Mehmet Tez

Yeni Babylon Şişli, Bomonti’de hizmete girecek. Asmalımescit’in kalbi olan emektar Babylon ise iki yıl tadilatta kalacak. Peki Babylon’a tam olarak ne olacak?

Bildiğimiz anlamda Babylon bitti mi yani? Babylon’un iki yıl tadilatta kalacağını duyunca ilk tepkim bu olmuştu. İki yıl uzun zaman. Gezi’nin üzerinden bir yıl geçti geçmedi. Düşünün, iki yılda dünya değişir. İki yıl kapalı kalan bir yer karakterini tamamen yitirir, bambaşka bir yer olur diye düşündüm ve açıkçası üzüldüm.
İlk gününden beri Babylon, Asmalımescit’i Asmalımescit yapan yer. Sonraları oranın bozulmasına, yozlaşmasına karşı tek başına direnen bir yer. Babylon’suz Asmalımescit, Beyoğlu, Taksim çok yavan.

Asmalımescit’in sonu
Diyeceksiniz ki yepyeni, harika bir yer açılıyor ya Bomonti’de. Evet Babylon açılıyor. Çok uğraşıldı, emek harcandı ve Bomonti’de dört dörtlük, tam müzikseverin konser izleme keyfine uygun bir yer hazırlandı. Şehrin yeni çekim alanlarından biri olan Bomonti’de, tarihi bira fabrikasının bu iş için seçilmesi de tam Babylon’a göre şık bir hareket.
Ben yine de eski Babylon konusunda endişeliyim. Bana kalırsa Babylon’un bu taşınma hamlesi Asmalımescit’in de sonunun ilanıdır.

Küçük hava taşıtlarıyla ulaşım gelecekte hayatımızda çok önemli bir yere sahip olacak. Hayır “uçan arabalar geliyor” tarzı fantastik bir şey söylemiyorum.
“Avrupa Ulaşımının Yeni Bileşeni Olarak Küçük Hava Taşıtları” başlıklı araştırmada yer alan bazı öngörülerden bahsetmek istiyorum.
Çevreci, pratik, ekonomik ve sürdürülebilir bir hava taşımacılığı sisteminin çalışmaları şimdiden yapılıyor. Örneğin 2020’ye kadar Avrupa’daki araç trafiğinin yüzde 7’sinin yerini küçük hava taşıtlarına bırakacağı öngörüsü var. İlerleyen dönemlerde ise 8-10 kişilik taşıtlarla şehirler, kasabalar arası hızlı tren bağlantılı uçuşlardan bahsediliyor.
Bu uçuşların 200 kilometreden daha uzun mesafelerde kara araçlarından yani arabalardan ya da otobüslerden daha ekonomik olacağı hesaplanmış.
Bu tip küçük taşıtla havacılığın gelişmesinin bir diğer yönü de havaalanlarına yakın olmayan bölgelere de ulaşım kolaylığı sağlaması.
Avrupa’daki mevcut havaalanlarının bu sistemin altyapısında kullanılabileceği ancak gelecekte dev değil bölgesel küçük havalimanlarına ihtiyaç olacağı belirtiliyor.
Bir tane dev gibi havalimanı yerine birçok küçük ve orta ölçekli, insanların evlerine ya da işyerlerine

Dünya Kupası devam ediyor, futbolla yatıyor futbolla kalkıyoruz iyi güzel de Brezilya futbolun olduğu kadar müziğin de memleketi. Bu vesileyle bir-iki albüm önerelim

- “Muito” - Caetano Veloso: Veloso 60’larda yeşeren Tropicalia akımının mühim isimlerinden. Brezilya’nın saykodelik caz ve rock müziğine katkısı büyük. Bugün 71 yaşında, hâlâ konser veriyor ve bir ay kadar önce izlediğim kadarıyla gayet de iyi sahnede. “Transa” sanatçının en klasik albümü. Ama benim tavsiyem 1978 tarihli “Muito”. Katıksız deneysel Brezilya cazı. Ritimler, melodiler, kıtalararası yolculuklar, Amazon’dan esintiler. Evinizde bulunmalı.
- “Chega de Saudade” - Joao Gilberto: Klasik her zaman iyidir. Çünkü size zaman kaybettirmez. İki-üç iyi şarkı dinlemek için 100 kat berbat şey dinlemek zorunda kalmazsınız. Klasikler bu yüzden klasik olmuştur. Joao Gilberto Brezilya usulü samba ve bossa nova’nın en büyük ismlerinden. 1959 tarihli bu albüm ise onun klasiklerinden. Brezilya’da sadece futbol yok, inanılmaz zengin bir müzik tarihi ve kültürü de var. Bu albüm o kültürün klasiklerinden sadece biri.

İlk fırsatta davet edelim
- “Correnteza” - Edu Krieger: Brezilya’da Dünya Kupası’nı eleştiren

Bu hafta sonu yeni bir şeyler keşfetmek istiyorsanız Nikki Lane ve Ramona Lisa’nın yeni albümleriyle tanışın Nikki Lane, Amerika’nın Kuzey Carolina eylatinde annesinin Motown plaklarını dinleyerek büyüdü. Bir yandan evde country dinlendiğini anlatıyor. Müziği bu ikisinin karşımı gibi biraz. Bir umut New York’a atmış zamanında kendisini ama beklediğini pek bulamamış. Tasarımcılık yapayım falan derken şarkı yapmaya başlamış. Dikiş tutturamamış, “Ey New York yendin beni” deyip Nashville’e taşınmış ve bir vintage kıyafet dükkanı açmış. Nashville önemli bir müzik kenti ve pek çok iyi grubun da evi.

Lane’in burada The Black Keys’in beyni Dan Auerbach ile tanışması onun için bir dönüm noktası. Auerbach onun için “Şarkı söylemesini biliyor” diyor. Aslına bakarsanız bir tür country-blues Lana Del Rey’i olabilir kendisi.

“All or Nothing” Dan Auerbach prodüktörlüğünde geçenlerde yayınlandı.

The Black Keys müziğini seviyorsanız, şarkılarında kafasına göre takılmaktan bahseden arıza hatun kadınlardan hoşlanıyorsanız, Nikki Lane’e kulak verin. (Dan Auerbach’ın prodüktörü olduğu diğer albüm için hemen “Masa üstünden notlar” bölümüne ışınlanın, Lana Del Rey’in yeni albümüne göz

“Bugün hangi haberi en yanar dönerli vermişler?” Bu mudur?
Ya da “Hangi haberi en çok galerili yapmışlar” olabilir mi?
“Hangi habere dev gibi bir resim koyup üzerine ‘Öyle bir laf etti ki...’ yazmışlar?” olabilir mi acaba manşetin dijitaldeki karşılığı?
Hangi haber sağdaki sütunda gün boyu kaldı?
Hangi haber slider’da bütün gün dönüp durdu?
Hangi haberi 15 dakika kadar kadar tepede tuttular?
15 dakikalık manşet ne kadar manşettir ki?

Festivallere sadece bilet almak geçen yüzyılda kalan bir alışkanlık. Bilmemne circle, VIP, özel lounge, sahne önü, onun da en önü falan derken artık değişik festivallerde havuzlu, kahvaltılı, duşlu, açık büfeli seçenekler mevcut

Geçen hafta sonu İstanbul Maçka Küçükçiftlik Park’taki %100 Fest’in headliner’larından Kaiser Chiefs solisti ilk şarkıyla sahneye adımını attı. Şöyle bir baktı ve muhtemelen içinden “Bu ne biçim seyirci düzeni” diyerek kendini arka sıralara doğru attı. Arka sıralara selam çakarak başladı konserine.
Peki neden rahatsız olmuştu? Muhtemelen daha pahalı bilet satın alarak en öne giren ancak beklenen coşkudan yoksun seyirciyeydi bu itiraz. Biraz da belki konser alanının bu sınıflandırmayı kaldırmamasıydı sorun. Her sanatçı sahne önünde
boş boş bakan üç-beş insana söylemektense kalabalığa yakın olmak ister.
Bugün konserler, festivaller müzik sektörünün tek gelir kaynağı ve masraflar eskisi gibi kuru kuruya bilet satmakla hatta sponsorlardan gelen parayla bile karşılanmıyor. Mesela Arcade Fire sahneden “Eminim VIP alanlarının içini merak ediyorsunuz. Hiçbir b.k yok, merak etmeyin” dediğinde arka sıraların takdirini kazanıyor ama konser başına aldıkları

Bu aralar bize habire bir yerlerin başka yerler gibi olacağı müjdeleniyor. Her yer Şanzelize, her yer Venedik, her yer Dubai...

er gün bir yerler Şanzelize (Champs Elysees), bir yerler Venedik oluyor. Mesela Eskişehir’de
ve Kapadokya’da gondollaşma var. Muhtelif Anadolu şehirlerinde Boğaz yapılıyor. Boğaz’da oturmasan da mesela, Bursa’da bir toplu konuttaki Boğaz’da git yaşa.
Birkaç ay önce Kayseri’nin Venedik gibi olacağı müjdelenmişti. Buna karşılık Okmeydanı, Şanzelize olacak. Evet bizzat belediye başkanı açıkladı. Ama zaten her yer Şanzelize.
Google’a “Şanzelize olacak”
yazın, görün. İstanbul’un her yeri, Türkiye’nin her yeri bir gün Şanzelize olacak. Her kör sokak, her ana cadde bir gün Şanzelizeleşecek.
Bütün belediye başkanları, işadamları, yatırımcılar nerede olurlarsa olsunlar her yerde aynı açıklamayı yapıyor: “Burası Şanzelize olacak.”

Kral TV’de, Power-türk’te klibi dönmeyen herhangi bir şarkıyı dinleyip seversin. “Çok elitsin...”
İçinde Şahan Gökbakar falan olmayan bir yerli filmi izleyip beğenirsin. “Elit misin sen kardeşim...”
Yerli dizileri seyretmek yerine “Mad Men” falan izlersin. “Bu ne elitizm böyle...”
Ana akım olmayan iki isim telaffuz et. Şair, romancı, felsefeci, şarkıcı fark etmez. “Elitizm yapmayın kardeşim, ne demek istiyorsunuz siz...”
Çevrecilik mi yaptın, ağaç, hayvan falan? “Elit misin nesin, adamı hasta etmeyin...”
Estetik, mimari, kültürel miras... “Bana elitizm yapma...”
Festivale git, tiyatroya git, baleye git. “İşte bunlar hep elitizm...”