Abbas Güçlü

Milyonlarca öğrenci için uzaktan eğitim dün başladı.

Kimileri için şaşkınlık, kimileri için bir ilki başarmanın gururu, kimileri için de maç izler gibi izleyip, ahkâm keseceği bir eğlenceydi.

MEB’in aslında bu konuda fazlasıyla tecrübesi var ama yine de 20 milyon öğrenciye aynı anda ulaşmak farklı oldu!

İnternet bağlantısında sık sık sorun yaşayanlar da oldu, televizyondan sorunsuz izleyenler de.

Ses ve senkronizedeki aksaklıkları dert edinen de vardı, bu kadar kusur kadı kızında da olur diyen de.

Bu konudaki en çarpıcı esprilerden biri, “Bizim oğlan yüz yüze eğitimden bir şey anlamıyordu, umarız uzaktan eğitim ona iyi gelir” diyendi...

Beklentiler o kadar farklıydı ki ortak bir noktada buluşmak imkânsız.

Dün sosyal medyada “EBA’da ve üniversitelerde uzaktan eğitimde dersler başladı, nasıl gidiyor?..” diye soracak oldum, mesaj bombardımanına tutuldum.

Üç gün boyunca onları canı gönülden alkışladık. Kimimiz pencere ya da balkonlardan, kimimiz de sosyal medyadan, onlara sevgimizi, minnettarlığımızı ve iyi dileklerimizi gönderdik.

En zor, en korumasız, yardıma en çok ihtiyaç duyduğumuz anlarda onlar hep yanımızda oldular, her felaket sonrasında, her koşulda yanımızda olmaya devam ediyorlar.

Hayata tutunmamız için bizden çok bizim için mücadele veriyor, fedakârlık yapıyorlar. Hastayken başımızın tacılar ama biraz iyi olunca ilk unuttuğumuz yine onlar oluyor!

Hepimizin morale ihtiyacı var ama en çok onların. Hemen herkes evde çalışma düzenine geçerken, onlar, aylardır gece gündüz demeden, dur durak bilmeden fedakârca çalışmaya devam ediyorlar.

Sağlık Bakanı Fahrettin Koca aslında onların görünen yüzü. Yorgunluktan kan çanağına dönen gözleriyle, günde üç beş saati geçmeyen uykuyla ama daha da artan bir tempoyla yola devam ediyorlar.

Bakan Koca’nın şahsında, tüm sağlık personelimize sonsuz teşekkürler. İyi varsınız...

Taşlar oturacak

Ertelenm

Koronavirüs nedeniyle bazen öylesine hızlı kararlar almak zorunda kalınıyor ki minik ayrıntılar gözden kaçabiliyor. Ama eğer bu ufak ayrıntılar, özellikle de üniversiteye girişte çok etkiliyse, bir kez daha gözden geçirilmesinde yarar var!..

Hafta sonu 3 milyon öğrencinin katılımıyla yapılması beklenen açık lise sınavları eylül ayına ertelendi!

MEB, sınav takvimini üniversite adaylarının durumunu göz önünde bulundurarak yeniden yapmak zorunda!

Özellikle de lise son sınıf öğrencilerinin üniversite sınav süreçleri açısından eylül ayı çok geç bir tarih! AOBP’de ciddi sorunlar yaşanabilir.

Umarız, ÖSYM durumun farkındadır!

Gelin önce Bakan Selçuk’un açıklamasına bir göz atalım, daha sonra da veli ve öğretmenlerimizin bu konuda dikkat çektikleri ayrıntılara bakalım.

‘Erteledik, çünkü...’

“Bildiğiniz gibi koronavirüs önlemleri çerçevesinde tüm süreçlerimizi gözden geçiriyor ve gerekli önlemleri alıyoruz. Bu kapsa

Herkesin derdi kendine. Ateş düştüğü yeri yakıyor. Dünya koronavirüsle yatıp, onunla kalkarken, atama bekleyen gençlerin birinci önceliği ne o, ne de bu, sadece ve sadece atanacakları bir kadro hayali. Bu hayalleri, umarız, bir an önce gerçek olur...

Millet can derdinde, onlar iş peşinde diye, ne olur, eleştirmeyin onları. İşsizliğin ne demek olduğunu, ancak yaşayanlar biliyor. Şu günlerde, morale en çok ihtiyacı olan kesimlerden biri de onlar. Bunu onlara çok görmeyelim.

Bu arada öncelikle 20 bin atamadan yararlanan öğretmenlerimizi kutluyoruz. Umarız bir an önce öğrencilerine kavuşurlar. Ailelerinden çok uzak kalmazlar. Sevinçleri daim olsun. Darısı diğer öğretmenlerimize ve atama bekleyen diğer meslek mensuplarına...

Eminiz ki bugün olmasa da yarın, atamaların devamı gelecek ve onların da yüzü gülecektir. Bu konuda hemen her mesleğin atama heyecanı fazla ama öğretmenlerin, sağlıkçıların, İİBF’lilerinki çok çok fazla.

Eğitim unutulmasın!

İşte bu yöndeki mesajlardan bazıları:

Zaten şu an eksik personel var, ya şu an

Hani bazı kuşaklar vardır, başlarına, gelmedik bela kalmaz. 60 aylıkken okula başlayan öğrenciler de onlardan biri.

Bu yıl, zaten çok zor bir dönem geçiriyorlardı, koronavirüs tatiliyle birlikte, adeta moral olarak çökmüş durumdalar.

Önlerini göremiyorlardı, şimdi hepten göremiyorlar ya da en azından algıları bu yönde.

Onlara ve özellikle de panik halindeki anne, babalara önerimiz, önce kendilerini, sonra da çocuklarını rahatlatmaları, sisteme, ona, şuna, buna daha fazla kızmanın hiç kimseye bir yararı yok. Özellikle de çocuklarına. 

Keskin sirke küpüne zarar misali, ne olur, şansınızı daha fazla zorlamayın.

Bu yıl bir de artı olarak depremi gören, bu yüzden eğitim olarak zaten çok geride kalan öğrenciler var.

Son tatilden sonra, okula devam ettikleri hafta sayısı, bırakın sınava girmeye, karne almaya bile yetmez!..

Allah başka dert vermesin ama görünen o ki tatillerin ardı arkası kesilmeyecek. 

Koronavirüs dünyayı sallamaya devam etsin, ateş düştüğü yeri yakıyor.

Sağlık söz konusu olduğunda akan sular duruyor. Ama eğer işsizseniz ya da staj yapacak yer arıyorsanız, yandınız ki ne yandınız. Korona bile umurunuzda olmuyor.

Stajyer almamak için her türlü zorluğu çıkaran işverenler, şimdi tüm kabahati koronavirüse atacaklardır.

Hepimiz çok iyi biliyoruz ki milyonlarca lise ve üniversite mezunu işsiz. İş başvurularında en çok aranan özelliklerden biri de tecrübe.

Sanki tecrübe isteyen o firmalar stajyerlere kapılarını yeterince aralamışlar gibi.

O tecrübeyi ne zaman, nerede kazanacaklar, onu hiç sorgulayan yok!

Stajı önemsemeyen bir eğitim sisteminin ya da işverenlerin kaliteli eleman bulamıyoruz diye yakınmaya hakkı yoktur. Çünkü bu ortamı kendileri hazırlıyorlar.

İşverenler eğer gelen öğrencilerden rahatsızlarsa, bu rahatsızlıklarını liselere ya da üniversitelere bildirerek, daha donanımlı öğrencilerin kendilerine gönderilmesini isteyebilirler.

Her kriz, beraberinde çözümleri de getiriyor. Tabii buna ne kadar çözüm diyecek olursak.

Okulların kapalı olmasına alışık bir ülkeyiz.

En güzel günlerimizde bile okula gitmediğimiz gün sayısı, gittiğimiz günden çok daha fazla.

Bu yüzden, okul ya da üniversitelerin, fazladan üç beş hafta daha kapalı olması hiçbir şeyi değiştiremez.

Doktorlarımızın ve tüm sağlık çalışanlarının bayramını canı gönülden kutluyoruz.

Bazı meslekler var ki aradan on binlerce yıl da geçse, önemleri hiç değişmeyecek! Örneğin doktorların, öğretmenlerin, yargıçların.

Yaşam hakkı insanoğlunun en temel hakkıdır ve bu konuda olmazsa olmazımız doktorlardır.

Eğitim hakkı yaşam hakkından sonra temel ikinci hakkımız ve bu konuda da öğretmenlik mesleği en kutsal meslekler arasında baş köşede.