Osman Şenher

Galatasaray’ın en büyük hazinesi 25 milyon taraftarı. Herkes gelir geçer ama taraftarlar ölünceye kadar o formayı sırtlarından çıkarmazlar.

Sarı-kırmızılılar, Gençlerbirliği karşısındaki gibi isteksiz, arzusuz oynadığı müddetçe kim gelir bu takımı seyreder. Beşiktaş-Çaykur Rize maçını izledim. Kerim Frei uzun bir süredir yedekti, çocuk formayı kapmak için öyle bir hırs yaptı ki müsabakanın kahramanı oldu. Galatasaray’da aynı konumda olan Emre Çolak var. Ama Emre formayı öyle bir garanti görüyor ki ne hırs, ne istek, ne doğru dürüst pas ya da şut var. Hatta ilk 45 dakika faul bile yapmadan maçı tamamladı. Ve hocası bu Emre’yi 90 dakika sahada tuttu.

Selçuk İnan, Galatasaray’ın büyük kaptanı. Selçuk adına olumlu söyleyeceğim bir pozisyon var. O da kaleye yumuşak bir şut çekti. Bilal Kısa’nın da olumlu bir tek hareketi var. El Kebir, kontrataktan gol atıyordu, Muslera’nın önünde Bilal rakibine şutu attırmadı.

Böyle bir orta saha ile Galatasaray’ın nasıl bir geleceği olur. Orhan Atik Hoca’yı suçlamıyorum. Ama yanında oturan Donk var. Neden onu kullanmadı. Podolski, sağlıklı yaşam futbolu oynamak için Türkiye’ye gelmiş. Bu kadar mı olur. Bir futbolcu biraz gayret gösterir, rakibi ile

Büyük kulüpleri idare etmek çok zor bir iş. Hele ortada samimiyet, dürüstlük kalmadıysa işin daha da zor. Şu an Galatasaray’da gelinen noktaya bakıyorum, kulüp yılda 100 milyon lira faiz ödüyor. UEFA, “Yılda 65 milyon eurodan fazla para harcarsan sana verdiğim bir yıllık cezayı artırırım” diyor. Peki bunun çözümü ne. Düşünüyorum, taşınıyorum, bu işin uzmanlarına soruyorum doğru dürüst bir cevap alamıyorum.

Bundan önceki dönemleri inceletmek kulübe bir artı getirmeyecek. Galatasaray’ı hortumlayanlar, bu hale gelmesine sebep olanlar bir yere kaçmadılar. Ortada dolaşıyorlar, hepsi de kral gibi. Galatasaray camiasına sormak lazım. O zaman neden sessiz kaldınız? Bütün yapılan yanlışları halının altına neden süpürdünüz. Rahmetli Özhan Canaydın’ın 67 milyon lira borçla Adnan Polat’a bıraktığı kulüp bugün 331 miyon dolar borca nasıl geldi?

Hiçkimse kendini kandırmasın. Herkes neyin ne olduğunu biliyor. Her şeyden önemlisi bu tabloyu en iyi bilen Başkan Dursun Özbek. Bunları bilerek başkan oldu. Peki bu sıkıntıları bitirebilecek mi? Tek başına, bu yönetimle mümkün değil. Esas sorunlar şimdi başlıyor. Gelecek hafta Fenerbahçe maçı var. Taraftar son defa stadı gelip dolduracağız diyor.

Galatasaray çok sıkıntılı bir dönem geçiriyor. Peki takımı bu sıkıntılı dönemden kim çıkaracak. Teknik direktör mü? Bu takıma dünyanın en iyi üç-beş hocası gelse yapacağı hiçbir şey yok. Neden? Kadro kalitesi çok düşük. Bir Sneijder ve Muslera’yla nereye kadar gidilebilir ki? Zaten gidilmiyor da.

Bakıyoruz kaptan Selçuk güya Türk futbolunun prensi. Taraftar tarafından yuhlanıyor. Neden yuhlanıyor? Kötü futbolcu olduğu için mi, kesinlikle hayır. Sahada yeteri kadar koşmadığı, mücadele etmediği için. Peki taraftar haksız mı? Boğazından kesiyor, soğuk-sıcak demiyor. Saatlerce otobüs tepelerinde seyahat edip, takımını desteklemeye geliyor. Peki bu çektiği eziyetin karşılığını almak hakkı değil mi? Bana göre hakkı. Onun için de isyan ediyor.

Defansa bakıyorsun, solda Olcan, iki stoper: Semih ve Hakan Balta. Sağda ise Norveçli Linnes. Başakşehirli Edin Visca Selçuk’un hatasında topu kapıyor, bütün defansı çalımla geçiyor. Son olarak da Linnes’i yere yatırıp topa vuruyor, konuk ekibin üçüncü golünü atıyor. Amatör takımlar bile böyle gol yemiyor. Amatör takımların futbolcuları bile bu kadar hata yapmıyor.

Podolski, Alman Milli Takımı’nda oynuyor. Orada sağında solunda kim oynuyor? Müller,

Galatasaray’da yaşananların hiçbiri sürpriz değil. UEFA’dan gelecek cezayı hepimiz biliyorduk. Futbol takımının başarısız olacağını da tahmin ediyorduk. Ama bu kadarını hesaplayamadık.
Başkan Dursun Özbek bu tabloyu bilerek başkan oldu. Artık kulüp, takım dip yapmışken, yok ‘Ünal Aysal’dan enkaz aldık’, ‘Bu işte bizim suçumuz yok’ gibi lafları konuşmaması gerek.
Ortada tarihinde belki de ilk defa bu kadar dip yapan bir Galatasaray var. Kulübün ismi, markası, kalitesi bu borçları bitirmeye yeter. Yeter ki başta yönetim becerili, kaliteli, vizyonu olan insanlardan oluşturulsun. En büyük sorunların başında camianın kendi içinde uzlaşması lazım. Kırgınlıklar bitmeli. Herkes taşın altına elini koymalı. Başkanın bunu yapması için kongre kararı alması lazım. Bu kaçınılmaz.
Düşünebiliyor musunuz, öyle yöneticiler var ki Galatasaray Televizyonu’nu idare edemiyor, kiraya vermeye çalışıyor. Yeni gelen teknik direktörün altını oyup gönderiyor. Bu büyük kulüp bu şekilde yönetilmez.
Başkan Özbek, “Benim şu kadar oyum var” diyeni yönetime aldı. Şu an onun sıkıntısını yaşıyor. Kendisinin seçim bürosunda çalışanlara iyi bir maaşla kulüpte görev verdi. Galatasaray böyle yönetilmez. Kendisinin

Galatasaray gibi çok büyük mazisi olan 111 yıllık kulübe hiçbir futbolcunun ve yöneticinin ihanet etmeye hakkı yok. Dün gece Antep karşısındaki sarı-kırmızılılara bakıyorum... Futbolcularda ne bir istek, ne kazanma hırsı, ne mücadele gücü, hiçbir şey yok. Kendilerini resmen sıfırlamışlar. Tamam hocanı sevmezsin, yöneticilerini de sevmezsin, 25 milyon taraftarı da sevmezsin. Ama o formaya ihanet edemezsin.

Galatasaray’ın büyük bir kulüp olması için çok kişi hayatını verdi. Birçok taraftar Galatasaray sevgisi yüzünden yollarda hayatını kaybetti. Sen bunların hepsini bir kenara koyup, bu formayı giyiyorsan ve hakkını vermiyorsan zaten Galatasaray’da işin bitmiş demek.

Aslan, bugün lime lime olmuş bir kulüp durumunda. Gaziantep’e bakıyorum, formasının hakkını vermeyen bir futbolcu yok. Hepsi koşuyor, mücadele ediyor, aldıkları parayı helal ettirmek istiyorlar. Mutlu Topçu ve talebeleri dün geceki galibiyeti analarının ak sütü gibi hak ettiler. Osmanlıspor’a, Gençlerbirliği’ne, Konyaspor’a, Mersin İdmanyurdu’na, Gaziantep’e bakıyorsun Cim Bom’dan daha iyi oynuyor, futbolcuları daha çok mücadele ediyor.

Peki sarı-kırmızılılarda yanlış olan ne? Mustafa Denizli göreve getirilirken bu durumu

Mustafa Denizli, maçtan önceki basın toplantısında “futbolcularımız fedakârlık yaparsa turu geçeriz” demişti. Bizler de ne yalan söyleyelim, bu sözleri duyduktan sonra fazlasıyla umutlandık... Galatasaray’ın bu sene Lazio maçından önemli hangi maçı olabilir ama gene yanıldık. Ters köşe olduk...

Önce şunu söyleyelim: Hiçbir futbolcu maçı önemsememiş... Sanki tur umurlarında değil... İlk yarı oyun başabaş gibi görünse de Lazio istediği için Galatasaray iyi gibi göründü... Ama ikinci yarı defansı, orta sahası ve forveti olmayan bir takım nasıl Lazio’yu eleyebilir, bunu gördük... Maç 2-1 olunca birara umutlandık, üçüncü golü yiyince gerçeklerle yüzyüze kaldık.

Carole iyi gibi görünüyor... Defansta nerede duracağını daha öğrenememiş... Chedjou öyle bir hatalar yapıyor ki, bu hataların golle sonuçlanmaması mucize... Muslera, bir yere kadar dayanıyor... Sonunda o da hatalar yapmaya başlıyor... Gene de dün gece çok önemli kurtarışlar yaptı... Lazio daha fazla gol atamadıysa bunun tek sebebi kaleci Muslera’dır...

Donk ne iş yapar!

İkinci bölgede “Donk” diye bir futbolcu var... Bu arkadaşımız ne iş yapar, nasıl futbolcudur, şu ana kadar anlamış değilim... Sanki Kasımpaşa’da seyrettiğimiz

Uzun senelerdir ilk defa Süper Lig’de böyle garip bir maç seyrettim. Galip takımın futbolcuları nasıl böyle harakiri yapar? İnanın şaşırdım. Bunlara profesyonel futbolcu demek için bin şahit lazım. Özer... Sarı kartı var ikinci sarıyı görmek için çabalıyor. Aykut Demir zaten efe. Onun da bir sarısı var, ikincisini almak için Podolski’yle dalaşıyor. Sonunda kırmızıyı görüp muradına eriyor. Salih Dursun ise şaşırmış. Hakemin eline vuruyor, kırmızı kart yere düşüyor. Yerden aldığı kartı hakeme gösteriyor. Ve kırmızı kartla oyundan atılıyor. Cavanda ise hakeme göğüs atıyor. Bu yaşadıklarımız nedir, bunları nasıl anlatırız? Biz hangi ülkede yaşıyoruz?

Trabzonspor 60 dakika Galatasaray ile başabaş futbol oynadı. Belki de galip geleceklerdi. Mutlaka hepsi hakemi suçlayacaklar. Yazık oldu Trabzon’a. Böyle sorumsuz futbolcular Trabzonspor’u dün gece resmen katletti. Sarı-kırmızılılar ise maç 11’e 11 oynanırken 60 dakika ‘rakibime baskı yapayım, hücumda çoğalayım’ görüntüsünde değildi. Bütün umutlar Podolski’ye bağlanmış. Ayağına topu alan orta saha ya da kanat oyuncuları, kafalarını kaldırıyorlar Alman futbolcuyu arıyorlar. O topla buluşursa kaleye vuracak ve gol olacak. Böyle bir şey

Mustafa Denizli, ne düşüncelerle Galatasaray’ın başına geldi, neyle karşılaştı?

Kendisi büyük hedefleri olan bir hocadır. O bile çaresiz kalıyor, eller yukarı diyorsa, bu kadroyla başka yapacağı bir şey olamaz.

Denizli’nin tek şansı taraftar. Gerçeği hepsi biliyor. Lazio karşısında Denizli’nin çıkardığı değişik kadroyu mutlaka eleştirenler vardır. Ama taraftar böyle defansif ağırlıklı bir kadro ile çıktı diye ‘bravo’ diyor.

Tabii ki Denizli de Florya’daki bu karışık ortamda hatalar yapacak. Elindeki kadronun gücü belli... Çoğu tükenmiş futbolcular. ‘Acaba onları tekrar kazanabilir miyim?’ diye hesaplar yapıyor. Ve bu hesapları yaparken de eleştiriliyor.

Ben de tenkit ediyorum Denizli’yi... Futbolcuyu kazanmak ne demek? Bunun anlamını ben bilmiyorum. Yılda 2-3 milyon euro alan bir oyuncunun nesini kazanacaksın? Mesela Semih, Emre, Hamit... Adam, ‘Ben oynamayacağım, dükkanı kapattım’ diyor. Denizli ise boşuna zaman harcıyor.

Galatasaray için en büyük tehlike, bu ligde Avrupa kupalarına katılma hakkını kazanamamak... Başta futbolcular daha sonra Denizli ve Başkan Dursun Özbek çok büyük sorun yaşarlar. UEFA’dan gelecek cezaya bir de Avrupa kupalarına katılamamayı eklersek üç yıl Avrupa’da