Aksal Yavuz

Ligin aşağısı ateş hattı!
Yukarısı Trabzon-İstanbul hattı!
Lider Trabzonspor, en büyük rakipleri Başakşehir ve Galatasaray.
**
Kalan, yani oynanacak olan şu 8 hafta var ya 8 hafta; bir ömre bedel;
Resmen 8 hafta ama…
Kısmen 8 ay, 8 sezon gibi uzun gelecek-sıkıntı verecek bazılarına!

Fotoğraf, 1967-68 Yıllarında Trabzon-Beşikdüzü’nde çekildi.

Sol başta Mehmet Yavuz, Şenol Güneş, Hüseyin Tok, Mehmet Aydın, Hayrettin Karanlık, Zekeriya Güneş (Şenol Güneş’in abisi), Mustafa Yavuz (Babam).
Oturanlar: Temel Karanlık, Osman Yavuz (amcam), Mustafa Ertuğrul, Ali Keleş ve kaleci Ahmet Demir.  
O yıllar bendenizin 5-6 yaşlarında, ayağıma kara lastiği geçirip, işaret parmağımı babamın avucuna doladığım senelerdi. 

 **

Hikâyeyi daha önce de yayımlamıştık; okumuşsunuzdur…

Bugün Şenol Güneş’in doğum günü olduğu için bir kez daha hatırlatalım istedik…

 **

Evde olduğumuz bu süreçte sosyal medyada canlı yayınlar yaptık arada sırada…
Birkaç gün önce de, yıllardır İsviçre’de ikamet eden, altyapılarda antrenörlük yapan bir arkadaşımızı konuk ettik…
**
Hocadan bizlere bir özet geçmesini; nasıl çalıştıklarını anlatmasını istedik:
“ Avrupa’da kendini sorgulamayı öğrenmeye çok önem verilir. Gence, kendi eksiğini, zayıf taraflarını kendisinin bulmasının yolları öğretilir. Özel antrenmanlarda eksik ve zayıf taraflarının giderilmesi çalışmaları, eğitimin temel unsuru haline getirilir.
Daha ilk günden itibaren taktik kavramı beyninize yerleştirilmeye başlar.
Duygularınızın değil, eğitimle size öğretilenlerin gereğini yerine getirmeniz, bir bütünün parçası olarak düşünmeniz öğretilir.

Bu süreçte herkese zaman tünelinde yolculuk yapmıştır…

Mesela…

Eskiden arabaların arka camlarına yapıştırılan plastik eller gelmiştir aklınıza…

Araçlar bozuk yollarda dalgaya yakalanan kayık gibi sallanmaya-yalpa yapmaya başladığında, o eller kendiliğinden bir sağa-bir sola aheste aheste sallanırdı…

 **

Anadolu’nun bağrında yaşayanlar, yaylalarda yalınayak koşanlar çok iyi hatırlar…

Yaylalardan dönen kamyonların kasalarına çam dallarının bağlandığını…

 Dalların ucundaki kozalakların nazar boncuğu gibi parladığını…

Uğurcan Çakır “Her gün bir tarafa gidiyorum. Büyük takımlarla anılmak, takip edilmek güzel ama Trabzonspor’da hedeflerim var ve bu hedeflerimi gerçekleştirmek istiyorum. Sırası geldiğinde transferim konuşulur”
**
Uğurcan Çakır’ın çok iyi bir Trabzonsporlu olduğu herkes tarafından bilinir.
Sporcu bir ailenin çocuğudur aynı zamanda. Amca eski kaleci, baba Trabzon amatör liglerinin eski golcülerinden.
**
Trabzonspor’un örümcek adamı karakter abidesidir.
Bir diğer ifadeyle ulu önder Mustafa Kemal Atatürk’ün “Ben sporcunun zeki, çevik ve aynı zamanda ahlaklı olanını severim” tanımını yaptığı sporcunun ta kendisidir.

“ Oynatılsın… Oynatılmasın…”
Çareler aranıyor, formüller üretiliyor liglerin bir an evvel başlatılması için…
Daha önce yazmıştık, sağlığın her şeyden önemli olduğunu!
Kimse eskisi gibi tempolu oyun hayal etmesin-beklemesin diye de eklemiştik…
Zira oyuncularda fiziksel eksiklikler gün gibi ortaya çıkacak, ne kadar iyi çalışırsanız çalışın!
Psikolojik etkiler?
“Ben etkilenmem… Kimse etkilenmez” diyen, bir adım öne çıksın?

TRT hafta sonu,  2010 Yılında Şanlıurfa’da oynanan Trabzonspor-Fenerbahçe Türkiye Kupası final maçını yayınladı…

Doğrusunu söylemek gerekirse, Trabzonsporlular maç yeniden oynanıyormuşçasına ekranlar başında yerini aldılar… Skoru bilinen maçın tekrarında, benzer heyecanı yaşayanların sayısı hayli fazla idi. Karşılaşma sosyal medyada da kendine yer buldu…  

Bordo-mavili takımın 1-0 geriden gelip, 3-1 kazandığı karşılaşma, tribünlerinde yaşanan bir hikâyeyi getirdi aklımıza…

Bana Trabzonspor’u anlat!

Maçı tribünde izleyen iki Urfalı kardeşten biri amadır. 
Gözleri görmeyen Trabzonsporlu, yanı başında oturan kardeşine “ Bana Trabzonspor’u anlat” der sürekli…

Gözleri gören kardeş, ama kardeşine doksan dakikayı an be an anlatmış… Öyle ki ikisinin sevinci görülmeye değermiş… Atılan her golde birbirine sıkıca sarılmışlar.

İki kardeş arasında yaşananlara tanık olan KTÜ öğrencisi Emre Gürdal, üstünde giydiği ve taşıdığı bordo-mavi ne varsa Urfalı renktaşlarına hediye eder&h

Ahmet Suat Özyazıcı:
Bana göre futbol Trabzon için bir ibadettir. Trabzon insanına güvenirseniz, başaramayacağı iş yoktur. Şampiyon olduğumuz o yıllarda benim sürekli boynum ağrırdı. Çünkü hep rakip kaleye bakardım!
*


Şenol Güneş:
Üstünü-başını yırtarsın diye futbol oynamama kızan babama Sebatspor’dan aldığım 50 lirayı verdim. Tekrar babama gittim, 25 lirasını geri istedim ve çanta aldım. Ondan sonra babamın futbola merakı daha da arttı. Hayalim forvet olmaktı, istemeyerek 20 yıl kalecilik yaptım…