Deniz Bayramoğlu

Yaklaşık 1 aylık bir aranın ardında yeniden merhaba sevgili okuyucu.

Bu bir aylık zaman dilimi içerisinde tatildeydim. Edremit Körfezi’nin kuzey ucundan başlayarak güneye doğru bir yolculuk yaptık. Gittiğimiz her yerleşim yerinde 2-3 gün, bazen biraz daha uzun kaldık. Bir yerde konakladığımızda sadece orayla yetinmeyip yakın yerlere de mümkün olduğunca gitmeye gayret ettik. İlk konaklama noktamız Adatepe köyü, sonuncusu ise Bodrum Türkbükü oldu. Memleketin ahvaline dair çok şey gördük çok şey öğrendik bu gezide.

İstanbul’a döndüğümden bu yana herkese anlatıyorum, en çok şu dikkatimi çekti: Zenginlerinin zayıf ve sırım gibi, dar gelirlinin ise gayet şişman ve hatta obez olduğu bir ülke haline gelmişiz.
Şaka yapmıyorum emin olun; şu bir aylık tatil zamanında en çok dikkatimi çeken şey bu oldu. Bırakın yetişkinleri yahut orta yaşlıları fişek gibi olması gereken küçücük çocuklarda bile durum bu. Bunun ne denli büyük bir sorun olduğunu anlatmama imkan yok.

Gelecekte bizi ne gibi sağlık problemlerinin

Pek konuşmak, yazmak istemesem de siyaset muhakkak ama muhakkak bir yolunu bulup gündemin en tepesine yerleşiyor. Gerçi memleketimizde siyaset her zaman gündemin birinci maddesidir. Yaşanan olaylar da öyle sıradan olaylar değildir, bunu kabul ediyorum. Ama seçimler sonrası hani biraz yatışmasını beklersiniz ya, olmuyor.

Ana muhalefet partisi lideri Sayın Kılıçdaroğlu’nun Habertürk televizyonunda Mehmet Akif Ersoy’a verdiği canlı röportajdan bahsediyorum. Kılıçdaroğlu bu röportajda başta Zafer Partisi Genel Başkanı Ümit Özdağ ile imzaladıkları protokol olmak üzere, yaptığı yorumlar ve açıklamalarla seçmeninin bir hayli tepkisini çekti. İlkesel olarak baktığınızda bu röportajda söyledikleri bugüne dek ortaya koymuş olduğu tüm iddialarını -demokratlık, şeffaflık, istişare, ortak karar alma, vd.- açığa düşüren sözler oldu ve kendisine yönelik hem parti içinde hem de parti tabanındaki hoşnutsuzluğu artırdı.

Öte taraftan, İstanbul Büyükşehir Belediye Başkanı Ekrem İmamoğlu’nun CHP Genel Başkanlığı için

Geçen hafta son bir yıl içinde memleketimiz topraklarında ikinci kez kuduzdan ölüm olayına şahit olduk. Olayın ayrıntıları maalesef net değil. Hayatını kaybeden genç adamın köpeğinin kaybolduğunu, köpek bulunduktan sonra -kaç gün sonra bilmiyoruz- veterinere götürüldüğünü ve burada genç adamı ısırdığını söyleyenler var. Ama genç adamın köpeğini gezdirirken bir sokak köpeğinin saldırısına uğradığını ve eve gittikten sonra -ne kadar sonra belli değil- kuduz belirtileri gösterdiğini söyleyen de. Net olmamakla birlikte, genç adamın aşı olduğunu da yazdı kimi yayın organları. Ama ilk ne zaman ısırıldı, ısırıldıktan kaç gün sonra aşıyı yaptırdı gibi ayrıntıları bilmiyoruz. Gerçi bu ayrıntıların pek de önemi yok. Önemli olan 21. yüzyılda Türkiye’de son bir yıl içinde iki kişinin kuduz nedeniyle hayatını kaybetmesi. Kasım 2022’de 10 yaşında bir çocuk yine hayatını kuduz nedeniyle kaybettiğinde de yazmıştık bunun kabul edilemez olduğunu. Kaderin cilvesine bakın ki iki olay da aynı yerde yaşanmış.

Hani çok fazla önem atfettiğim için değil, bunu en baştan belirteyim ama işin arka planında başka gelişmeler var; onları önemsiyorum. Türkiye’de de faaliyet gösteren ABD menşeli ünlü dizi ve film platformundan bahsediyorum. Daha doğrusu o platformda 29 Ekim 2023 tarihinde, yani Cumhuriyetin 100. Yıldönümünde yayınlanacak olan Atatürk dizisinden… Dizinin nasıl bir dizi olacağına dair fikrim yok. O yüzden dizinin kendisi ile ilgili bir yorum yapmam abes olur. Sadece bu tür yapımların cesaretlendirilmesi gerektiğini düşünüyorum. Hem ülkenin kurucusu Atatürk’ün daha iyi tanınması hem de yakın tarihimizin bu çok önemli döneminin biraz daha iyi anlaşılması için dizi ve filmler çok güçlü bir rol oynayabilir çünkü.

Hani benim bu diziyle ilgili pek bir beklentim yok dedim ama ABD’deki Ermeni lobisi açısından durum pek öyle değil. Onlar bu diziyi meseleye etmeye başlamışlar şimdiden. Amerika Ermenistan Milli Komitesi (ANCA) isimli kuruluş birkaç gün önce bahsi geçen

Cuma akşamı Rusya’nın, dünyanın farklı bölgelerindeki çatışmalarda kullandığı paralı asker şirketi Wagner ülkede bir ayaklanma başlattı. Bu ayaklanmanın geleceğinin ne olacağına ya da ne kadar süreceğine dair bir tahminim yok. Büyük olasılıkla Rus devleti bu ayaklanmayı neye mal olursa olsun ezmek için elinden geleni yapacak ve bunu başaracaktır. Ama sadece bu olanlar bile Rus devletine vurulmuş çok büyük bir darbe olarak tarihe
yazılacak gibi geliyor.

Rusya devleti demişken; devlet nedir hiç düşündünüz mü?

En basit biçimde söylemeye çalışalım; “devlet” denilen şey kültürel ortaklığa sahip bir topluluk tarafından, o topluluğun hayatını güvenli, sağlıklı ve müreffeh sürdürebilmesi için tesis edilmiş bir kurumdur. O topluluk güvenlik ve refahı için kimi alanlardaki özgürlüklerini bu kuruma, yani devlete teslim eder. Bu da devlete başka hiçbir kurumda olmayan birtakım özellikler kazandırır. Devlet bu sayede üç temel alanda tekel haline gelir. Şiddet kullanma hakkı, vergi

Seçimle ilgili yazılara son vermek istiyorum ama bunu bir türlü başaramıyorum. Olabildiğince seçim dışında kalan alanlara dikkatimi yöneltmeye çalışıyorum ama bir bakıyorum ki o alanlarda da seçim sonuçlarına bağlı olarak depremler yaşanıyor.

Mesela Abdüllatif Şener’in açıklamaları.

Bu açıklamalara geçmeden önce siyasetin birçok farklı özelliğinin yanı sıra bir uzlaşma, bir orta yol bulma, bir taviz verme işi olduğuna inandığımı söylemem gerek. Bunun kötü bir şey olduğunu düşünmüyorum. Aksine, müzakerenin, taviz verebilmenin bir toplumun sağlıklı işleyişi için şart olduğunu düşünüyorum. Siyasetin bu anlamda bir uzlaşma ve rıza üretme aygıtı olarak toplumsal kesimler ve sınıflar arasında, sağlıklı ve sürdürülebilir bir ilişkinin tesisini sağlayabileceğine inanıyorum. Siyasetçinin elbette kaskatı durması, tek bir geri adım atmaması gereken zamanlar vardır ama bunlar nadirattandır. Siyasetçinin en sık sergilemesi gereken özelliği ise esnekliğidir. Ve esneklik, asla ilkesizlik demek değildir.

&Uum

Şimdi tam zamanını hatırlamıyorum, seçimlere kadar liderler ve seçim odaklı yazılar yazacağımı söylemiş, öyle de yapmıştım. Türkiye seçimini yaptı ve sadece seçime odaklanan yazıların da sonuna geldik. Ama görünen o ki siyaset artık çok daha fazla yer kaplayacak hayatımızda ve buradaki yazılarda.

Mesela…

Cumhurbaşkanı Erdoğan yeni cumhurbaşkanlığı kabinesini açıkladığından bu yana ülkenin konuştuğu ve tartıştığı konu kabinenin yapısı oldu. Bu kabinenin Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın yeni dönemde izleyeceği politikaya dair ne gibi ipuçları verdiği uzun uzun tartışıldı. Tüm bu tartışmaların üzerine, bana kalırsa, söylenecek tek bir şey var: Bu dönem göreceğimiz siyaset ve yönetim anlayışı şartlar neyi gerektiriyorsa o yönde olacak. Örneğin yeni kabinedeki isimler tartışılırken açık ara öne çıkan iki ismin, Dışişleri Bakanı Hakan Fidan ile Hazine ve Maliye Bakanı Mehmet Şimşek’in kabinedeki varlığı da bunun en önemli kanıtı. Eminim ki Hakan Fidan kendi alanında (mesela İsrail, Mısır ve elbette Suriye konularında) en az Mehmet

Deprem felaketi… Sorumlular istifa etsin.

Sel felaketi… Sorumlular istifa etsin

Terör saldırısı… Sorumlular istifa etsin.

Orman yangını… Sorumlular istifa etsin.

Etsin, bence de etmeli.

Ahlak ve meseleler karşısındaki ahlaki duruş karşınızdaki insanla değil, sizinle alakalı bir durumdur. Nerede nasıl davranmanız gerektiğini size içinde bulunduğunuz koşullar değil yapılması gerekenle ilgili -iyi, doğru ve güzel olana dair- ilkeleriniz belirler. Örneğin, kendi sorumluluk alanında gerçekleşen büyük bir sorunla ilgili olarak bir yetkiliyi istifaya davet ediyorsanız bu birbiriyle bağlantılı iki sonucu ortaya çıkarır. Birincisi; bu davet aynı zamanda böylesi durumlarda ahlaki duruşun gereği olarak istifa müessesesinin işletilmesi gerektiği anlamına gelir. İkincisi, aynı zamanda birey olarak kendi sorumluluk alanınızda bu tür bir durumla karşılaştığınızda kendinizin de aynı ilke çerçevesinde davranacağınızın beyan edilmesidir.

Kamu görevlilerinin istifasını isterken bir ön kabulden hareket ederiz. Yaşanan sorunun nedeni beklenmedik bir olay olabilir. Deprem, sel, yangın… Bu