Deniz Sipahi

De­niz Bay­kal’ın onun­cu kez ge­nel baş­kan­lı­ğa se­çil­me­si sür­priz de­ğil.
CHP için asıl önem­li olan ye­rel se­çim­ler ola­cak.
Hep söy­le­dim.
2002 ön­ce­sin­de ye­ni ku­rul­muş bir par­ti olan AKP’nin tek ba­şı­na ik­ti­da­ra gel­me­si te­sa­düf de­ğil­di. Bu Re­fah Par­ti­si’nin 1994’ten iti­ba­ren ye­rel se­çim­ler­de gös­ter­di­ği ba­şa­rı­nın bir so­nu­cuy­du.
Re­fah ha­re­ke­ti ye­rel si­ya­set ara­cı­lı­ğıy­la ge­nel si­ya­se­ti fi­nan­se et­ti.
Par­ti­nin ka­pa­tıl­ma­sı son­ra­sın­da ku­ru­lan AKP için de 2004’te­ki be­le­di­ye se­çim­le­ri ay­rı bir önem ta­şı­dı.
Tek ba­şı­na ikin­ci de­fa ik­ti­dar ol­ma­nın ar­dın­da­ki

Ger­çek olan şu ki... Bir ken­tin mar­ka ola­bil­me­si için ulus­la­ra­ra­sı or­ga­ni­zas­yon­la­ra ev sa­hip­li­ği yap­ma­sı ge­re­ki­yor.
EX­PO bun­lar­dan bir ta­ne­siy­di.
2020’ye ta­lip olu­nup olun­ma­ya­ca­ğı ken­tin ka­ra­rı ola­cak­tır. Bu­nun için önü­müz­de epey­ce za­man var.
EX­PO hem bir dev­let, hem bir kent pro­je­si ol­du­ğu­na gö­re İz­mir’i yö­ne­ten­ler­le, Tür­ki­ye’yi yö­ne­ten­ler bir ara­ya ge­lip or­tak bir ka­rar ala­bi­lir­ler. Ben ya­rı­şın kay­be­dil­me­si­ne rağ­men ken­tin bü­yük bir tec­rü­be ka­zan­dı­ğı­na ina­nı­yo­rum.
İz­mir Ti­ca­ret Oda­sı Yö­ne­tim Ku­ru­lu Baş­ka­nı Ek­rem De­mir­taş, bir sü­re­dir ken­di­ne

En baştan belirtelim. Demokratik Sol Parti Genel Merkezi’ndeki ruh hali şöyle...
“80 il ayrı, İzmir ayrı...”
Genel Başkan Zeki Sezer, yakın çevresine şu mesajı veriyor.
“Yerel seçimler asıl İzmir’de olacak. Bu şehrin sembolik bir anlamı ve değeri olduğunu kimse inkar edemez. O yüzden özel taktikler ve stratejiler geliştirmeliyiz...” Aslında uzun zamandır benzer yorumları Başbakan Recep Tayyip Erdoğan ve CHP Genel Başkanı Deniz Baykal da yapıyordu.
“İzmir’i istiyorum...” sözüne karşılık, Baykal “İzmir CHP’nin kalesidir, kimseye kaptırmayız...” diye yanıt veriyordu. İşte böyle bir atmosferde DSP Genel Merkezi’nden üç kişilik bir ekip görevlendirildi. Milletvekilleri Recai Birgün ve Harun Öztürk ile Genel Sekreter Yardımcısı Tufan Bural, Ankara’dan gelip bazı görüşmeler yaptılar. Kentin nabzını tutan kişilerle temas kurdular ve sonunda Erdal İzgi’yi arayıp buluştular. Erdal İzgi, Ahmet Piriştina’yla 1999 seçimlerine girip büyük başarı yakalamış çekirdek kadronun içinde

Dün kal­dı­ğım yer­den de­vam edi­yo­rum. Mert Arı­kan ve ar­ka­daş­la­rıy­la bir sem­poz­yum ön­ce­si ta­nış­tım. Ben­den ken­di­le­ri­ni yön­len­dir­me­mi is­te­miş­ler­di. O pro­je­nin için­de olan bir­çok genç ya AI­SEC’le ya Ro­tary De­ği­şim Prog­ra­mı’yla ya da Eras­mus pro­je­le­riy­le dün­ya­nın fark­lı ül­ke­le­rin­de­ki üni­ver­si­te­le­re git­ti­ler, ba­zı­la­rı da ça­lış­ma im­ka­nı bul­du­lar. Mert de bu genç­ler­den bir ta­ne­siy­di.
İz­mir aşı­ğı her genç gi­bi git­mek­te zor­lan­dı ama şan­sı­na çı­kan Hin­dis­tan’ı da de­ğer­len­dir­mek is­te­di.
Ben bu tür prog­ram­la­rın ve yurt­dı­şın­da ça­lış­ma im­kan­la­rının genç­le­rin

Bundan beş yıl önce Mert Arıkan ve arkadaşları yanıma geldiklerinde bir sempozyum için hazırlık yapıyorlardı.
Benimle Rotary ailesinden dolayı bağlantı kurmuşlardı.
Kendilerine yol göstermeye çalıştım, başarılı da oldular.
Bundan bir süre sonra Mert yanıma geldi ve “Hindistan’dan bir davet aldım. Satyam Bilişim Şirketi’nde çalışacağım” dedi.
Hindistan ilginç bir deneme olabilirdi.
Mert gitti, çok da mutlu oldu.
Bilişim ve yazılım sektöründe müthiş bir performans gösteren Hindistan’da tecrübe kazandı, dünyanın değişik ülkelerinden gelen kendisi gibi gençlerle tanışma imkanı buldu.

Haf­ta so­nu Mil­li­yet Ga­ze­te­si’nin bir et­kin­li­ği için İs­tan­bul’dan Mi­dil­li’ye doğ­ru Sam­sun ge­mi­siy­le yo­la çık­tık. Rek­lam­ve­ren­ler­le ga­ze­te­nin yö­ne­ti­ci­le­ri­ni, ya­zar­la­rı­nı bu­luş­tu­ran bu ge­zi ol­duk­ça ve­rim­li geç­ti.
Tür­ki­ye’nin önem­li mar­ka­la­rı­nın yö­ne­ti­ci­le­ri­nin ka­tıl­dı­ğı bu özel ge­zi ge­mi­de ve de­niz­de ge­çin­ce bol bol soh­bet et­me im­ka­nı bul­duk.
Ko­nuk­la­rı­mız biz­le­re hem ga­ze­te­le­rin ha­zır­lan­ma­sıy­la il­gi­li, hem de Tür­ki­ye’nin ge­le­ce­ğiy­le il­gi­li so­ru­lar sor­du­lar. Ben bu tür bu­luş­ma­la­rın çok fay­da­lı ol­du­ğu­na

Yıl­lar­ca önün­den ge­çer­ken içim sız­la­dı. Ta­ri­hi­mi­ze, geç­mi­şi­mi­ze, anı­la­rı­mı­za iha­net et­ti­ği­mi­zi dü­şün­düm.
Sev­gi­li dos­tum, çok de­ğer­li ta­rih­çi Sab­ri Yet­kin’in ar­şi­vi­ne gi­rip bak­tı­ğı­mız­da La­ti­fe Ha­nım’ın, La­ti­fe Ha­nım Köş­kü’nün ne ka­dar önem­li ol­du­ğu­nu bir kez da­ha iyi an­lı­yor­dum.
Sev­gi­li Sab­ri’nin zen­gin fo­toğ­raf ar­şi­vin­de­ki fo­toğ­raf­la­ra bak­tık­ça üzül­me­mek el­de de­ğil­di.
La­ti­fe Ha­nım Köş­kü, za­ma­nın­da bah­çe için­de çam ve pal­mi­ye ağaç­la­rı, süs­lü ha­vu­zu ve yel de­ğir­me­niy­le ta­nı­nı­yor­du.
Oy­sa

Ay­nı id­di­ada­yım. AKP’nin ka­pat­ma da­va­sı ne ka­dar önem­liy­se haf­ta so­nu ya­pı­la­cak CHP Ku­rul­tayı da o ka­dar önem­li...
Tür­ki­ye son beş yıl­da bü­yü­düy­se bun­da en önem­li et­ken eko­no­mi­nin si­ya­se­tin önü­ne geç­miş ol­ma­sıy­dı.
Bir yan­dan eko­no­mik is­tik­rar pa­ke­ti, bir yan­dan Av­ru­pa Bir­li­ği sü­re­ci, bir yan­dan da IMF ile de­vam eden prog­ram bü­yü­me­yi te­tik­le­di. Bu­na glo­bal li­ki­di­te bol­lu­ğu da ek­le­nin­ce ke­sin­ti­siz bir bü­yü­me per­for­man­sı or­ta­ya çık­tı. Dik­kat eder­se­niz; Cum­hur­baş­kan­lı­ğı sü­re­cin­den bu ya­na her şey ter­si­ne çev­ril­di.
AKP’nin inat­laş­ma­sı, ço­ğul­cu