Mehmet Tezkan

TOBB Başkanı Hisarcıklıoğlu memleketin halini böyle anlatmış..
‘Şoför en iyisi ama altımızda eski model araba var’ demiş..
Eski model arabadan kastı; 82 Anayasası..
Çare; arabayı yenilemek.. Orasını burasını düzeltmek değil, zaten düzeltilmedik pek az yeri kaldı..
82 Anayasası diyoruz ama ‘ruh’u dışında o anayasadan bugüne fazla bir şey kalmadı..
Zaten önemli olan ‘ruh’tu..
Otoriter, vesayetçi ‘ruh’a el süren olmadı..

Hükümet-TÜSİAD çekişmesinden sonra, iktidar sözcülerinin meseleye yaklaşımlarını görünce..
Söylediklerini duyunca anladım ki; bu ülkede yeni bir anayasa yapmak zor..
Geçen hafta yaşadığımız gerilimi..
AKP milletvekilleri eğitimle ilgili bir yasa teklifi verdi, TÜSİAD karşı çıktı, Başbakan da sert bir dille cevap verdi diye özetleyemeyiz..
Siyasette daha önce de benzer durumlar yaşanmıştı formatıyla geçiştiremeyiz..
Mesele sadece hükümetle patronlar kulübü arasında değil.
Daha kapsamlı..

Bir haftadır 28 Şubat’la yatıp 28 Şubat’la kalkıyoruz.. Mazisi çok eski olmadığı için herkesin anlatacak bi hikâyesi var.. Bu sebeple laf bitmiyor..
Bitmiyor da soruşturması da bir türlü açılmıyor.. Açılamıyor..
Niye mi?
Bence; ‘ıslak imza’ yüzünden..
Meselenin can alıcı, can yakıcı yönünü Ertuğrul Özkök hatırlattı.. 28 Şubat Kararları’nın altında kimin imzası var?
Cumhurbaşkanı’nın..
Başbakan’ın..

Sayıları her geçen gün artıyor.. CHP’yi acayip biliyorlar.. İçindeki gruplaşmayı, kimin gözünün nerede olduğunu, kimin nereye oynadığını..
Her şey ezberlerinde..
Her biri CHP uzmanı oldu.. Sadece muhafazakâr yazarlar değil..
Muhafazakâr gazetelerde kalem oynatan liberallerin de onlardan farkı yok.. Haftanın iki günü CHP yazmak gelenek oldu..
Eee, kolay iş değil..
Partinin içini dibine kadar bileceksin ki laf üreteceksin..
Hadi, haftanın bir günü küfür ettin, bunlardan sokak kapısı bile olmaz dedin.. İkinci gün ne yazacaksın..

Yapmayın etmeyin.. Duygu sömürüsü yapmayın.. Faili meçhuller üzerinden kendinize rant yaratmayın.. İnsanları kandırmayın, acılı insanları kullanmayın dedik..
Bu köşede dilimizin döndüğünce anlatmaya çalıştık..
Tınlayan olmadı..
Medyada başlıklar şöyleydi..
Topraktan ceset fışkırıyor..
Diyarbakır, İçkale’nin altı ceset dolu..
İnsanlar öldürülüp çukurlara atılmış..

Kim ne derse desin, kim abartılı bulursa bulsun, kim biz zaten bunu istiyorduk diye kendine yontarsa yontsun..
Olan biten hadise demokrasinin zaferidir..
Sivil toplumun gücüdür..
Medyanın her şeye rağmen hâlâ etkin olduğunun belgesidir..
Bu topraklarda güçlü demokrasi damarı olduğunun kanıtıdır..
Niye mi?
İktidar uyarıları dikkate aldı, hatadan döndü..

Özeti 4+4+4 olan sistem üzerine çok yazıldı çizildi.. ‘Tersine 28 Şubat’ olduğu genel kanı..
İlk hedef; İmam Hatipleri canlandırmak..
Yeni sistemle İmam Hatip meslek eğitimi veren okul olmaktan çıkarılıyor.. Din eğitimi veren ‘orta öğretim’ kurumu haline getiriliyor..
Yasanın amaçlarından biri bu..
Daha ulvi (!) amaçlar da var..
Dördüncü yol..
Dört yılı bitiren öğrenci ya ikinci kademeye devam edecek, ya İmam Hatip’e gidecek ya da meslek lisesini tercih edecek..

İktidarın kara deliği ne? Veya yumuşak karnı diyelim.. Özgürlük alanının daralması..
Dikkat..
Düne kadar iktidarın özgürlük alanını genişlettiği söyleniyordu.. Şimdi söylenmiyor..
Daraltıldığı söyleniyor..
Katalog suçları dayanak yapan ‘özel yetkili yargı’nın uygulamalarından şikayet ediliyor..
Sadece maruz kalanlar değil.. İktidara yakın duranlar bile, hatta iktidarın merkezinde olanlar bile dert yanmaya başladı..
Hal böyleyse..