Yeni sistemin yeni sorunları

76. Venedik Film Festivali’nde yarışmada yer alan Olivier Assayas imzalı “Wasp Network” dün izleyicilerle buluştu. Fransız sinemasının üretken yönetmenlerinden Assayas, yeni filminde Soğuk Savaş’ın son dönemlerine Küba üzerinden bakan bir casusluk filmi sundu. Başrollerinde Ana de Armas, Penélope Cruz, Edgar Ramírez ve Gael Garcia Bernal’in yer aldığı film, Küba’dan kaçıp Miami’ye sığınan bir grup politik mültecinin hikâyesine odaklanıyor. Film, gerçek olaylardan yola çıkan bir casusluk hikâyesini mütevazı bir anlatımla izleyiciyle buluşturuyor. Bir sonraki filmini tahmin etmenin zor olduğu isimlerden olan Assayas’ın “Personal Shopper”dan geçen yıl Venedik’te yarışan “Doubles vies”e farklı filmlerle bir süredir değişen dünyayı anlamaya çabaladığı ve buna uygun anlatım araçları geliştirmeye çalıştığı bir gerçek.

Post-truth dönemi

“Wasp Network”, yönetmenin casusluk filmlerinde alışılageldik tür sineması araçlarını kullandığı bir film. Ancak metnine odaklanıldığında Assayas, post-truth (nesnel hakikatlerin belirli bir konu üzerinde kamuoyunu belirlemede duygulardan ve kişisel kanaatlerden daha az etkili olması durumu) çağında sadakat, devrim, demokrasi gibi kavramlara bir grup üzerinden bakıyor. Dolayısıyla Soğuk Savaş’ın ardından kurulmaya başlanan düzeni görmek için ideolojilerin kaybolduğu döneme bakıyor. Film, sinema dili açısından bir yaratıcılık vaat etmese de anlattığı hikâye nedeniyle ilgi çekici bir yapım.

Panama belgeleri ve paranın kirli yüzü

Yeni düzeni anlama çabası Amerikan bağımsız sinemasının öncü isimlerinden Steven Soderbergh’in yeni filmi “The Laundromat”ın da merkezinde. Başrollerini Meryl Streep, Gary Oldman ve Antonio Banderas’ın paylaştığı film, Panama belgelerine odaklanıyor. Soderbergh, Panama belgeleri skandalı üzerinden para düzeninin kirliliğini izleyicisine kavratma gibi bir misyonla yola çıkıyor. Kocasını bir tekne kazasında kaybeden sıradan bir kadının (Streep), sigortadan yola çıkıp finans dünyasının soyutluğunu anlamlandırma çabasıyla başlayan film, paranın ve paravan şirketlerin izini parçalı bir yapıyla sürüyor. Film, sıradan insanların hayatını mahveden düzeni elinden geldiğince ete kemiğe büründürmeye gayret ediyor. Soderbergh’in düzene isyan edip, yetkilileri sorumluluğa çağırdığı film, sinemasal bir başarı olmanın ötesinde bilgilendirmeyi misyon edinmiş gibi duruyor. Soderbergh, “The Laundromat”ta sanatsal yaratıcılıktan ziyade insani sorumluluğa daha yakın duruyor.