Güneri Cıvaoğlu

      17 Ağustos ve 12 Kasım depremlerinin sonucu olarak, şu anda 137 bin kişi işsiz.
       Ayda 100'er milyon lira deprem yardımı ile geçinmek zorundalar.
      30 bin prefabrik evin teslimini tartışıyoruz ama gerçekte 150 bin aile evsiz.
       Onlar, ya çadırdalar ya dostlarının, akrabalarının evlerinde kalıyorlar... Ya da geldikleri, doğdukları yerlere dönmüşler.
      17 Ağustos depreminde, aynı anda 16 bin bina yıkıldı.
      24 saat içinde, hatta 48 saat içinde 16 bin enkazı kaldıracak araç, gereç ve ekip, hiçbir ülkede bulunamazdı.

      Genelkurmay eski Başkanı emekli Orgeneral Çevik Bir, üzerinde çok konuşulan, "Cumhurbaşkanı adayı olabilirim" açıklamasını yapmış ve masasına dönmüştü.
       Etrafı kuşatılmıştı.
      "Hayırlı olsun" deyip öpenler, özel görüşme isteyen televizyoncular, konuşulanlara kulak kabartan meraklılar...
       Bir ara alçak sesle, ikili konuşabildik.
      "Sözlerim kesin bir karar değil. Çünkü bir Faruk Gürler olmak istemem" dedi.
       Yani 1973'de Cumhurbaşkanı adaylığına soyundurulup sonra ortada bırakılan komutan örneğini yeniden vermemek için ihtiyatlı.

      "Düşüncülerinizi serbestçe açıklayabilirsiniz.
       Yasalar bu olanağı sağlamıştır.
       Ama akıllıcası, o düşünceleri söylememektir."
       Bir ülkede sadece kağıt üzerinde varolan özgürlükler için çok ince bir kara mizah.
      İnsan Haklarından Sorumlu Devlet Bakanı Mehmet Ali İrtemçelik, dün Milliyet'in konuğuydu.
      Milliyet'te hemen hemen her hafta büyük bir sorunun yetkilisini, bakınını yazı işleri sabah toplantısında dinlemek gibi güzel bir gelenek gelişmekte.

      Isparta'ya bundan yıllarca önce geldiğimizde merhum Özal'ın gezisini izlemiştik.
      Demirel yasaklıydı.
      Özal "kurdu evinde vurmak" söylemiyle Isparta'ya gelmişti.
       Göreceği ilgi merak ediliyordu.
      Görkemli bir program hazırlanmıştı. Konvoyumuza Tarım Koruma ilaç fıskiyeleriyle gül suyu sıkılıyor, üstümüze yüz binlerce gül yaprağı serpiliyordu.
       Gerçekten etkileyici bir manzaraydı. Meydan da kalabalıktı.

      Ankara'daki üniversite yıllarımızda, ünlü bir iş adamı şöyle demişti:
      "Bizim çocuklar üniversiteyi kazanamadılar.
       Onlar için bu özel yüksekokulu kurdum.
       Okurlar, mimar olurlar."
       O okul, bir süre sonra özel yüksekokulları yasaklayan kanun çıkınca kapandı.
       İş adamı iyi niyetliydi.

       Son vergi uygulaması için küresel bir yaklaşım:
      "ABD'de devlet kararları, yıllık ortalama geliri 120 bin dolar olan kesimin tercihleri gözetilerek alınır."
       Çünkü...
       Onlar, ortalama yurttaştır.
       Çoğunluktur.
       En büyük oy deposudur.

       Deprem psikolojisiyle bir hukuk yazısı...
      Kazım Ergin, deprem kürsüsünün üstadıdır.
       Anlatıyor:
      "Çok büyük bir deprem, dünyanın her yerinde kaydedilir.
       Yüzeyden oluşan dalgalar, dünyayı birkaç defa dolaşır.
       Bizim aletlerimize, biri bir taraftan, öbürü diğer taraftan gelir.

      "Bir Zen ustasına yolun nerede olduğunu sorarsanız, size;
       'ileride akıp giden nehrin sesini duyuyor musun? İşte yol orada!' cevabını verir."       Süleyman Demirel de, siyaseti en puslu ortamlarda "nehirler denizlere akar, denizler nehirlere değil" söylemiyle açıklamıştır.
       Peki 5 ay sonra yapılacak Cumhurbaşkanı seçiminde nehir ne tarafa akıyor?
       Deniz nerede?

Harita       Geçen dönemden kalan bütün TBMM soruşturma komisyonlarının feshedilmiş olması, raporlarının "yok" sayılması, siyaset haritasını birden değiştirdi.