Güneri Cıvaoğlu

- ABD 2003’te kuvvetlerimizi dağıttı. Kandil’e gönderecek 1 dağ taburumuz bile yok- Türkiye’nin sınır ötesi operasyonu için Güvenlik Protokolü yorumunda yaklaşıyoruz- Erdoğan dinamo lider, Prof. Davutoğlu’na hayranım- Bölgesel büyük problemleri ekonomik kanallarla açmak modeli önemlidir

IRAK Cumhurbaşkanı Yardımcısı Tarık El Haşimi “PKK, Iraklı sivillerin de güvenliğini tehlikeye sokuyor” dedi.
Haşimi, o halde Kandil Dağı’ndaki PKK varlığının neden sıfırlanmadığı korusunda “Irak güçlerinin yetersizliğini” öne sürdü.
Söylemi şöyle:
Sorun şu ki, dağ operasyonu için, eğitimli silahlı kuvvetlerimiz mevcut değil. Bunu biliyoruz. Bu özel eğitim gerektiren bir operasyon türü. Profesyonel komutanlar ve askerler lazım.
Eski silahlı kuvvetlerimizde dağda savaşmak için eğitim almış güçlerimiz de vardı.
2003’te ABD büyük yanlış yaptı.

Birinci ağızdan dinledim. Yansıtıyorum... “Washington yönetimi Türkiye’yi nasıl görüyor?”
ABD Dışişleri Bakanı Hillary Clinton’a bir albüm sunulmuş.
Bu albümde Türkiye’nin tamamını yansıtan 400 kent, ilçe, belde ve köyden fotoğraflar var.
Güneydoğu’dan Trakya’ya, Ege’den Doğu’ya, Karadeniz’den Akdeniz’e tüm bölgelerde çekilmiş görüntüler bunlar.
Hillary Clinton “o görüntülerin, Afganistan, Irak, Pakistan ve diğer bölgedeki Müslüman tüm ülkelerden hayli yüksek bir yaşam düzeyini ortaya koyduğu görüşünde...”
Washington ABD yönetimine göre, “Problemli olan Irak’tır, Afganistan’dır, Pakistan’dır. Üstelik bunlar arasında sadece Türkiye demokrasi standartları olan ülke.”
Hillary Clinton’ın “Türkiye bu haliyle diğer İslam ülkelerine model olarak gösterilebilir görüşü” elbette Başkan Obama’ya da yansıtılmış olmalıdır.

Gözaltına alınan 7’si eski 16 DEP kökenli Belediye Başkanı ile birlikte 11 ilden 33 kişinin aynı gün - PKK bağlantıları zanlısı olarak- gözaltına alınmaları bağlamında bir soru:
“Bu gözaltılar açılım sürecinin önünü kesecek midir, açacak mıdır?”
Her iki olasılık da geçerli.
“Gözaltına alınanlar serbest bırakılmazsa...” diye başlayan ve buram buram tehdit kokan söylemler çarşının da, sokakların da karışabileceğinin işaretlerini yansıtıyor.
Öyle ya...
“Demokratik açılımın yolu büyük gözaltından mı geçer?” sorusu siyaset gündeminde yankılanacaktır.
Provokasyon potansiyeli olduğu açıktır.

Havada “suikast” söylemleri uçuşurken anılarıma yolculuk yaptım.
Güney Amerika ülkelerinden birinden “suikast” ve “sonrasını” yansıtayım.
Lider, seçim kampanyasındadır. Mitingde kürsüye 10 yaşındaki oğluyla çıkar. Oğlunu geleceğin siyasetçisi olarak ilan eder. “Onu da benim gibi yaşamını halkına adaması için yetiştiriyorum” der.
Alkışlar... Alkışlar...
Lider, ceketini çıkarır, kravatını sıyırır. Beyaz gömleğinin kollarını katlayarak halkın kendinden gibi algıladığı bir görüntüyle konuşmasına başlar.
Daha ilk cümlelerinde ansızın bir silah sesi duyulur.
Lidere ateş edilmiştir ama kurşun oğlunu vurmuştur.

Yılmaz Erdoğan yönetiminde genç ekibinin “Çok Güzel Hareketler Bunlar” oyunları bana tam tersini de düşündürtüyor.
Oyunun keyfine limon sıkıyorlar.
Türkiye sahnesinde “Çok Kötü Hareketler Bunlar” sahnelenmekte çünkü.
Yarbay Tatar’ın intihar etmeden önce eşinin eline sıkıştırdığı “son mektup” örneğin...
İlk tutuklanışından sonra aile bir araya gelerek kutlama yemeği için masaya oturuyorlar.
Az sonra “komutanlıktan çağırıldığı” haberi geliyor.
Yarbay Tatar yemeği yarıda kesip gidiyor.

Ulusal güvenliğin “ön aldığı” süreçlerde askerin ağırlığı artar.
Siyasetin aktörleri arasında topluma “referans” olurlar.
İkinci Dünya Savaşı sonrasında General De Gaulle Almanlara karşı Fransız direnişinin simgesiydi.
Savaş sonrasında Fransa Cumhurbaşkanı oldu.
Daha ileriki yıllarda Fransa kaosa kayarken gene göreve çağırıldı, Cumhurbaşkanı oldu.
Fransa hâlâ onun tek yetkili olarak hazırladığı anayasayla yürütülüyor.
2. Dünya Savaşı sonrası, 1951’de ABD komünist Kuzey Kore ve Çin güçlerine karşı savaşa girdi.

TÜRKİYE’DE ilk kez “Da Vinci’nin Şifresi” kitabıyla tanınan, sonraki kitapları da büyük ilgi gören Dan Brown’a sordum:
“Çocuğun var mı?”
Cevabı “Yok, ama yazdığım 5 kitap çocuklarımdır” oldu.
5 harika çocuk!..
Öyle ya...
5 kitabı dünyada 500 milyon nüsha satmış.
Müthiş bir rakam.

Abdullah Öcalan, İmralı’dan Türkiye siyasetine bir kez daha “Ben varım. Kürt sorununda çözümler benden geçer” mesajını verdi.
Kapatılan DTP’nin Eşbaşkanı Ahmet Türk, dün Türkiye gündemine damgasını vuran açıklamasında, “İmralı’nın belirleyici olduğunun” altını çizdi.
Kapatılan DTP milletvekilleri adına “Parlamentodan istifa etmemek, Barış ve Demokrasi Partisi çatısının altında siyaseti sürdürmek kararı alındı” dedi.
“Bu kararın alınmasında tabanın, her görüşten sivil toplum örgütlerinin, yazarların etkilerinin olduğunu” söyledi.
Ve İmralı’nın anahtar işlevini “Sayın Öcalan da avukatlarıyla görüşerek milletvekillerimizin istifa etmemesini uygun gördüğünü bildirdi” ifadesini vurguladı.
Öcalan faktörü apaçık ortada.
Bu kez “olumlu” sonuç verdi.