Güneri Cıvaoğlu

<#comment>
<#comment>
Kıbrıs'ta çözüm Türkiye'nin AB üyeliğine girişi için pasaport değil ama kırmızı ışık... Dün açıklanan AB İlerleme Raporu, bunu vurguladı.
Türkiye, AB'yi de tatmin eden bir Kıbrıs çözümünü benimsedi diye, AB kapıları elbette ardına kadar açılmaz. Diğer koşulların da yerine getirilmesi gerekir. Hatta, tüm koşulları karşılasa bile üyeliği gene de büyük olasılıkla zamana yayılmış bir takvime bağlanır.
Ancak...
Kıbrıs'ta çözüm olmazsa, hiç kıpırdama da olmaz. Türkiye, kırmızı trafik lambası önünde hareketsiz bırakılır. Üyelik süreci, trafiğe kapalı tutulur.
Türkiye, insanlık tarihinin bu en görkemli projesine açılan yolun ağzında bekletilir.

<#comment>
<#comment>
Okudum. (1) Hiç yorum yapmadı. Gözlerinden yanaklarına birkaç iri damla yuvarlandı.
İşte yazı:

Başka insanların çocuklarına nasıl davranırsınız?
Örneğin, onlara yiyecek verirsiniz, elbette.

<#comment>
<#comment>
Erdiğinde, yani, iktidar düştüğünde, müsteşarların, genel müdürlerin ve - seçimle gelmemiş olan - başkanların da görevleri kendiliğinden sona ermiş bulunacak."
Böylece, Cumhuriyet'in kuruluşundan bu yana geçerli olan "devlet memuru" yerini artık "hükümet memuruna" bırakıyor.
Müsteşar, genel müdür, başkan, iktidarların "adamımız" diye baktıkları memurları olacak.
Onlar da, hükümetleri, artık "patronları" olarak görecekler.
Devlet parasıyla, halkın vergisiyle "siyasetçilerin patronlaşması" tehlikeli bir süreç başlatır.

<#comment>
<#comment>
Allah rızası için, güzel bir maç.. Hayranı olduğum futbol yazıları gurusu Eduardo Galeano'nun GÖLGEDE VE GÜNEŞTE FUTBOL adlı kitabı yukarıdaki satırlarla başlıyor.
Cuma gecesi izlediğiniz Beşiktaş - Galatasaray maçı öncesi İnönü Stadı'nı dolduranlar ve televizyon başındakiler de hiç kuşkusuz Galeano gibi yakarmışlardı.
" - Allah rızası için, güzel bir maç lütfen"
Ancak bu yakarışın Tanrı katında kabul edildiğini söyleyemem.

<#comment>
<#comment>
Yoksa Arap yemeği olan kuskus adlı bir tür pilav mı? Hiç kuşkusuz birincisi..
1990'lı yılları Siyasi İslam'ın İflası adlı kitabıyla etkileyen Olivier Roy, son kitabı Küreselleşen İslam ile gene ilginç bir açı yakalamış.
Yukarıdaki satırlarda yansıttığım "helal etten yapılmış hamburger ve kuskus" saptaması da o kitaptan...
Siyasal İslam çökerken, sosyolojik olarak İslam, tırmanışta ve küreselleşmekte. Kendine yeni formatlar oluşturuyor.

<#comment>
<#comment>
İslamın kutsal kitabı Kuran'da, hukuki hüküm bildiren ayet sayısı 200'ü bile bulmuyor. O dönemin koşullarında ganimet paylaşımı, farklı inanç - düşünce yasağı, cihat, kısas, içki, hırsızlık, faiz, evlenme, boşanma, zina, miras, tanıklık gibi çok az konuyu düzenler.
Bunlardan bazıları da bizzat Kuran'da değişime uğramıştır. (Nesh edilmiştir.)
Bu kadar dar bir alandaki hükümlerin, 21. yüzyıl yaşamını düzenlemesi mümkün mü?
Kaldı ki... Hazreti Muhammed'in öldüğü gün yerine geçecek kişinin nasıl saptanacağına dair bir hüküm bile yoktu. Halife'yi şeriat değil, güç dengeleri belirledi. Şeriat Hukuku'nun diğer kaynakları olan Hazreti Muhammed'in söylemleri ve eylemleri (sünnet), İslam seçkinlerinin belirli konularda kararları (icma) veya başka konulara ilişkin söylemlerle ortaya çıkan hükümler (kıyas) ancak 600 yıl öncesine kadar toplumsal yaşamı düzenliyordu.
Hadisler ise, zaten Allah'ın duyuruları değil, kişilerin görüşleridir. Çoğu birbiriyle çelişkilidir.

<#comment>
<#comment>
Sadece Amerikalıları güldürüyor ve sıkıyordu. Artık küresel güldürüyor ve küresel kabus oldu.
Daha önce DEVLET'i yazan, kara mizahçı Jacob Weisbergin yeni kitabı BUSHİZM'den ilk satırlar böyle. Weisberg'e göre:
"ABD ikiye bölünmüş. Başkan Bush'a gülenler... Bush gülerse gülenler. (Bu ikinciler Bush'un çevresi... G.C.)
Ya dünya?
Avrupa onu - yarım okuryazar - moron, Teksaslı fanatik dindar, at sırtındaki Burt Simpson (resimli band kahraman, komik) diye tanıyor."

<#comment>
<#comment>
Liderliğin 21 olmazsa olmaz kalitesi(1) şöyle sıralanmakta: 1) İÇ DİSİPLİN: Kendini fethetmek, en büyük zaferdir.
Liderlik yapacağınız ilk insan, kendinizsiniz.
2) KARAKTER: Kendini lider göreni, kimse takip etmiyorsa, o, sadece kendi başına yürümüş olur.
Karakterinin bozuk olduğunu gördüğü anda toplum, lider bellediğini yalnız bırakır.
İnsanlar, doğduğu coğrafyayı, ailesini, zekasını, sağlığını, kabiliyetini kendi seçemez. Ancak, karakterini kendi oluşturur.