Güneri Cıvaoğlu

Geleceğe ışık düşüren “futurology” kitaplarında daha yıllar önce öngörülenleri yaşıyoruz.
Örneğin...
Dünya ekonomisinde “kıyamet günü” tüm finansal bilgisayar sistemlerini çökertecek bir “siber terör” eylemiyle gerçek olabilir iddiası “kısmen” uygulamaya konmuş.
Küresel deprem yaratan Wikileaks’in açıkladığı belgelere göre “Çin, ABD’nin internet sistemini çökertme eylemini” koymuş.
Fakat başaramamış.
Ama Çin başaramadı diye bu tehdit ortadan kalkmış değil.

GENÇLİK dizileri, filmleri önemlidir. Katmanlı bir pazardır. Açayım... İlk aşamada genç kuşağı kucaklar.
Birkaç yıl devam ederse taban oluşturur.
Bir sonraki aşama gençlik dizilerinde oynayanların daha ileri yaşlar için dizileri ve filmlerine hazırlıktır.
Gençlik dizilerinde kazanılan kuşak yıllar içinde yaş alır, yetişkinler için dizilere ve filmlere aynı oyuncularla geçilir.
Kısacası gençlik dizileri ve filmleri gösteri sanatlarında “fidelik” gibi değerlendirilmeli.
Küçük Sırlar dizisini bu mercekten de bakarak izliyorum. Tarık Akan birkaç yıl önce ŞEFFAF ODA‘nın konuğuydu.

Ankara Hukuk Fakültesi’nde Prof. Tahsin Bekir Balta “İdare Hukuku” hocamdı.
“Hocaların hocası” Prof. Balta’dan ödümüz patlardı.
Sınavı odasında yapardı.
Yanında asistanları (Uğur Mumcu, Doğu Perinçek) masasında oturur, karşısına da imtihan edeceği öğrenciyi oturturdu.
İlk sorusunu anlamak sözlü sınavın en duyarlı anıydı.
Hocamız Karadeniz şivesiyle konuşurdu.
Fransızca telaffuzu mükemmeldi, “Fransızdan farksız konuştuğu” söylenirdi.

Yetkili bakanların kararlarıyla Askeri Personel Kanunu 65. maddesi gereği hükümet 2 general ve 1 amirali “boşa” almıştır.
Bu işlem kanunun verdiği yetkiyle yapıldığı için yasal ve meşru mudur?
Evet...
Öte yandan “idarenin tüm işlemleri yargı denetimine tabidir” temel hükmü ışığında diğer açıdan bakalım.
Başbakan ve Savunma Bakanı 2 general ve 1 amiralin terfiini imzalamıyor. Tarih 4 Ağustos 2010...
Gerekçe:
“Bu subaylar hakkında yakalama emrinin bulunması...”

Taraf yazarı Rasim Ozan Kütahyalı, Genelkurmay Başkanı’na “memursun” demişti.
Bunun üzerine Genelkurmay Başkanlığı tarafından Kütahyalı aleyhine dava açılmak istendi.
Ancak Adalet Bakanlığı bu başvuruyu reddetti.
“Komutanların memur statüsünün” altını çizen -duyarlı- bir karardı bu.
İki general ve bir amiralin İçişleri Bakanı Atalay ve Milli Savunma Bakanı Gönül tarafından “açığa” alınmaları da onların “memur statüsünü” vurguluyor.
Düz hukuk mantığı, yüksek bir sivil devlet memuru ile yüksek rütbeli komutanların “kanun önünde tüm vatandaşlar eşittir” ortak paydasında olmaları gerektiğini ortaya koymakta.
Komutanlar için “boşa alma” yasa maddesinin ilgili bakanlar tarafından “ilk kez” kullanılması nedeniyle esen “heyecan rüzgârı” ötesinde, hadise, yasal bir tasarruftur.

Füze kalkanında “düğme” kimde. “Bizde olacak” iddiaları için bir açıklama...
“Bizde” olmayacak...
Çünkü sistemde “düğme” yok ki!
Bu açıklama ORSAM danışmanı emekli Tümgeneral Armağan Kuloğlu’ndan.
Kuloğlu Paşa şöyle özetledi durumu...
Füze kalkanı projesi radarlar ve savunma füzeleriyle birlikte “entegre” sistemdir.
Radarlar füze kalkanı kapsamı dışındaki coğrafyadan bir füze fırlatıldığı anda bunu füzesavar sisteme bildirir.

Asırlık çınar CHP’yi gene içten içe kurtlar yiyor. Hâlâ görkemli ama Alejandro Casona’nın “ağaçlar ayakta ölür” tiyatro oyununu hatırlatıyor.
Önce Devlet Tiyatroları tarafından sahneye konulmuştu.
Sonra Yeşilçam filmi oldu.
Bunca yıldır içi kemirilen, oyulan CHP’yi sanki sadece devasa bir kabuk haline getirmeye kodlanarak dünyaya salınmışlar.
Daha “dün” kurultayda tüm oyları alarak “ittifakla” seçilmiş bir genel başkan nasıl arkadan böylesine hançerlenir, anlaşılır şey değil.
Kılıçdaroğlu’nun ve yeni ekibinin her söylemi, her eyleminde “bubi tuzakları” patlama yapıyor.
Güneydoğu’da -adeta- yıllardır “yok” hükmünde olan ve Başbakan Erdoğan tarafından “Sivas’tan öteye gidemiyorsunuz” diye mizah konusu yapılan CHP’nin lideri Diyarbakır’a gidiyor...

Telefonuma gençlerden SMS’ler geliyor: “Happy bayram!.. (Mutlu bayram)”
Tam “fast food (hamburger, sandviç, tost)” ve “fast love (hızlı aşk)” gibi “her şeyi hızla tüketmek” odaklı çağımız yaşamıyla örtüşen bir “bayram tebriği” söylemi...
Bu iki kelime köklerden koparak “evrildiğimiz, devrildiğimiz” son noktayı koyuyor.
Biraz “bayramı” söyleşelim.
Olumlu bakarsak “İstanbul bize kaldı” diyebiliriz.
O çıldırtan trafik yok.
E-5, caddeler, sokaklar bomboş...