Erol Yaraş

Baş­lı­ğı abart­mı­yo­rum, ken­dim ya­şa­dım ve si­nir ol­dum. Ya­şa­dı­ğım en kö­tü duy­gu da ça­re­siz­li­ğin ya­rat­tı­ğı çö­züm­süz­lük­tü.
İz­mi­r-An­ka­ra ha­va­yo­lu hat­tın­da faz­la se­çe­ne­ği­niz yok.
Ya sa­bah er­ken sa­at­ler­de Pe­ga­sus’la ve­ya Ana­do­lu Jet’le uça­cak­sı­nız.
Bu ger­çe­ği de Türk Ha­va Yol­la­rı çok gü­zel bi­li­yor.
İz­mir­li­le­r’i Baş­kent’e uçur­mak için si­zi Ana­do­lu Jet’e mah­kum edi­yor.
Pa­zar­te­si gü­nü Ege TV ola­rak ödül al­mak üze­re sa­at 14.00’te Cum­hur­baş­kan­lı­ğı Köş­kü’nde ol­ma­mız ge­re­ki­yor­du.
Bu yıl RTÜK ta­ra­fın­dan ve­ri­len “RTÜK

Klasik sözlerimizdendir: “Üç tarafımız denizlerle çevrili ama biz denizlerimizden yeterince faydalanamıyoruz.”
Nasıl faydalanalım? Denizle haşır neşir olmak isteyen amatörlere veya geçimini denizden sağlayanlarla ilgili öyle engelleyici yasalar var ki.
İnsanı denizle ilgilendiğine bin pişman ediyorlar.
Yasa koyucu, bir tek yüzenleri cezalandırmayı unutmuş.
Yoksa üç tarafı denizlerle çevrili bir toplumun fertleri olarak denize girmekten bile korkar olurduk.
Kayık, yat ve yelkenlerden alınan vergiler ve denizcilikle ilgili cezalardan bahsediyorum...
Maliye Bakanı, “kümesteki kazlar”ı nasıl vergilendireceğini düşünürken aynı zamanda

İz­mir Ti­ca­ret Oda­sı Baş­ka­nı Ek­rem De­mir­taş ne yap­sa ye­ri­dir. Ken­di­si sı­nır fa­lan ta­nı­maz. O ken­tin en bil­miş, en akıl­lı, en ze­ki ve yet­kin ki­şi­si­dir.
Ben yap­tım ol­du, man­tı­ğı­nın İz­mir’de­ki en iyi tem­sil­ci­si­dir.
İna­nı­yo­rum ki önü­müz­de­ki gün­ler­de İz­mir’i zi­ya­ret ede­cek olan ba­kan, bü­yü­kel­çi ve di­ğer üst dü­zey mi­sa­fir­ler Ek­rem Bey’le İz­mir’in ge­le­ce­ği­ni ko­nu­şup, tar­tı­şıp, bil­gi ala­cak­lar­dır.
En bil­miş “o” ya!!!
Alan boş.
İz­mir sa­hip­siz.
Bu be­nim yo­ru­mum de­ğil.

İzmir yeni bir gerginlik ve tartışma ortamına doğru hızla ilerliyor. Baş aktör yine Sayın Ekrem Demirtaş. Son gündem konusu ise “İzmir’e yeni logo” arayışı.
“Marka Kent: Güzel İzmir” sloganıyla yola çıkan Demirtaş, her zaman olduğu gibi “ben yaptım oldu, hadi siz de kabul edin” mantığıyla şehrin dinamiklerini yeniden zorluyor.
Ben artık Demirtaş’ın gündem yaratmaya ve bu gerginlikleri bilerek çıkardığına inanmaya başladım.
İzmir Ticaret Odası Başkanı Demirtaş, kavga ve gerilimlerden hoşlanıyor.
Gerilim, adeta  hobisi!!!
EXPO sürecindeki gerginlikler henüz hafızalardan silinmeden; yeni tartışma ortamı yaratmakta Ekrem Bey’in eline kimse su dökemez.
Sayın Demirtaş bunun aksini savunacaksa benim ona bir başka sorum olacak:

“EXPO 2020 lobisi” faaliyete geçti. Bayrağını da Uluslararası Sergiler Bürosu Genel Sekreteri Vicente Loscertales taşıyor. Adını siz koyun.
İster yüzsüzlük, arsızlık, doymazlık veya aymazlık, deyin.
Daha 2015 EXPO’sunun hesapları verilmeden birlileri hemen yola çıkmaya hazır.
Sanırsınız ki sütten çıkmış ak kaşıklar!!!
Yol göstericileri Noel Baba’nın arkasına saklanmışlar.
“Aman ara vermeyin, 2011 oylamasına hazırlanın, 2020’nin en iyi adayı siz olursunuz” demeçleri gazeteleri süslemeye başladı.
Bakınız bir de Loscertales, çok başarılı olan ekibin (!!!) bir üyesiyle, İzmir kamuoyuna ne mesaj göndermiş:

“İzmir talihsiz ve şanssız bir şehir” dediğimde bazı dostlar, “İzmir’e haksızlık etme” diyerek düşünceme katılmadıklarını, “İzmir’in önünün çok açık olduğunu” söylüyorlar.
Karamsar bir insan değilim ama gelişmeler beni böyle düşünmeye itiyor.
İşte son örnek: Bir hafta araylayla kentimiz turizmle ilgili iki kaygı verici olay yaşadı.
Birincisi, Almanya’nın en büyük turizm medya grubu FVW, Sun Express’in sponsorluğunda İzmir’de bir workshop düzenledi. FVW medya grubu, Alman turizm pazarının neredeyse yüzde 80’ini yönlendiren bir yapıya sahip.
Turizm Bakanı Sn. Ertuğrul Günay davetli olmasına rağmen toplantıya katılmadı.
Ve yine geçtiğimiz hafta İzmir’de “Turizm Haftası” başladı.
Yine İzmirliler turizm bakanını boşuna beklediler.

EX­PO’yu son­lan­dır­ma­ya ve ko­nuş­ma­ma­ya ça­lı­şı­yo­rum ama son nok­ta­yı koy­durt­mu­yor­lar.
Ye­ni ye­ni va­at­ler ha­va­da uçu­şu­yor.
Ko­şu­dan ye­ni gel­dik, ter­li­yiz.
Bir ta­bir var “.....ter­li, su iç­mez” di­ye.
Biz de­ğil su, ne­fes ala­cak hal­de de­ği­liz.
Tık ne­fes ol­mu­şuz.
Fa­kat ne ya­zık ki he­men önü­mü­ze ne­fis pas­ta­lar ko­yu­yor­lar.

Bu son EX­PO ya­zım. “Ne­den?” di­ye sor­ma­yın, rü­ya bit­ti... Ba­zı­la­rı ye­ni­len peh­li­van gü­re­şe doy­maz­mış mi­sa­li “2018’de­ki kü­çük EX­PO’ya aday ola­lım” di­ye or­ta­ya çık­tı­lar bi­le.
Be­nim on­la­ra tek bir sö­züm ola­cak:
“Ga­li­ba gör­me­di­ği­niz ül­ke­ler kal­dı! On­la­rı 2018 için tur­la­ya­rak tu­ris­tik se­ya­hat­le­ri­ni­zi mi ta­mam­la­mak is­ti­yor­su­nuz? Yok­sa, ya­kın­la­rı­nı­zın iş­siz ka­la­ca­ğın­dan mı kor­ku­yor­su­nuz?!?!”
He­men bir ol­du bit­ti ile ku­ru­lan, yü­rüt­me ve yön­len­dir­me ku­rul­la­rıy­la bir­lik­te EX­PO Pa­ris Bü­ro­su, ge­nel sek­re­ter­lik da­hil, tüm EX­PO ile