Deniz Sipahi

‹stan­bul’da ya­pı­lan be­şin­ci li­der­ler zir­ve­sin­de çok gü­zel ko­nuş­ma­lar ya­pıl­dı. Her bir cüm­le, yıl­la­rın bi­ri­ki­mi­ni an­la­tı­yor.
İti­ba­rın, gü­nü­müz dün­ya­sın­da her şe­yin önü­ne geç­ti­ği­ni, doğ­ru stra­te­ji­nin in­sa­nı da ku­rum­la­rı da na­sıl bü­yüt­tü­ğü­nü... Din­le­me­nin ko­nuş­mak­tan da­ha önem­li ol­du­ğu­nu...
Gün­lük de­ğil, ka­lı­cı ba­şa­rı­la­rın da­ha faz­la ha­tır­lan­dı­ğı­nı...
Ger­çek­ten bir ye­re ya­zı­lıp sık sık okun­ma­sı ge­re­ken öğüt­ler...
İş­te be­nim dik­ka­ti­mi çe­ken o cüm­le­ler...
Do­ğan Hol­ding Yö­ne­tim Ku­ru­lu Baş­ka­nı Ay­dın Do­ğan...
“Ül&

Ka­bul ede­lim ki, fut­bol ar­tık sa­de­ce spor de­ğil.
Fut­bol­la bir­lik­te bü­yük bir eko­no­mi­den, sos­yal­leş­me­den ve eğ­len­ce­den de bah­set­me­miz ge­re­ki­yor.
O yüz­den bir ken­tin, bir ül­ke­nin kal­kın­ma­sın­dan, bü­yü­me­sin­den, de­ği­şi­min­den söz edi­yor­sak; sa­na­yi­nin ya­nı­na hiz­met sek­tö­rü­nü de, sa­na­tı da, kül­tü­rü de, spo­ru de ek­le­me­li­yiz.
Ak­si hal­de mut­la­ka bir aya­ğı ek­sik ka­lı­yor.
Bel­ki bu­gü­nün dün­ya­sın­da böl­ge­sel ba­şa­rı­lar da bir sü­re son­ra tat­min et­me­me­ye, kü­re­sel adım­lar bek­len­me­ye baş­la­nı­yor.
Bu­nun en so­mut ör­nek­le­rin­den bi­ri hiç kuş­ku­suz

AKP ka­pat­ma da­va­sın­dan son­ra to­nu­nu da­ha da sert­leş­tir­miş, Baş­ba­kan Re­cep Tay­yip Er­do­ğan mey­dan oku­ma­yı sür­dür­müş­tü.
An­cak son atı­lan adım­lar gös­te­ri­yor ki, AKP yö­ne­ti­ci­le­ri tan­si­yo­nu ar­tır­ma­nın par­ti­nin aley­hi­ne ola­ca­ğı­nı an­la­mış du­rum­da­lar.
MYKY top­lan­tı­sın­dan çı­kan so­nuç­lar da bu­nu gös­te­ri­yor.
AKP’nin ilk tep­ki­si ana­ya­sa de­ği­şik­li­ği pa­ke­ti­ni gün­de­me ge­ti­rip da­va­dan kur­tul­mak­tı.
An­cak bu­nun si­ya­si ek­sik­le­rin bek­len­ti­le­rin üze­rin­de ola­ca­ğı fark edi­lin­ce ge­ri adım atıl­dı.
Top­lan­tı­nın ar­dın­dan açık­la­ma ya­pan Ge­nel Baş­kan Yar­dım­cı­sı

Ba­yın­dır­lık ve İs­kân Ba­ka­nı Fa­ruk Na­fiz Özak, “Bah­şiş­le rüş­ve­ti bir­bi­ri­ne ka­rış­tır­ma­mak la­zım...” de­miş­ti.
Ta­pu ve Ka­das­tro Ge­nel Mü­dür­lü­ğü de, “Va­tan­daş­la­rı­mı­zın ev al­dık­la­rın­da çok se­vin­dik­le­ri için ta­pu mü­dür­lük­le­ri ça­lı­şan­la­rı­na bah­şiş ve­ri­yor­lar” şek­lin­de bir yo­rum ya­pa­rak, Ba­kan Özak’a des­tek ver­miş­ti.
Bu­nun üze­ri­ne MHP İz­mir Mil­let­ve­ki­li Ah­met Ke­nan Tan­rı­ku­lu bir so­ru öner­ge­si ha­zır­la­dı.
Tan­rı­ku­lu, “Rüş­vet ta­nı­mı­nı bah­şiş gi­bi bir uy­gu­la­ma­nın içi­ne sok­mak, ‘Mi­na­re­yi ça­lan, kı­lı­fı­na

Ko­nuş­tu­ğum bir­çok in­san­da ay­nı ruh ha­li var.
EX­PO fik­ri­ne faz­la­sıy­la alış­mış bu ken­tin ya­kın bir ge­le­cek­te boş­lu­ğu na­sıl dol­du­ra­ca­ğı, han­gi pro­je­ye sa­rı­la­ca­ğı ko­nu­şu­lu­yor.
Bu sü­re­cin so­nun­da­ki oy­la­ma­yı ka­za­na­ma­ma­nın bir­çok se­be­bi var.
Res­mi ve si­vil bir­çok ku­ru­mun bir ara­da ça­lış­ma­sı İz­mir için de, Tür­ki­ye için de ye­ni bir or­ga­ni­zas­yon mo­de­liy­di. Ko­or­di­nas­yo­nun za­man za­man ak­sa­ma­sı be­ni şa­şırt­ma­dı ama ge­le­cek için umut­lan­dır­dı.
İtal­yan­la­rın in­ter­net­ten EX­PO say­fa­sı­na gi­rip gö­rün bir­çok mar­ka­nın spon­sor­lu­ğu­nu gö­rü­yor­su­nuz.

“AKP’ye ka­pat­ma da­va­sı açıl­dı­ğı için EX­PO kay­be­dil­di” yo­rum­la­rı­nı ya­pan­lar sa­de­ce si­ya­set­çi­ler...
Za­ten si­ya­set­çi­ler yü­zün­den bu ya­rı­şı kay­bet­tik.
O yüz­den bu söz­le­ri ben he­def şa­şırt­ma ola­rak gö­rü­yo­rum.
Le Pa­la­is des Congres de Pa­ris’te olan­lar hiç de böy­le bir ha­va­nın ol­ma­dı­ğı­nı çok iyi bi­li­yor­lar.
Ya­ni kim­se­nin AKP’yle il­gi­li ne ka­pat­ma da­va­sın­dan ha­be­ri var­dı ne de Tür­ki­ye’de­ki si­ya­si tab­lo­dan...
El Sal­va­dor’dan, Ek­va­tor Gi­ne­si’den, Erit­re’den, Fi­ji’den, Ga­na’dan, Gu­ate­ma­la’dan, Gui­ne Bis­sa­u’dan ge­len de­le­ge­le­rin ne Yar­gı­tay

Kaldığım yerden devam ediyorum. 22 Temmuz ve Cumhurbaşkanlığı seçimlerinin ardından, AKP’nin, Avrupa Birliği hedefinden uzaklaşması, iç siyasetin türbana endekslenmesi, EXPO için asıl yapmamız gereken birçok çalışmanın ertelenmesine neden oldu. Türkiye çok zaman kaybetti, EXPO, siyasi hesaplara kurban edildi.
Peki aynı şeyler Milano için geçerli değil miydi?
İtalya’da da hükümet krizi vardı, erken seçim ve anayasa değişikliği tartışmaları yapılıyordu ancak EXPO Komitesi, çalışmalarını hükümetten bağımsız yapabiliyordu.
Çünkü Roma’ya endeksli bir organizasyon kurmamışlardı.
Her şey Milano’da planlandı, stratejiler oluşturuldu, yerel güçler, odalar, dernekler, sivil toplum örgütleri harekete geçirildi.
Kentte en başından son güne kadar tam bir güçbirliği havası oluşturuldu.
Ali Babacan’ın, birkaç konuşması dışında bu projeyi dile getirdiğine hiç tanık olmadım.

Gelin EXPO’yla ilgili daha sağlıklı, daha objektif yorumlar yapalım.
Uluslararası Sergiler Bürosu (BIE) genel kurullarını Le Palais des CongrËs de Paris’de yapıyor.
Sizler televizyonlarınızın başında, bizler de Paris’in bu büyük kongre salonunda sunumları izledik.
Eğer BIE delegeleri pazartesi günkü sunumu izleyip oylarını kullansaydı, büyük bir ihtimalle EXPO’yu Milano değil İzmir kazanmış olacaktı.
Sadece Türk delegasyonu değil, projeyi farklı açılardan değerlendiren birçok profesyonel göz de aynı şeyi dile getirdi.
Ama gerçek çok farklıydı.
BIE delegeleri ülkelerinin dışişleri bakanlıklarında görevli bürokratlar oldukları için bağımsız hareket etmeleri mümkün değildi.