Tunca Bengin

TBMM’deki gerilimli oturumlar, kavga ve yumruklar siyasette vaka-ı adiye bir durum. Siyasetçi, tahammülsüz, eleştiriye gelmiyor, çok çabuk coşkuya kapılıyor ve aklından çok duygularını, ön yargılarını kullanıyor. Buna bir de “lidere tam biat” ve kendini gösterme eklenince pusula hepten şaşıyor. Görüşülen konu ne olursa olsun, iktidar ve muhalefet vekilleri arasında tansiyon hep dorukta. Kürsüdeki hatip konuşmaya çalışıyor, birbirlerinin yakalarına yapışan beyaz gömlekli, kravatlı koca koca adamlar, sokak kabadayılarını kıskandıran bir jargonla racon kesiyor. Sadece anında konsensüs, görüş birliği sağladıkları kendi özlük hakları hariç elbette… Şimdilerde ise bu yüksek tansiyon örnekleri Meclis dışında sokaklarda da görülüyor… Ama bu da vekiller arası değil daha çok vekillerin kendilerini toplumdan farklı, ayrıcalıklı hissetmelerinden, görmelerinden kaynaklanıyor. Dur diyen görevli polis memurunu kaale almama, mukavemet, kendisini seçen vatandaşların uyması için

Yunanistan’ın bitmeyen 12 mil sevdası, daha doğrusu hayâli yine depreşti. Başbakan Miçotakis, Türkiye’nin Avrupa Birliği (AB) savunma fonuna erişim sağlamak için Atina’nın onayını istiyorsa 30 yıllık savaş tehdidini ortadan kaldırması gerektiğini söyledi. Hem de “Türk dostlarımızdan bu tehdidi masadan kaldırmalarını istemenin zaman geldi” gibisinden barış ve dostluk güzellemeleriyle... Yersen tabii... Bir kere bu tehdit falan değil, “akıllı ol” uyarısı... Kafandaki şeytanlığı unut diye. Ama aynı Miçotakis Aralık 2021’de de TBMM’nin Yunanistan’ın kara sularını 12 mile genişletmesi halinde savaş nedeni (casus belli) sayılacağı 1995 tarihli kararının kaldırılmasını isteyerek hadsizlikte pik yapmıştı. Üstelik bunu yine “Türkiye, Avrupa Birliği ile ikili bağlarını ve ilişkilerini normalleştirmek istiyorsa” gibi saçma sapan sözlerle bir kamuflaj yaratma çabasıyla... 2022’de de Yunanistan, Girit’in güneyinde ve batısında kara sularının 12 mile çıkarılmasına ilişkin planını devreye sokma çılgınlığındaydı.

Katil Netanyahu ve takımı Hamas’ı cezalandırma adına çocuk, kadın, gözetmeden 55 bin sivili, öldürdü, öldürmeye de devam ediyor. Bunlar da bilinenler ve kayda geçenler. Yaralı kurtulan çocukların da bir çoğu sakat, kiminin kolu, kiminin bacağı yok.. Kana doymayan, aylardır Gazze’ye uyguladığı ablukayla, insani yardım girişini engelleyen, çocukları açlıktan ölüme mahkum eden Netanyahu şimdi de ne diyor? Gazze’deki saldırıların sona ermesi ABD Başkanı Trump’ın Filistinlilerin sürgününü öngören planına bağlı. Bu ne demek? Filistin halkı vatanlarını terk edecek, bölgenin tamamı İsrail ordusunun kontrolünde olacak. Yani Netanyahu, ABD Başkanı’nı kullanarak Gazze’yi kalıcı olarak işgal etmeyi hedefliyor. Dolayısıyla Netanyahu’nun şu sıralar kendisinin önemli müttefiklerinden İngiltere, Fransa ve Kanada’dan gelen İsrail’in Gazze Şeridi’ndeki askeri harekâtını genişletmesine dönük eleştiri ve uyarı içeren ortak açıklamayı falan takmadığı da açık. Kaldı

Deprem uzmanlarının İstanbul’da deprem beklenilen yer dediği Kuzey Anadolu Fayı’nın kuzey kolu en son 22 Mayıs 1766’da kırılmıştı. Bu, İstanbul’da 1509’dan sonra ikinci büyük depremdi. Tarihsel verilere göre; 1766’daki Kurban Bayramı’nın üçüncü günü (22 Mayıs Perşembe) meydana geldi, bu depremin artçısı olan sarsıntılar aylarca devam etti. Bu büyük depremden sonra ikinci bir kırılma 5 Ağustos 1766’da Tekirdağ açıklarında oldu ve İstanbul’daki yıkımın faturası daha da ağırlaştı. Dört binden fazla kişinin öldüğü İstanbul’da Topkapı Sarayı, Fatih Camii, Yedikule, Eğrikapı, Edirnekapı, şehir surlarında ağır hasar, Galata ve Pera, Kapalıçarşı, Ayasofya ve diğer camilerde hasar meydana geldi.

Şehirdeki depo ve hanların yıkılması yiyecek sıkıntısı yarattı, fırınlar ve değirmenlerin çalışamaz hale gelmesi halkın ekmek teminini zorlaştırdı. Şehre su sağlayan Ayvad Barajı hasar gördü, yer altı su dağıtım şebekesinin bir bölümü çöktü, bundan dolayı bazı bölgeler susuz kaldı.

Her sallantıda aklımıza gelen korkulan İstanbul depremi gibi Marmara Bölgesi’nde gizli fay endişesi de tartışılan konuların başında geliyor... İçinden Kuzey Anadolu Fayı geçen Marmara Denizi’ne kıyısı olan 7 tane il ve 50 tane ilçe var. O fayın yan kollarının doğrudan tehdidi altında olan yerler bile. Yani Marmara’nın içinden geçen Kuzey Anadolu Fay Zonu çok parçalı. Güney kol var, orta kol var, kuzey kol var ve bu kolların da birçok parçaları bulunuyor. Tıpkı bir ağaç gibi. Kolların birinde hangi deprem olursa olsun sarsılma anlamında İstanbul’u da etkiler Bursa’yı da etkiler, Kocaeli’ni de, Yalova’yı da... Ki bu bağlamda MTA’nın hazırladığı mevcut haritalarda görülmeyen ama aktif durumda olan gizli ya da gömülü diri faylardan da söz ediliyor. Bunlar da ancak deprem olduğunda keşfediliyor ya da özel araştırma projeleriyle... Üç üniversitenin Bursa’daki aktif fay hatları üzerine yaptığı ortak çalışmada keşfedilen ve 7.3 büyüklüğünde bir deprem üretebileceği

Trump-Şara görüşmesinin tarihsel önemi malum. ABD ile Suriye arasında devlet başkanları düzeyindeki son görüşme Mart 2000’de Cenevre’de dönemin ABD Başkanı Bill Clinton ile Suriye Cumhurbaşkanı Hafız Esad arasında gerçekleşmişti.11 Eylül saldırıları, ABD’nin Irak işgali ve Suriye iç savaşı gibi krizler sonrası oğlu Beşar Esad ise tam bir diplomatik izolasyona uğradı. Daha bir yıl öncesine kadar da böyle bir fotoğraf karesinden, hele de bunun Türkiye sayesinde geçekleşme olasılığından söz edilse “yürü git, hayal görme, saçmalama “ derlerdi söyleyene... Dolayısıyla bu görüntünün tarihe yeni notlar düşülmesi adına önemi var bir de... Bu bağlamda fotoğraf karesi için yanıtı son derece kritik soru “Türkiye olmasaydı ne olurdu” elbette... Hem kirli oyunları bozmak, hem de şimdilerde Suriye’nin yeni lideri Şara ile temas kurmak için yarışan, atıp tutan ülkeler açısından alınması gereken dersleri de bilip, görmek anlamında... Böyle bakıldığında da

Türkiye, son yıllarda yürüttüğü aktif diplomasiyle dünya genelindeki sıcak çatışma ve krizlerde barışın sağlanması adına kritik bir arabulucu aktör haline geldi. Yalnızca bölgesel değil küresel barışa da katkı sunan bir ülke konumunda... Doğudan batıya, Asya’dan Afrika’ya hemen her yerdeki krizlerde Türkiye’nin barış çabası var... Taraflar nezdinde güvene dayalı ilişkileri ve daha önceki başarılı arabuluculuk deneyimleri, Türkiye’yi doğal bir arabulucu aktör haline getiriyor. Bütün devletlere eşit mesafede duran, çıkarlar ve karşılık ya da gizli ajandalar üzerine değil küresel barışa odaklı pozisyon alan bir ülke olduğunu herkes görüyor biliyor... Putin’in Ukrayna ile doğrudan barış görüşmelerinin 2022’de kesildiği noktadan devam etmesi için İstanbul’u adres göstermesinin nedeni de bu zaten... Trump’ın da bunu çok net anladığı, gördüğü ortada... Dolayısıyla dünyanın gözü bir kez daha İstanbul’a çevrilmiş durumda... Kimi kalıcı barış

PKK’nın ilk silahlı eylemlerini gerçekleştirdiği 1984 yılından başlayarak bölgedeki saldırılarına karşı yapılan birçok harekâtı ve gelişmeleri izleyen, o günlerdeki katliamlara, acılara yakından tanıklık eden bir gazeteciyi örgütün fesih kararını duymaktan daha başka ne mutlu edebilir ki?..

Bu süreçte şehit haberleriyle canımız yandı, acımız çok büyük… Canımızı çok daha yakan ise şehitlerimiz üzerinden yapılan kısır siyasi tartışmalar, polemikler oldu. Hele de sosyal medya mecralarındaki haddini aşan paylaşımlar, yorumlar bu acının daha da artmasına yol açtı. Birileri Türkiye’nin terörle mücadelesine karşı psikolojik harp söylemleri, algı operasyonları yaptı... Kimileri de orada ne işimiz var diye Silahlı Kuvvetlerin sınır ötesindeki varlığını bile tartışmaya açtı... Hatta komplo teorileri havada uçuştu... Oysa tam da orada olduğumuz için bugün ülke sınırları içerisinde huzur ve güven ortamı sağlanmış durumda…

Dolayısıyla herkesin bugünkü manzaraya bakarken, değerlendirirken öncelikle