkas polis kontrolünü kişileri dışarı çağırıp kibarca ikaz ederek yapıyor diye hafifletmeye çalışsa da mesele büyük..
(Kafkas’ın mazur görmek için ortaya attığı gerekçe başlı başına skandal ya.. Neyse!)
Niye mi?
İşte bu tip olaylar Türkiye’nin siyasi haritasını belirliyor da ondan..
Yüzde 42 böyle doğdu..
Yaşam tarzı endişesi denen kavram havadan gelmedi, uydurulmadı, böyle doğdu..