Zeytinburnu Kültür ve Sanat Merkezi’ndeki piyano, keman ve şan kurslarına ilgiyi duyunca, 80’li yılları düşündüm. Hani televizyonda dizisi var ya işte o yıllar. Anımsıyorum da o zamanlarda Zeytinburnu gecekondu ve yoksulluk temalı filmler için doğal bir platoydu. Mahalleye su tankeri geldiğinde elindeki bidonlarla koşturan kadınlar, çocuklar metrelerce su kuyruğu oluştururlardı. Hele bir Tabakhane bölgesi vardı ki kokudan yanaşamazdın. Kaldırıldığında da mahalleyi fareler istila etmişti.Ya bugün?
Binalarıyla birlikte sosyal yapısı da dönüşen, değerini 10’a katlayan, İstanbul’un en önemli kamu ulaşım kavşağı haline gelen ve de göç veren değil göç alan ilçe Zeytinburnu...
Nereden nereye?..
Tabi bu değişimin tamamını son döneme bağlamak haksızlık. Ancak, beş yıl önce hizmete giren yukarıda sözünü ettiğim Kültür ve Sanat Merkezi’nin önemini özellikle vurgulamakta yarar var. Çünkü, o merkez sosyo-kültürel dönüşümün lokomotifi olmuş ve yıllar sonra İstanbul’un göbeğindeki ilçeye başta tiyatro olmak üzere tüm kültürel etkinlikler gelmiş. Elektronik ortamda satışın yapılmadığı günlerde, halkın tiyatro bileti almak için merkezin önünde sabahtan kuyruğa girdiğini anlatan Belediye Başkanı Murat Aydın, “İnsanı mutlu eden tek kuyruk bu” diyor. Aynı ilginin sinemaya da olduğunu belirten Başkan şöyle devam ediyor:
“Gençlik dönemimdeki yazlık sinemaların kapanmasından sonra Zeytinburnu’nda sinema kalmamıştı. Şimdi açılan salonların hepsi dolu. 2012 yılı içerisinde, sinema, tiyatro, konser gibi etkinlikleri davetiye ya da bilet alıp izleyenlerin sayısı 98 bini buldu. Bunlara halka açık diğer sosyal etkinliklere katılanları eklediğinizde merkezden yararlananların sayısı 150 bini (yılda) geçiyor. Yani 300 bin gece nüfusu olan Zeytinburnu’nun yarısı kültürel etkinliklerle içiçe yaşıyor.”
Gitar ve keman tutkusu
Merkezin katkısı tiyatro, sinema ve konserle sınırlı değil. Aralarında fotoğraf, diksiyon, gitar, keman, piyano, şan, bağlama, karikatürün de bulunduğu 22 farklı branştaki kültür ve sanat kursları da en az onlar kadar ilgi görüyor. Başkanın verdiği bilgiye göre; toplam bin 400 kişinin katıldığı bu kurslardan en gözde olanları da fotoğraf (205), diksiyon (160), gitar (115) ve kemanmış (65). Üstelik devam mecburiyeti de varmış. Yani bugün geldim, yarın gelmem yok.
Başkan Aydın, bunun nedenini “İnsanların vergileriyle olan bütçeyi kullanıyoruz, hocalara para ödüyoruz.
O nedenle bir iki kez aksatan, bir daha hiç yararlanamıyor” diye açıklıyor. Tüm bu gelişmelerin ilçe sakinlerinin aidiyet duygularını pekiştirdiğini de anlatan Aydın, bu konuda şu örneği veriyor:
“1999’da yaptırdığımız ankette, ilçe halkının üçte ikisinin burada yaşamaktan mutlu olmadığı ortaya çıkmıştı. O nedenle de evini satanlar çoğunluktaydı. Geçenlerde bir anket daha yaptırdık,’ Zeytinburnu’nda yaşamaktan mutluyum’ diyenlerin oranı
yüzde 80’leri geçmiş...”
