Doğan Heper

<#comment>
<#comment>     'TÜRKİYE'de iyi kazandıran mesleklerin mensuplarını sayın, deseler kimleri sayarsınız?
     Kuyumcular, inşaatçılar, dericiler, avukatlar, doktorlar, mobilyacılar, lokantacılar, kürkçüler, inşaat malzemecileri, ihracatçılar, ithalatçılar. Belki daha başkaları da akla gelebilir.
     Oysa bunlardan bazılarının beyan ettikleri aylık kazançlar, memurlardan, işçilerden hatta emeklilerden de yoksul olduklarını gösteriyor!.. Bu kazançların doğruluğuna inanılsa belki bu meslek sahiplerine 'yeşil kart' vermek bile gerekecek!"
     Bu cümleler 2000 yılının Ekim ayında bu köşede yer aldı.
     Önceki gün serbest meslek sahiplerinin Gelir Vergisi'ne esas olan 2002 gelirleri açıklandı.
     Durum yine aynı.

Değişim tabii bir yolla olursa diyecek bir şey yok. Demokratik sürecin gereği, iktidarın ve iktidar sahiplerinin günü gelince değişmesidir.Ama bizde genellikle bu "eceli kaza" şeklinde gerçekleşiyor. Daha doğrusu "ihanet" sonucu.Siz buna "ihanet" değil "siyaset" de diyebilirsiniz.O nedenle, bugün başbakan olan Tayyip Erdoğan'ın da, partisi AKP'nin de bu ihanet çemberini göz ardı etmemeleri gerekiyor.***YILLARIN tek parti lideri, gücünü tarihten alan İsmet Paşa, yani İnönü, Ecevit'in ihanetine uğramasıydı CHP'nin başında belki daha uzun süre kalabilirdi.Demokrasinin doğumuna muhalefet olarak imza atan üç politikacıdan biri olan Başbakan Adnan Menderes ihanete uğramasaydı, belki Türkiye'nin de, DP'nin de, kedisinin de kaderi başka olurdu.Onu demokratik yoldan düşürmeyi belki de zahmetli bulanlar kısa yolu deneyip astılar.6 kere gidip, 7 kere gelen deneyimli politikacı Demirel şapkasını alıp, Zincirbozan'da ikamet zorunda bırakılmadı mı?Gelin Özal'a; Başbakan ve Cumhurbaşkanı Turgut Özal da ihanetin tadını tadanlardan oldu.Arkasında kimlerin olduğu hala tartışılan suikast girişimini Özal şans eseri ufak bir sıyrıkla atlattı.Ama ailesi ölümünde kader mi, kasıt mı olduğunu hala

<#comment>
<#comment>     'MAHKEME kadıya mülk değildir.' İktidar partilere, Başbakanlık da liderlere...
     Değişim tabii bir yolla olursa diyecek bir şey yok. Demokratik sürecin gereği, iktidarın ve iktidar sahiplerinin günü gelince değişmesidir.
     Ama bizde genellikle bu "eceli kaza" şeklinde gerçekleşiyor. Daha doğrusu "ihanet" sonucu.
     Siz buna "ihanet" değil "siyaset" de diyebilirsiniz.
     O nedenle, bugün başbakan olan Tayyip Erdoğan'ın da, partisi AKP'nin de bu ihanet çemberini göz ardı etmemeleri gerekiyor.
     ***

Açıklama yapıldı ve bunda yeni unsurlar olmadığı görüldü.Silahlı Kuvvetler'in hassasiyetleri zaten biliniyor.Orgeneral Özkök; "irticai kadrolaşma konusunda endişelerimiz var" diyerek, ordunun duyarlı olduğu en önemli noktayı yeniden vurgulamış oldu.***TÜRKİYE ilginç bir ülke.Bir bakıyorsunuz başbakan da olabilmiş bir parti lideri; "Kanlı mı olur, kansız mı?" diye şeriat düzenine davetiye çıkartıyor.O ortamda "çok hukuklu sistem" özlemleri de gündeme getirilebiliyor.Bir bakıyorsunuz, geçen gün olduğu gibi yasal bir partinin bazı üyeleri Ankara caddelerinde bölücülük kokan gösteri yapıyor.Almanlar, demokrat Almanya'da Nazizmi canlandıracak bir partinin iktidara gelmesi için çalışabilirler mi? Böyle bir parti kurabilirler mi? Hitler'i savunmaları mümkün mü?Amerika'da komünizmin iktidarı için uğraşmak isteyenlerin rahat bir ortam bulması mümkün mü?Bırakın bunları Avusturya'da sandıktan çıkan Haider, faşizm kokuyor diye Avrupa ülkeleri tarafından adeta tükürükle boğuldu, iktidardan kovuldu.***TÜRKİYE'nin Anayasası var. Cumhuriyet'in temel ilkeleri var.Ama buna rağmen Türkiye'de bugün de olduğu gibi, sık sık bu ilkeleri, özellikle de laikliği zedeleme hevesleri, teşebbüsleri ortaya

<#comment>
<#comment>     TÜRKİYE günlerce "genç subaylar"ı tartıştı durdu. Genelkurmay Başkanı'nın bu konudaki açıklaması merakla ve heyecanla beklendi.
     Açıklama yapıldı ve bunda yeni unsurlar olmadığı görüldü.
     Silahlı Kuvvetler'in hassasiyetleri zaten biliniyor.
     Orgeneral Özkök; "irticai kadrolaşma konusunda endişelerimiz var" diyerek, ordunun duyarlı olduğu en önemli noktayı yeniden vurgulamış oldu.
     ***
     TÜRKİYE ilginç bir ülke.

Menderes'in iktidarı, Demirel'in iktidarı, Özal'ın iktidarı.Bakın CHP'nin haline; çaresizlik içinde kıvranıyor. Kendini arıyor. Yerini tayin için çabalıyor ve bu ilk kez de olmuyor.Oysa, CHP Türkiye'nin en köklü partisi, ama yıllardır ilkelerini günün şartlarıyla bağdaştıramama zaafını yaşıyor.***GENEL Başkan Deniz Baykal, "Anadolu solu"nu unuttu CHP'nin yeni arayışlarını anlatıyor:"Sosyal demokrasiyi merkez yapıyoruz, merkezi sosyal demokrasiye çekiyoruz."Hayırlısı olsun.Baykal "Türk halkının sağcı olmadığını, sağa bel bağlayanları oradan çekip almak gerektiğini" vurguluyor. Kim çekip alacak?6 ay önce seçim yapıldı. Tüm partiler iflas etti. Ama onların oyunu çekip alan yine bir sağcı parti AKP oldu. CHP büyük bir başarı kazanamadı. Vatandaşı sağdan çekip almak lafla olabilseydi 6 ay önce olabilirdi. Olamıyorsa CHP'nin bunun nedenlerini araştırması gerekmez mi?Halk neden sola oy vermiyor. Daha doğrusu CHP ve Baykal, "solcuyuz" diyor ama solda olmanın gereklerini yerine getirebiliyor mu? İnandırıcı projeleri var mı, halka güven verebiliyor mu? Değişime ne kadar açık?Bırakın bu sorulara cevabı, altı aylık muhalefet dönemi bile CHP'nin etkinliğinin görülemediği bir süre

<#comment>
<#comment>     TÜRKİYE'de "merkez sağ partiler" genellikle sol gibi hareket etti, kendilerine "sol" diyen "sosyete solu" partilerse bir türlü halka inip merkez sağı serbest seçimle yerinden edemedi. Bu yer iktidardı.
     Menderes'in iktidarı, Demirel'in iktidarı, Özal'ın iktidarı.
     Bakın CHP'nin haline; çaresizlik içinde kıvranıyor. Kendini arıyor. Yerini tayin için çabalıyor ve bu ilk kez de olmuyor.
     Oysa, CHP Türkiye'nin en köklü partisi, ama yıllardır ilkelerini günün şartlarıyla bağdaştıramama zaafını yaşıyor.
     ***
     GENEL Başkan Deniz Baykal, "Anadolu solu"nu unuttu CHP'nin yeni arayışlarını anlatıyor:

AB'ye girme yolu 2004 Aralığına kadar temizlenmeli.Çalışmak isteyene iş, dolayısıyla aş mutlaka bulunmalı.Türkiye'de demokrasinin sağlam temellere oturması da, ülkede istikrar ve huzur da bunlara bağlı.***TÜRKİYE'nin gündeminde ise ön plana çıkanlar bu yaşamsal konular değil. Gündemde; kadrolaşma, imam hatip mezunlarını üniversiteye sokmanın yollarını arama, türbanı kabul edilebilir hale getirme, Milli Görüş genelgesi, cuma günü tatil yapma niyetlerine temel hazırlama, asker, politikacı tartışması var.***TÜRKİYE'de, halkın güven sıralamasında "Silahlı Kuvvetler" hep birinci sıraya oturdu. Oysa ülke için yararlı olan, siyasilerin de halk nazarında en az ordu kadar güvenilir bulunmasında yatıyor. Bunun sağlanması için de görev politikacılara düşüyor.Bu görev, müesseselerin birbirlerini yıpratmasından çok, makul ve anayasal planda işbirliği yapmalarını gerektiriyor.Oysa; Avrupa Parlamentosu'nun, "Türkiye'de askerin siyaset üzerindeki ağırlığının kaldırılmasını" önerdiği bugünlerde, hiç olmazsa bu nedenle bile dikkatli davranılıyor mu?Hayır.Silahlı Kuvvetler tartışmaların içine çekiliyor. MGK'daki görüşmeler çeşitli maksatlarla dışarıya sızdırılıyor.Asker kendisini üst üste