Ercan Güven

Ne sanmıştınız yani? Kulüpler Birliği’nin saygıdeğer yöneticileri “futbolu germekten vazgeçti”, medya lige “iyi niyetle girişti” diye ortalık bir anda Cennet’e mi dönecekti?
Yılların emeği ile yetişti o futbol psikopatları.
Uganda’daki iç harpte kullanılanlardan çok pala, bıçak, alet edavatı toplamak için bile kim bilir kaç zaman ve para gerektirdi.
Buluğ çağından beri işin içinde çoğu... Çıraktılar, yetiştiler kalfa, usta olup “diploma” aldılar.
Şimdi “mesleklerini” icra edip para kazanacaklar tribünde.
Öyle “başkanlar” el sıkıştı diye dükkanı kapatıp hidayete mi erecekler?
Biz “temiz futbol” dileklerinde bulunduk diye “emredersiniz” deyip eve mi kapanacaklar?..

Bir kere Kulüpler Birliği Başkanı olarak Sayın Aziz Yıldırım’a destek ve teşekkür borcumuz var.
Hangi takımı tuttuğumuz önemli değil. Ön yargılarımız da geçerli değil bu konuda...
Futbola para veren, futboldan para alan, platonik veya fiziksel olarak futbola yakınlık duyan hiç kimse Aziz Yıldırım’ın “Yöneticiler olarak ortamı germeyeceğiz” cümlesine kulp takamaz, karşısında duramaz, altında buzağı arayamaz.
Yaparsa kötü niyetlidir.
*  *  *
Çünkü buram buram iyi niyet kokmaktadır bu cümle.
O kadar ki... Katılmak ve onaylamak mecburidir.

-Yahu tekvandoda finale kalmışız!   -Helal... Kimmiş? 
-Azize.
-Nereli, Türk mü?
-Sapına kadar!
-Oh be.
Ben bu diyalogu duydum (dün) öğle saatlerinde...
Acaba bir tek ben mi?

Varsa bir hezimet, yakasına yapışılmalıdır. Fakat, Mehmet Atalay’ın “belediyelerin futbol aşkı” yakınmasının “haksız ve yersiz” olduğu anlamına gelmez bu.
Sapına kadar haklıdır; “Belediyeler futbola harcadıklarını amatörlere ayırsalardı olimpiyat kafilemiz 100 kişiye yaklaşırdı” fikrinde.
Sayın Topbaş’ın ima ettiği gibi “boşboğazlık” bir yana, “kariyer”, “gelenek” hesapları yapmadan kamuoyu ile paylaşılan tarihi bir “itiraf”tır.
“Tabu”lar spor üzerinden yıkılmıştır. 
“Futbolla kötü kişi olmaktan korkmadan” veya “siyasetin ayarına bakmadan” oturup uzun uzun kafa patlatmak lazımdır üzerinde.
Çünkü “etik”, “adalet” ve “kamu yararı” boyutları “belediye futbolundan nemalananlar” dışında hepimizi rahatsız eden bir durumun ikrarıdır.
Belki de Türk Sporu’na en büyük hizmeti yaparak ve büyük bir ihtimalle kendi elini de yakarak, 21. yüzyılda Türk Sporu’nun kaderini etkileyecek “Ankara ve İstanbul’da

Fatih Terim’in her daim gurur duyduğu yetmiş milyonluk bu koskoca ülke var ya...
Hani Milli Takım’ını sevmesi, bağrına basması, izlemesi, merak etmesi gereken bu büyük ülke...
İşte o ülkenin Futbol Milli Takımı hocasından tam 40 gündür tek kelime haber yoktu.
Avrupa Şampiyonası’nda zirve yapılmış, buna rağmen Terim konuşuluyordu ve Terim gidiyor mu, kalıyor mu, kızgın mı, sevinçli mi meçhuldü.
Rivayet muhtelifti, ama ne onaylıyor ne reddediyordu.
“Ne yani, tatil yapıp kafasını dinlemeyecek mi” diyebilirsiniz.
Ancak olay o kadar “kişisel” değildi; hatta Milli Takım nedeniyle “milli bir mesele” sayılabilirdi.

Pekin’de Türk Sporu’nun ensesine kar yağınca, dört senedir futbol tribünlerinde aylaklık eden “Ağustos Böcekleri” çıktı ortaya

Kim demiş Olimpiyat’ta mahvolduk diye?   Tam tersine.
Kendimize geldik. Nereye gittiğimiz anladık!
Hatta “eyyamcıları”, “korkakları” ve “fikirsizleri” bile kazandık.
Boşuna dememişler “bir musibet, bin nasihatten iyidir” diye. 
Her felaket kendi çözümüyle birlikte geliyor işte.
Pekin’de Türk Sporu’nun ensesine kar yağınca, dört senedir futbol tribünlerinde aylaklık eden “Ağustos Böcekleri” çıktı ortaya.

Hiç adetim olmadığı halde maç günü yayınlanan “Ters Köşe”de bodoslama girmiştim mevzua:
“Lafı dolandırmadan yazayım;
Fenerbahçe’nin turu kolaylayıp geleceğini, Galatasaray’ın zora sokup rövanşta geçeceğini tahmin ediyorum ben!
Neden?
Çünkü bir Avrupa sınavına daha hazır Fenerbahçe.
Galatasaray ise henüz çözülmemiş bilmece”...
Bir tek ben mi bildim?..

Lafı dolandırmadan yazayım;   Fenerbahçe’nin turu “kolaylayıp” geleceğini, Galatasaray’ın “zora sokup” rövanşta geçeceğini tahmin ediyorum ben!
Neden?..
Çünkü bir Avrupa sınavına daha hazır Fenerbahçe.
Galatasaray ise henüz çözülmemiş “bilmece”...
Ama “neden” sorum, sadece Fenerbahçe ve Galatasaray’ın tur şansına ilmekli değildi.
Kendimeydi biraz da:
“Neden yazıyorum bunu ben” manasında.