Çanakkale bir şekilde cazibe merkezi haline getirilse hiç kuşkusuz dünyanın en güzel kentlerinden biri olabilir. Ama nedense bir türlü makus talihini yenip patlama yapamamış. 13 yıldır Çanakkale de yaşayan bir diş hekiminin söyledikleri çok ilginçti: "Çanakkale’yi Hong Kong gibi 100, olmadı 50 yıllığına İngilizlere, Amerikalılara ya da Japonlara kiralayın ve işte o zaman bu coğrafyada neler yapılabileceğini görün..."
Çanakkale tarihi konumu nedeniyle hepimizin kalbinde çok özel bir yere sahip. Yaşayanlar da bunun fazlasıyla bilincinde. Ama daha fazlasını istiyorlar. Kenti şu anda ayakta tutan en önemli ekonomik güç üniversite. 18 Mart Üniversitesi’nin 13 bin 500 öğrencisinden 10 bini Çanakkale’de. 75 bin nüfuslu kentte yetişkin nüfusun dörtte biri lise ve üniversite öğrencisi. Lise sayısından daha çok olan dersanelerdeki öğrencileri de hesaba kattığınzde oran üçte bire kadar iniyor...
Türkiye genelinde yapılan 8. sınıflar sınavında tüm derslerde birinci olan Çanakkale, ÖSS yerleştirme oranı açısından da Türkiye 12’ncisi oldu. Liseden mezun olanların öncellikli tercihi Ankara, İstanbul, İzmir. Çanakkale’ye gelen üniversite öğrencilerinin çoğu da yine bu üç büyük kentimizden. Bir anlamda öğrenci değişim programı uyguluyorlar.
1992’de kurulan 18 Mart Üniversitesi’ni iki yıl önce ziyaret ettiğimide Boğaz’a nazır kampusu henüz inşaat halindeydi. Şimdi en azından yarısı tamamlanmış. Bitirilmesi için devlet desteği kadar hayırseverlerin de bağışlarına ihtiyacı var. Eğitim adına isminizi de yaşatacak anlamlı bir şeyler yapmak istiyorsanız işte size fırsat. Bir alo demeniz yeter...
Göç almayan aksine veren bir kent. Bu yüzden sınıf mevcutları 30 civarında. Ögretmen açıkları da yok gibi. Taşımalı eğitimden şikâyetçiler. Köy okullarının yeniden açılmasını istiyorlar. Bizi ziyarete gelen İstiklal İlköğretim Okulu 5 B öğrencilerinin istekleri oldukça çarpıcıydı: "Bürokrasi azaltılsın. Devlet adamlarımız gençleşsin. 3. dünya savaşı çıkmasın. Paramızdan sıfır atılsın." Genelde doktor mühendis olmak istiyorlar. "Neden öğretmenlik değil" deyince de, "maaşı çok az" dediler. Belli ki herşeyin farkındalar. Tayin bekleyen öğretmenler, üniversiteye girişteki adaletsizliği dile getirenler, çalışan anne babaların çocuklarına burs verilmediğinden yakınanlar, yurtlardaki MHP’li kadrolaşmadan şikâyet edenler diğer illerde olduğu gibi burada da önemli konuklarımızdı...
