Şebnem Burcuoğlu

Oscar ödüllü oyuncu Matthew McConaughey, bu sefer bir filmle değil, Penguin Random House yayınevinden çıkan otobiyografisiyle huzurlarımızda.

“Bütün edebi türler içerisinde otobiyografi, başarının en az olduğu tür olarak görünmektedir. Çünkü en tehlikelisi odur” demiş ünlü yazar Stefan Zweig “Kendi Hayatının Şiirini Yazanlar” isimli kitabında. Doğru tespit, zira “Hayatımı yazsam bestseller olur” tadında söylemleri çok duydu bu kulaklar. Hatta otobiyografisini yazdırmak üzere hayalet yazarlarla (yazar, kendi ismini kullanmaz) anlaşan ünlülere bile şahit oldu. Otobiyografi, yani öz yaşam öyküsü denen olay, son derece bıçak sırtıdır. İlginç bir yaşamı, doğru tespitleri ve gerçekçi tavsiyeleri içermelidir.

Popüler otobiyografiler

Işıltılı dünyanın popüler isimlerine ait otobiyografiler denilince aklıma bir çırpıda gelenler şu isimler: Jessica Simpson, “Open Book”; Reese Witherspoon, “Whiskey in a Teacup”; Jennifer Lopez, “True

Bu cümleyi önümüzdeki günlerde çokça duyacak gibiyiz; zira Fişekhane, İstanbul’un kültür-sanat-yaşam üçlemesinin yeni çekim merkezi olmaya hazırlanıyor

1846’da demir fabrikası, sonrasında fişek fabrikası, bugün ise kültür-sanat-yaşam üçlemesinde İstanbul’a taptaze soluk getiren bir venü... Zeytinburnu sahilinde konuşlanan Büyükyalı’nın kalbi, Fişekhane’den söz ediyorum. Düşünün ki zamanında Sultan Abdülmecit burayı sık sık ziyaret etmiş, II. Abdülhamit’in izniyle bina, Alman Krupp firmasına verilmiş ve günümüze geldiğimizde, o tarih kokan duvarların arasında tiyatro, opera, bale izleyebileceğiz.

Bizi neler bekliyor?

Tayanç Ayaydın’ın kadrosunda yer aldığı “Sır”; Onur Saylak, Sezin Akbaşoğulları ve Şükran Ovalı’nın başrollerinde olduğu “Evlat”; Erdal Beşikçioğlu ile “Fahrenheit 451” gibi şahane oyunların tadına bu tarihi mekânda varacağız. Yeri kalbimizde büyük olan Kumbaracı50 Tiyatrosu’nun oyunlarına da ev

Doğanın ahengiyle hareket ederek, etraflarında var olanı işlemeye, dönüştürmeye ve sunmaya odaklanan kadınlarla tanışıyoruz bugün"Çevrimdışı Aşk” isimli romanımın başkahramanı, plaza kadını Kumru, birtakım olaylar sonucunda kendini Datça’nın bereketli topraklarında bulduğundan beri doğaya bakışımın değiştiği bir gerçek. Romanımı yazarken organik bir hayatın içinde geçirdiğim uzun süreçte beni en mutlu eden şey, idealist, tuttuğunu koparan, ruhlarını doğanın mucizesinin akışına bırakmış kadınlarla tanışmaktı. Maddiyata, üne, saygınlık görmeye, sosyal statü kazanmaya değil, tamamen doğanın ahengiyle hareket ederek, evlerinde, bahçelerinde, etraflarında var olanı işlemeye, dönüştürmeye ve sunmaya odaklanmışlardı. Ve en önemlisi bundan büyük bir mutluluk duyuyorlardı. Zaten doğayı tüm kalbinle sevmek böyle bir şeydir; o sana yeter, daha fazlasında olmaz gözün.

Doğa âşığı

Fransa çıkışlı, sürdürülebilirliği odak noktası yapmış, globalde yirmi yıla yakındır devam eden “Toprağın Kadınları” isimli

“Şehre vur patlasın çal oynasın şeklinde bir giriş yaptım” diyemeyeceğim ama üç aylık Bodrum maceramın ardından İstanbul’a dönüşüm hareketli oldu.An itibarıyla hayatımdaki en majör hareket gezip tozmayla değil, evimizin karşısındaki apartmanla alakalı. İki kelime, yerli: kentsel dönüşüm. Yani dar dar dar bir ses eşliğinde karşıladı beni canım şehrim. Ne diyeyim, çok hazırlıksız yakalandım fakat İstanbul işte, sağı solu asla belli olmaz. Eve yerleşmek de hiç kolay olmadı, bir buçuk yaşındaki oğlum hiç durmadı, derken bir sabah erkenden kendimi yakındaki kahveciye attım ve şehirde ne gibi yenilikler olduğuna baktım.

Plan program

Henüz tatlı bir ekim ayının içerisindeyken, açık havanın keyfini çıkarmak adına kahvaltı için bir lokasyon seçtim kendime, Kandilli Pastanesi. Yenilenen yüzüyle adeta Paris’te bir kafe edası var fotoğraflarda. Eh Kandilli’yi de özledim. O zaman ivdedilikle gitmem gerek buraya. Öğle yemeği için Kadıköy’de yeni şubesini açan Trc. American Diner pek hoş geldi

Ne flaşların patladığı kırmızı halılar ne ağzına kadar ünlü dolu salonlar ne de canlı performanslar... Bundan sonraki ödül törenlerinin alıştığımızdan çok farklı olacağını göreceğiz

Kovid-19 sebebiyle bu yıl ilk defa seyircisiz gerçekleştirilen MTV Müzik Ödülleri’nde Ariana Grande ve Lady Gaga’nın bol maskeli, süper havalı şovu başta olmak üzere yok yoktu! Gelin görün ki, reytinglerinde yüzde 5 düşüş yaşandı. Ve gece çok büyük bir yankı uyandırdı mı? Hayır! Eh, aradan kırmızı halının iki yanında ve tören salonunda çılgınca tezahürat eden seyirciyi çıkardığımız zaman işin renginin bir hayli değiştiğini gördük. Geçen hafta yine seyircisiz şekilde sahiplerini bulan Emmy Ödülleri’nde de Jimmy Kimmel, Tracee Ellis Ross ve Jennifer Aniston sunucu oldu. Reese Witherspoon ve Kerry Washington skeçler sundu. Gencecik Zendaya destan yazdı. Kısacası tüm ünlüler kendini parçaladı ve tüm bunlara rağmen gece, reytingde hüsranla sonuçlandı, tüm zamanların en az ilgi

Son yıllarda yükselişe geçen sesli kitaplar, okumaya vakti olmayanlara ilaç gibi geldiYazabilmenin ilk şartı okumaktır”. Tarafıma sıklıkla gelen “Yazar olabilmek için ne yapmalıyım?” sorusuna verdiğim fiks cevaptır bu ki zaten hayatında başköşeye kitapları koyan ve koymayan yazarların kullandığı dil tuzla karabiber kadar farklıdır. Lakin son yıllarda hepimizin ortak derdi ‘vakitsizlik’ aldı başını gitti. Teknoloji bu denli elimizin altındayken her geçen gün vakitsizlikten niçin daha fazla şikayet ediyoruz, inanın ben de bilmiyorum. Bildiğim tek bir şey var, eskiden elimize kitap alıp okumak başlı başına bir aktiviteyken, şimdi sesli kitap aracılığıyla uyuyan bebeğimizin başında beklerken, temizlik yaparken, araba kullanırken, kısacası hayat devam ederken boşlukları dolduruyoruz. İşte tam da bu noktada okumak için vakit ayıramayanlara ilaç gibi geldi sesli kitaplar.

GİZEM, GERİLİM, POLİSİYE

Geçtiğimiz yıl Amerika’da yüzde 16 oranında artış gösteren sesli kitap satışlarından 1.2 milyar dolar gelir elde edilmiş. E-kitap satışlarından elde edilen rakam ise 983 milyar

“Ünlü olma” kavramını kökünden değiştiren “Keeping Up with the Kardashians” geride bıraktığı on dört yılın ardından ekranlara veda ediyorHayatımı anlatsam, roman olur.” “Yaşadıklarımdan bol reytingli bir dizi çıkar.”

“Olaylar olaylar... Reality şov gibiyim yemin ederim.”

Bu cümlelerden en az birini kurmuş olabilme ihtimalimiz yüksek! Her birimiz ne inişler ne çıkışlar yaşıyoruz şu kısacık hayatta. “Benim başıma asla gelmez” dediğimiz şeyler meteor yağmuru gibi başımıza yağıyor. Kendimize bir adım geriden bakacak olursak, okuduğumuz romanlar, izlediğimiz diziler, filmler asla abartı değil. Birileri bir şeyler yaşıyor olmalı ki birileri de yazıyor. Misal, ben. Kitaplarımı okurken “Gerçek olamaz!” dediğiniz her şey yüzde yüz gerçek; ondan, bundan ve kendimden toplayıp birleştirdiğim gerçekler. İki kere iki dört, kendimizi gerçeklere yakın görürüz. İşte reality şovlar da tam bu yüzden, gerçeği çok iyi kurguladıkları için, çok seviliyor bence. Her birimizin hayatına teğet

Mutfakta bir başımıza ekşi mayalı ekmek pişirerek değil elbette! Zihnimizi rahatlatmak için hayatımıza giren online terapistleri konuşuyoruz bugün.

Deşarj olmanın en güzel yöntemi birisiyle konuşmak, içimizi dökmek aslında. Fakat biliyorsunuz hayatımızda çok anlatıcı var, dinleyici ise oldukça az. Yani çoğunluk karşısındakinin derdini dinlemeyi pas geçip sadece kendi derdini anlatmak istiyor; lakin içinde bulunduğumuz dönem itibarıyla kimse kimsenin tasasını kendi sırtına yüklemeyi tercih etmiyor. Eh, hal böyle olunca yol nereye çıkıyor: Terapiste!

Terapist şart

Doğruya doğru; terapistler son derece faydalı insanlar. Günlük hayatın kaosunda düğümlenip bir noktada sıkışıp kalakaldığımızda çözülebilmemiz konusunda ciddi destek veriyorlar. Bizi sorgusuz, sualsiz dinliyorlar, konuşturuyorlar; hatta bazen söylediklerimize biz bile inanamıyoruz. “Çözüm odaklı konuşuyorsun ama bana iyi gelecek doğru terapisti bulmam o kadar kolay değil. Hem işin bütçe kısmı var, terapistler pahalı. Bir de vakit sıkıntısı var. Ay bir de Kovid