Deniz Sipahi

Türk fut­bo­lu için ye­ni bir dö­nem açıl­mış­tı. Tür­ki­ye Fut­bol Fe­de­ras­yo­nu Ha­san Do­ğan’ın baş­kan­lı­ğın­da ve ye­ni bir kad­roy­la spor­da ye­ni açı­lım­lar yap­mak için gö­rev ba­şı­na gel­miş­ti. Av­ru­pa Şam­pi­yo­na­sı bu­nun için ilk adım ol­du.
Ta­kı­mı­mız ger­çek­ten de her­ke­si kıs­kan­dı­ra­cak bir per­for­mans gös­ter­di. Bir­çok ki­şi­ye gö­re şam­pi­yon­lu­ğu hak ede­cek bir mü­ca­de­le ser­gi­le­di. Bu bü­yük ba­şa­rı­nın ar­dın­dan ba­zı pro­je­le­ri ger­çek­leş­tir­mek da­ha ko­lay ola­cak­tı.
Fe­de­ras­yo­na gü­ven art­mış ve ge­le­ce­ğe dö­nük ya­tı­rım­la­rın ha­ya­ta ge­çi­ri­le­bil­me­si

İn­gil­te­re’de­ki Char­te­red Ma­na­ge­ment Ins­ti­tu­te’un yap­tır­dı­ğı bir an­ket iş­ko­lik­ler ak­lın­da önem­li ipuç­la­rı ve­ri­yor. An­ke­te gö­re...
İn­gi­liz iş­ko­lik­ler her yıl ta­til­le­rin­den 19 gü­nü iş için fe­da edi­yor­lar.
Bu­na ge­rek­çe ola­rak da iş­le­ri­ni ye­tiş­ti­re­me­me en­di­şe­si­ni ve so­rum­lu­luk­la­rı­nı dev­re­de­me­me güç­lü­ğü­nü gös­te­ri­yor­lar.
Yö­ne­ti­ci­le­rin yak­la­şık üç­te bi­ri, kul­lan­ma­dık­la­rı için bir son­ra­ki yı­la ak­ta­rı­lan ta­til­le­ri ol­du­ğu­nu be­lir­ti­yor. Yüz­de 29’u ise ta­til ye­ri­ne ma­aş al­ma­yı ter­cih edi­yor. An­ke­tin

Kişisel arşivime aldığım bir yazıda şöyle bir yorum vardı.
*    *    *
“Entel kelimesi Fransızcadan geliyor. Entelektüel kelimesinin kısaltılmışıdır.
Sıkça rastladığımız bir entel tipi vardır. Fransa’dan bir örnek verelim.
Tanınmış bir mağazadan alınmış siyah bir palto giyerler. Paltonun dış cebinde ismi okunacak şekilde yerleştirilmiş Le Monde gazetesi vardır.
Elinde Borsalino marka bir fötr şapka tutar. Şapkayı, markası okunacak bir şekilde elinde taşır.
Başlıca özellikleri, her konuda basit çözümler üretmektir.

CHP Genel Başkanı Deniz Baykal iki gün İzmir’deydi. Başbakan Recep Tayip Erdoğan’ın her fırsatta dile getirdiği “İzmir’i istiyorum...” sözüne atıfta bulundu.
Ve dedi ki...
“Türkiye’yi fethetmek isteyenler, orayı alırlar, burayı alırlar ama yetmez. İzmir’i almadıkça o iş bitmez. İzmir alınmadıkça hiçbir başarı onları tatmin etmez. İzmir, ayaktaysa umut var demektir. Türkiye’ye yönelik hesapları olanlar ‘İzmir’i istiyorum’ derler.”
Öyle anlaşılıyor ki...
Seçim asıl burada geçecek.
Türkiye genelinde hangi sonuç alınırsa alınsın, “İzmir’i kazanmak ya da kaybetmek” liderler için bir kriter olacak.
İyi güzel de İzmirliler geçmişte nasıl oy kullanmış, söylendiği gibi “hep solun kalesi mi olmuş”, yoksa demokrat olmakla bu oy tercihleri açıklanabilir mi?

Yaşar Holding’in kurucusu ve onursal başkanı Selçuk Yaşar’la hafta başında uzunca bir sohbet yaptık.
Yarım asrı geçen sanayicilik hayatında birçok ilke imza atan Selçuk Bey, son dönemde balıkçılık konusunda ısrarını sürdürüyor.
Gerçekten de geçmişe bakıp Türk sanayisinin serüvenine baktığınızda Yaşar’ın sadece tesisler kurmadığını, sektörler yarattığını görüyoruz.
1941’de her şeyi ithal eden bir ülkede boya üretiyorsunuz.
1945’te DYO’yu kuruyorsunuz. İnşaattan otomotiv boyasına kadar yerli üretime geçiyorsunuz.
Süt sanayisinin olmadığı, pastörize sütün yalnızca Süt Endüstrisi Kurumu tarafından üretildiği yıllarda, yani 1975’te Pınar Süt’ü hayata geçiriyorsunuz.
Dayanıklı süt üretimine geçildiği dönemde “Kimse almaz...” sözlerine itibar etmeyip kararlı bir şekilde yola devam ediyorsunuz.

“Dostlar Kulübü...” Babamın da dahil olduğu bir arkadaş grubuydu.
Kendilerini böyle tarif etmişlerdi.
“Dostlar Kulübü...”
Her çarşamba toplanırlar, önceden belirlenen gündem maddesi üzerine tartışırlardı.
Hep siyaset, ekonomi değil elbette...
Hayatın her alanı gecenin konusu olabilirdi.
Kimler yoktu ki...

Öy­le gö­zü­kü­yor ki; ka­pat­ma da­va­sıy­la il­gi­li ka­rar en geç bir ay için­de bel­li ola­cak. Ya­ni ağus­tos ba­şın­da Türk si­ya­se­ti­nin yol ha­ri­ta­sı bel­li ol­muş ola­cak.
“Ka­pat­ma” çı­kar­sa er­ken ge­nel se­çim ga­ran­ti gi­bi gö­rü­lü­yor.
Er­ken se­çim de­mek iki se­çi­min bir ara­da ya­pıl­ma­sı de­mek.
Ya­ni 2009 Mart’ında ya­pıl­ma­sı ge­re­ken ye­rel se­çim­ler öne çe­ki­le­cek, seç­me­nin önü­ne iki san­dık bir­den ko­na­cak.
Ya­sa­lar böy­le söy­lü­yor.
*   *   *
Ben­zer bir tab­lo 1999 se­çim­le­ri­ne gi­di­lir­ken de var­dı.

Bu ko­nu bir­çok kez git­ti, gel­di. “An­laş­ma­ya var­dı­lar” den­di, ar­dın­dan bir ta­kım ek­sik­ler çık­tı.
TMSF’de im­za­la­rın ta­mam­lan­dı­ğı du­yu­rul­du, bu se­fer EGS ta­ra­fın­da ba­zı ek­sik­le­rin ol­du­ğu ifa­de edil­di.
Haf­ta­lar geç­ti, ay­lar geç­ti; so­nuç bir tür­lü alı­na­ma­dı. Şim­di her­kes ay­nı so­ru­yu so­ru­yor. “TMSF ile EGS or­tak­la­rı ara­sın­da el sı­kı­şıl­dı mı, ke­sin bir an­laş­ma­ya va­rıl­dı mı?”
İş­te bu so­ru­nun ce­va­bı­nı on bin­ler­ce mağ­dur me­rak edi­yor. 280 mil­yon do­lar­lık bor­cu ça­lı­şa­rak öde­ye­cek olan EGS Hol­ding’e bağ­lı 7 şir­ket, 25 Ocak 2008’de TMSF ile ya­pı­lan an­laş­ma­ya gö­re De­niz A.Ş. ça­tı­sı