Mustafa Anıklı

Rahmetli Vedat Okyar, “Dünyanın hiçbir ülkesinde saldırı bakanlığı yoktur ama hepsinde savunma bakanlığı vardır” diyerek defansın futbolda ne kadar önemli olduğunu tarif ederdi.
Başakşehir belki bu ligin en az gol yiyen takımı değil ama savunmasını hücumsal anlamda en iyi kullanan takım... Dün Skrtel ortaya çıktı, bugün Clichy... Epureanu zaten hazır kıta... Kısacası hepsi iki kişilik sahada...
Ev sahibinin Gaziantep karşısında ilk yarıda golü bulamamasının temel nedeni de, o bildiğimiz kanat akınlarını yeterince gerçekleştirememesinden oldu. Kırmızı-siyahlılar ne zaman bekleriyle geriye yaslandı, ya da geriye gitmek zorunda kaldı, fırsatlar da aynı ölçüde fazlalaştı.
Avrupa yorgunluğunu fırsata çevirmek isteyen Gaziantep, hem üçlü savunma gibi görünüp kabadayılık yapmak istedi, hem de beşleyip Başakşehir korkusunu fazla belli etti.
Başakşehir’in ışıl ışıl parlayan ismi Okan Buruk, takım içindeki dengeyi o kadar güzel kuruyor ki... Vazgeçemediği 5-6 oyuncusu dışında rotasyonu çok iyi başarıyor. Nitekim Demba Ba oyuna girdi,

Fenerbahçe, Trabzonspor ile oynanacak Ziraat Türkiye Kupası maçını beklemeden, Ersun Yanal ile yolların ayrıldığını açıkladı.

Yetmedi, bunu Kamuyu Aydınlatma Platformu'na (KAP) da bildirdi.

Fenerbahçe'nin açıklamasında ne deniyor:

"Şirketimiz, Futbol A Takımı Teknik Direktörü Ersun Yanal ile olan sözleşmesini, tarafların karşılıklı anlayışı çerçevesinde anlaşmaya vararak SONA ERDİRMİŞTİR."

Ne zaman yapılıyor bu açıklama? 02.03.2020 Saat 08.54.47'de...

Yani o andan itibaren sözleşmesi bitmiş. Yoksa "4 Mart 2020'den itibaren sözleşme sona erecektir" diyebilirdi.

Öyleyse sözleşmesi sona eren bir teknik direktör, bir gün sonra Trabzonspor maçında nasıl yer alacak?

Ligin ilk yarısındaki Sivasspor ile bugünkü arasındaki temel fark, eldeki malzemenin kıtlığı... Rıza Çalımbay için ideali yakalamak o kadar zor ki... Çaykur Rize maçında da böyleydi, Gaziantep karşısında da... Başakşehir’in maçındaki Yiğido ise çok daha eksikti.
Skuletic ameliyat oldu, Kone, Emre Kılınç, Erdoğan Yeşilyurt ve Goiano ise sakat... Gel de bunların yokluğundan bir takım çıkar...
Hele sağ bek... Rıza Hoca, neler neler yapıyor? Rize karşısında Goiano’nun yokluğunda Papp ile başlamıştı, Fatih Aksoy ile devam etti. Başakşehir karşısında da, “Elimde orijinal sağ bek varken onunla çıkayım” dedi ki, Barış Yardımcı sahadaydı. Kısmet ona 10 dakika izin verdi. Fatih yeniden sağ savunmaya geçti. Olmadı, ikinci yarıda Papp girdi, Fatih yeniden orta sahaya döndü.
İkinci kritik eksiklik Emre Kılınç’tı. Sakatlığı Sivasspor’un hücum gücünü önemli oranda etkiledi. Yiğido, eksi 12 derecede, özellikle golü yemesi sonrasında çok çalıştı, çabaladı. Ancak Mert Hakan dışında kalanlar, o kadar da istemedi.

Evdeki hesap çarşıya uymuyor. Gaziantep’ten üç puanla dönmeyi bekleyen lider, 5 golle evine geldi.
Goiano’su sağ beke, Uğur’u sol beke dönen Sivasspor, ideal savunmasıyla 5 yedi! Gaziantep FK attı desek daha mı doğru acaba?
Lider için Çaykur Rizespor karşısında “eksik” demiştik, halt etmişiz! Keşke o takım sahada olsaydı! Bir Maxim, Sivasspor’a yetti de arttı...
Ne Mert Hakan ayaktaydı ne de tek golün sahibi Hakan Arslan... “Maşallah” dediğimiz Fatih Aksoy, bizi tekzip etti. “Kedi kaleci” diye söylenen Samarra, Sivas’ı iki haftada yerle bir etti. Bulunan pozisyonları da hepsi birden iç etti! Emre Kılınç da kendisi hakkındaki tüm iyi düşüncelere bu maçlık bir çarpı çekti.
Keseden yeme konusunda Başakşehir hiç olmazsa son haftalara kadar idareciydi, Yiğido’ya sanki ligin ilk yarısı yetti. Ruhu vardı kayboldu, takım vardı yok oldu.
Gaziantep kalecisi Günay, 6 kritik kurtarışla kariyer rekoruna imza attı. Ama ev sahibinde kahraman, Alexandru Maxim idi. Herhangi bir tartışma olmaması için Rumen

Doğruya doğru; lider Sivasspor istediği kadar “sistem takımı” iddiasında bulunsun, sistemin dişlileri eksik olduğunda çalışmasında tutukluk olduğu bir kesin... Bu beraberliği onların yokluğuna bağlayamayız belki ama onların varlığı sahadan üç puanı çıkarabilirdi.
Rıza Çalımbay, Çaykur Rizespor karşısında olası bir erken golün kendilerini rahatlatacağı düşüncesiyle özellikle ilk 20 dakika içerisinde Sivasspor’u rakip yarı sahaya yıktı. Buna karşın konuk ekip de bunu kabul eder tarzdaydı. Hem de nasıl... “Etten duvar” demek ne kelime... Zırh gibiydiler.
Sivasspor kalecisi Samassa’nın eline 10. dakikada top değdi. Anlayın işte... Ev sahibinin 45 dakika boyunca oyunu yarı sahada karşılaması, buna karşın Çaykur Rize’nin topa ulaştığı anda hızlı hücuma kalkamaması, Karadeniz ekibinde pozisyon fakirliğini de beraberinde getirdi.
Kone’nin direkten dönen şutu dışında yürekleri hoplatan pozisyon pek olmazken, Demir Grup Sivas’ın amansız presi bir türlü karşılık bulmadı.
İkinci yarı ise çok farklı bir oyun oldu. Bu sezon ilk kez

3 Temmuz sürecinde en iyi hukukçular(!) spor servisinden çıktı, kulüplerin harcama limitleri ortaya çıktıktan sonra şimdi de herkes, yani spor servisi çalışanları muhasebe dersi almaya başladı!

Hele Fenerbahçe'nin rakamları sonrasında herkesin elinde hesap makinesi racon kesiyor. "Hayır efendim! 19 milyon lira çıkmıyor. Kalem oyunu var!", "Eeee, bunların zaten 40 milyon lira açığı vardı, 16 çıkarsa 24 olur" diyenler... Bazıları da twitter üzerinden piyasaya ayar vermeye başladı.

Bize de bu rakamların sağlamasını yapmak kaldı! Fenerbahçe'nin hesabına başlamadan önce, sarı-lacivertlilerin bildirdiği harcamanın ne olduğunu öğrenmek lazım... Bunu da şöyle hesaplayabiliriz;

31 Aralık'ta açıklanan 224 milyon 731 bin 66 lira, yüzde 30 sapmayla ne oldu? 292 milyon 150 bin 385 TL...

Fenerbahçe Başkanı Ali Koç, bu rakam sonrasında "82 milyon lira açığımız var" demedi mi? Koy bunu onun üzerine; demek ki sarı-lacivertlilerin yıllık harcaması 374 milyon lira...

Bir kere Tahkim'e gidip reddedilen, bunun üzerine Kulüp Lisans Kurulu'na itiraz eden ve

Almanya Ligi lideri Borussia Mönchengladbach, İtalya Seri A’nın dişli takımı Roma, Avusturya’da üst sıralarda bulunan Wolfsberger ile eşleşen Başakşehir’in aldığı bu puanlara tek kelimeyle “Helal olsun” denir.
Aldığı bu galibiyetle turu geçmesine, bin kere “Helal olsun” denir.
Avrupa’da üç büyüklerle birlikte yola çıkan Başakşehir’in aldığı bu sonuçlara on bin kere “Helal olsun” denir.
***
Okan Buruk, meslektaşı Borussia Mönchengladbach Teknik Direktörü Marco Rose’nun “Tam kadroyuz” sözünü kıskandığını söylemişti.
Kıskanılması gereken sadece tam kadro olmaları mıydı?
O tribünlerdeki 54 bin kişi kıskanılmaz mıydı? En baba maçını 3-5 bin kişiye oynayan, taşıma taraftarla güç bulmaya çalışan bir Başakşehir, kentin dörtte birini tribüne çeken bir takımı kıskanmaz mıydı?

Önce şu gerçeği kabul etmemiz gerekir; Wolfsberger bugün Türkiye Süper Ligi’nde yer alsa, aynı Avusturya’da olduğu gibi ilk üç içerisinde yer alır. Takım disiplini, saha içi kurgusu, oyun becerisi ve pres üstünlüğüyle maalesef birçok takımımızdan daha iyi seviyede...
Ancak Başakşehir artık kabuğunu kırdı. Borussia Mönchengladbach maçındaki mücadelenin bir benzerini de dün yaşadı, seyredenlere yaşattı. Hele ki Azubuike’nin girişi takımın ofansif dinamiklerini bir tık daha ileriye taşıdı.
Mert yine kendinden emin, özellikle ilk yarıdaki kurtarışlarıyla güven verdi. Caicara ve Clichy, eski günlerine dönerek hem ileri çıkışlarda hem de savunmada kusursuz bir tutum sergiledi. Ponck ve Skrtel de defansta rakiplerine karşı iyi direnç gösterdi.
Top İrfan Can’ın ayağına o kadar yakışıyor ki, öylesine yetenekli ki, attığı golün çok daha fazlasını, güzellerini izlettirmeli bize... O denli yetenekli, o denli kaliteli... Ama bunu çoğu maçta saklıyor!
Forvet hattında Gulbrandsen vasatın ötesine