Doğan Heper

       Geçmiş olsun.
       Türkiye felaketlere açık bir ülke.
       Çağdaş, kurallara uyulan ülkelerde tabii afetler Türkiye'deki kadar acı sonuç vermiyor.
       Su baskınlarına bakın. Tahribat ne kadar büyük...
       Neden?
       Çünkü konutlar dere yataklarına yapılabiliyor. Yerleşim alanları sel altında kalabilecek ve taşkınlardan etkilenebilecek yerlerde olabiliyor.

       Partiler arası uzlaşma icraata yansıyor.
       İşte sonuç. Türkiye on yılda yapamadığını birkaç ayda yapabiliyor. Saymaya gerek yok. Üst üste kanunlar çıkıyor. Tembelliğiyle ünlü Meclisimiz günde 20 saat çalışıyor. Dün ilginç bir açıklama vardı. Bu hızlı tempoya alışık olmayan, dayanamayan Meclis memurlarından bir çoğunun hastalandığı duyuruldu.
       Kötüyü eleştiriyoruz da iyiyi neden takdir ettiğimizi açık seçik belirtmeyelim. Bravo...
       Tabii bunda Ecevit'in ve yakınlarının uzlaşmacı, demokrat, yumuşak tutumunun rolü var.
       Yine bunda MHP'nin anlayışlı, sorumlu davranmasının etkisi var.
       MHP iktidar ortağı olurken ona hep şüpheyle bakıldı, tereddütle bakıldı, endişeyle bakıldı.

       Önemli sayılacak bir özelliğimiz var.
       Örneğin; "trafik kazalarında madem kusur yüzde 96 sürücülerde öyleyse önce onlar ele alınmalı" mı diyorsunuz. Hemen itirazlar başlıyor. "Ormanı değil ağacı görüyorsunuz. Bu trafik değil, ulaşım sorunudur. Var mı Türkiye'nin bir ulaşım politikası? Sorun demiryollarının, denizyollarının ihmal edilmesidir. Sorun karayollarına önem verilmesidir."       Tamam bunları bilmeyen yok.       Ama ulaşım politikası denen şey bugünden yarına değişemez ki, iki günde saptanıp sonuç alınamaz ki...       Üstelik onu değiştirme yetkisi olanlar değiştirsin.       Bu gerek de sırası gelince vurgulanıyor.       Bu durum, her gün kan gölüne dönüşen karayollarımızla ilgilenmemeyi mi gerektirir?       Trafik kazalarında kusur yüzde 96 oranında sürücülerde ise ve bu nedenle insanlarımız ölüyor, sakat kalıyorsa bunun üzerinde nasıl

       Devlet sanatçılığı tarihe karışmak üzere.
       Devlet sanatçılığı ile ilgili yönetmeliğin iptali için açılan bir dava nedeniyle Danıştay "Devlet Sanatçılığı" unvanı konusunda yürütmeyi durdurma kararı verdi.
       Başvuruyu inceleyen Danıştay nöbetçi dairesindeki bir üye ise devlet sanatçılığı ile ilgili yönetmeliğin "yok" sayılmasını istedi.
       Yönetmeliğin iptali ile ilgili davanın esasına yeni adli yılda bakılacak. Yönetmeliğin iptali yönünde karar çıkarsa 1998'de devlet sanatçılığı unvanı verilipte bunu kabul edenlerin elinden bu unvan gitmiş olacak.
       * * *
       DEVLET sanatçılığı ile ilgili ilk yönetmelik 1971'de yayımlandı. Ama çeşitli tarihlerde dört kez değişikliğe uğradı.

       Hükümet ve Meclis cesur davranıyor.
       Tartışıyor, uzlaşıyor ve bazı konularda hızla sonuca varıyor.
       Meclis dışındaki tahkim aleyhtarlarının büyük gayretlerine rağmen tahkime ilk gün 400 oy çıkması bu açıdan ilginç değil mi?
       Türkiye'de iktidarla muhalefetin memleket meselelerinde bu derecede yakınlaştığı az görülmüştür.
       Bu uzun yıllardır özlenen ama bir türlü gerçekleşemeyen bir durum. Politikacıların "uzlaşma"yı becerme noktasına gelmeleri Türkiye için çok önemli.
       Sorumluluklar paylaşılıyor.

       İçişleri Bakanı Sadettin Tantan çalışıyor.
       Emniyet teşkilatı içindeki operasyon bunu gösterdi.
       Suç örgütleriyle ilgili atağı da...
       Eğlence yerleri ile ilgili tedbirleri de.
       Sonra kaçak yapılar konusuna el attı.
       En önemli sorun trafik.

       15 yıllık PKK terörünün sonunun geldiği anlaşılıyor.
       Ama bu son nasıl bir son olacak?
       Apo'nun yakalanması ve Türkiye'ye getirilmesi tarihi bir dönüm noktası teşkil etti.
       PKK'nın hesabında bu yoktu, ama oldu.
       Şimdi birkaç unsur aynı tarihli kavşakta kesişiyor. Bu kesişme noktası da bir perdenin, PKK terörü perdesinin kapanacağına işaret ediyor.
       Önce, Türk Silahlı Kuvvetleri'nin teröre karşı kazandığı başarı.

       Türkiye'de siyasal aklıselimin seyrek de olsa galip geldiği oluyor.
       Tahkim konusunda olduğu gibi.
       Meclis'teki partilerin hepsi tahkim için Anayasa değişikliğine evet dedi.
      "Düşünen akıl için yol birdir."
       Bugün tahkime evetin ilk sonuçlarını TBMM'de izleyeceğiz.
       Aslında FP'nin şartlı "evet"i tahkime gönülsüzlüğünü göstermiyor, fırsatçılığını belgeliyor. Yoksa onlar da daha işin başında tahkimin gerekliliğini vurgulamış, bu konudaki Anayasa değişikliğine karşı olmadıklarını açıklamışlardı.