Deniz Sipahi

TARİŞ Zeytin ve Zeytinyağı Birliği bugün çok önemli bir toplantıya evsahipliği yapıyor.
“Evrensel Kooperatifçilik” konulu sempozyuma; İspanya Tarım Kooperatifleri Konfederasyonu, Endülüs Tarım Kooperatifleri Federasyonu, Jean Üniversitesi Rektörü, İspanya’nın en büyük üç kooperatifi içinde yer alan Oleoestepa ve Olivar de Segura Kooperatifleri Birlikleri, Türkiye Ziraat Mühendisleri Odaları Birliği ve akademisyenler katılacak.
Bu toplantılar neden çok önemli?
Zeytinyağı alıcıları zaman içinde ortak hareket etmeye başladılar, bu bir tekelleşme yarattı.
Bu da zeytinyağında fiyat istikrarını engeller oldu.
Fiyat baskısı, üreticinin gelecek planlarını bozdu, dengeleri alt üst etti.
Dünya zeytinyağı sektöründe 2002 yılından bu yana farklı piyasa oluşumları gerçekleşiyor.

TANKUT Ünal, İzmir 1 Nolu Kültür ve Tabiat Varlıklarını Koruma Bölge Kurulu Başkanlığı’nı tam 10 yıl boyunca sürdürdü.
SİT Kurulu kararları geçmişte çok tartışılırdı.
Ünal döneminde bu eleştiriler oldukça azaldı. Bunda Ünal’ın başkanlığını yaptığı kurulun İzmir’i çok iyi tanıması ve uzlaşmacı bir anlayış göstermesinin de büyük bir etkisi oldu.
Ünal, geçtiğimiz ay görev süresi dolduğu için görevinden ayrıldı.
Şimdi daha rahat konuşma şansına sahip.
Tankut Ünal’ın bir şansı da 1973 yılında tamamlanan İzmir Nazım Planı’nı yapan mimarlardan biri oluşudur.
Kopenhag’da Royal Of Fina Arts’da kent planlaması üzerine yüksek lisansı bulunan, İngiltere’de de yeni kentler üzerine araştırmaları bulunan Tankut Ünal, Turizm Genel Müdürlüğü de yaptı.

SİNGAPUR’A gidenler veya başka bir yere uçarken transit olarak Singapur’dan geçenler iyi bilirler:
Singapore Changi dünyanın en büyük havaalanlarından biridir.
Çiçek bahçesi gibidir. Tertemiz. Herkes güler yüzlü.
Müthiş bir servis...
Yer hostesleri sizi karşılar. Pasaport polisi bile beklenilenin aksine sevimlidir, şeker bile ikram eder.
Bagajlar gecikmez.
Yönlendirme levhaları size yardımcı olur.

YAKIN dostlarım diyorlar ki... “Son dönemde çok sık spor yazısı yazıyorsun...”
Hayır...
Ben spor ekonomisini, sporun kentlerin ve ülkelerin gelişmesindeki itici gücünü yazıyorum.
Marka kent olarak bildiğimiz bazı şehirlerden örnekler veriyorum.
İzmir’in olmazsa olmazlarını, bu kentin bir büyük eksikliğini büyük harflerle dile getiriyorum.
Sporda başarısı ve iddiası olmayan bir İzmir’in, ne yaparsa yapsın bir yanının eksik kalacağını ifade ediyorum.
İzmir’in o büyük coşkuyu çok özlediğini vurguluyorum.

‹İNSAN vicdanlı olmalı. Ve de merhametli... Ne ve kim olursa olsun.
Hangi koltukta oturursa otursun.
Aklın, vicdanın önüne geçen ihtiras felaket habercisi gibi gelir bana...
Daha önce de yazmıştım.
Mahatma Gandi’nin yedi ölümcül sosyal günah listesi vardır.
Vicdan listenin ön sıralarındadır.
İlkesiz siyaset... Emeksiz zenginlik... Vicdansız haz.  Niteliksiz bilgi. Ahlaksız ticaret. İnsaniyetsiz bilim.  Özverisiz ibadet...

KARŞIYAKA’NIN kongresini gidip izledim.
Gönül istiyor ki; İzmir’deki kulüplerimizin genel kurulları spor salonlarında yapılsın.
Hatta salonlar tıklım tıklım olsun; oy atabilmek için insanlar kuyrukta beklesin.
Ama olmuyor.
Başarı gelmeyince ilgi de azalıyor.
Başarı varsa da herkes sahiplenmek istiyor.
İşte böyle dönemlerde o renklere gönül verenler nasıl taraftar olduklarını kanıtlamak zorundalar.

29 MART’IN üzerinden tam iki ay geçti. Genellikle belediye başkanları mazbatalarını alırlar ve özel kalemin kendilerine uzattığı listeyi tek tek kabul etmeye başlarlar.
Bu merasim yaklaşık bir ay sürer.
Gelmeler, gitmeler; iade -i ziyaretler...  Kabul etmeseniz olmaz, gitmeseniz olmaz.
Böylece bir ayınız gider.
Oysa bürokrasi sizi bekler, yapılacaklar birikmiştir, dosyalar kabarmıştır, günlük sorunlar dağ gibi masanın üzerinde durmaktadır.
Türkiye’de böyledir; işler bekler.
Bu ritüel tamamlanıncaya kadar...

GEÇTİĞİMİZ hafta Ege Üniversitesi’nde yaşanan bir gelişme çok konuşuldu. Hastanenin Organ Nakli Merkezi’nden Doç. Dr. Murat Kılıç ve ekibi istifa ederek görevlerinden ayrıldılar.
İstifalarla birlikte nakiller bir süreliğine durmuş oldu.
Hatırlayacaksınız; bundan birkaç yıl önce de benzer bir durum yaşanmıştı.
Ege Üniversitesi’nde karaciğer nakillerini 1994’te Prof. Dr. Yaman Tokat başlatmıştı.
Tokat ve ekibi gerçekten büyük başarılar elde etti.
Bunu sadece önemli ameliyatlara bağlamıyorum.
Toplumun organ bağışı ve nakli konusunda bilinçlenmesinde de Ege Üniversitesi’nin çok önemli bir rolü oldu.