“Birazdan ‘hedefiniz ne’ diye soracaksın belki, biz de sana muhtemelen aklımızda yer etmiş gelecek beklentilerini anlatacağız. Bana kalırsa işin gerçeği şu: Gelecek ya da şimdi, fark etmez. Bir tek amacımız var. Müzik yapmak.”
Geçtiğimiz günlerde ilk albümü “Hayallerinin Peşinde”yi yayımlayan Bulut Bazen’den gitarist Özgür Sallancı’yla birlikte grubun en az 50%’sini temsil eden vokal Volkan Karayel’in bu cümleleriyle başlıyoruz röportaja. Sonda, kapanışa ait ne varsa ilk anda bahsini açıyoruz. Öyle ya “nasıl başladınız” hep ilk sıradayken, “peki bundan sonrası” suali hep bitişe yakındır. Karayel bunu değiştirmeye kararlı, şikâyet yok. “Sound’umuzu koruyarak kendimizi var edebilelim, sahne bulalım hepsi bu. 10 kişi mi abi, tamamdır. 10 kişi o zaman. Çalarız sorun değil.”
Bağımsız albümlerin, salt Indie parantezi içinde bir konum aradığı ve mainstream’in dışına çıkma telaşının bizzat mainstream’leştiği bir dönemde duyabileceğiniz samimi kayıtlardan biri “Hayallerinin Peşinde”. Çift yönlü Interpolvari gitar her an karşınızda beliriyor, bariton davul bir yönden ‘90’ların Bristol cenahına yakın. Intro’lar kendi içinde bir döngüye sahip, ritimler tekrarlardan güç almıyor. Neredeyse tüm şarkılardaki final anları bir öykünün kapanışı gibi giriş bölümünü hatırlatmanın borcuna kefil olmuyor. Albüm adının da içinde geçtiği ilk video klip Hikaye’den başlayıp, son şarkı Pespaye İnsanlar Çarşısı’na kadar süren bir progresif tavır bu. Vokal bazen enstrümanları kutsama işini fazla abartıp kulvarını gerektiğinden fazla boşluyor, evet, ama neredeyse nakaratın olmadığı şarkılar var burada ve vokal hiçbir zaman tek özne değil.
Rock ve Roll’un son 10 yılının izdüşümlerini takip ediyor, görüş açısına girdiği ritmin ana karasına, Kıta Avrupası’nın Birleşik Devletler’e yakın sulardaki etkileşimlere bilhassa selam çakıyor Bulut Bazen. Istanbul Yolları’ndan Silgi’ye, Plastik Çiçekler’den Korkak’a kadar içerdiği 8 şarkının omurgasını gitar ve vokalin oluşturduğu iyi bir yerli Rock albümü “Hayallerinin Peşinde”.
Söz konusu bu tarzı netleştirirken kendi fikirlerinin yanında stüdyo sürecindeki yeni bakış açılarının da etkili olduğunu anlatıyorlar. “Çağan’ın (Tunalı) bizimle konuşması düşüncelerimizin biraz yön değiştirmesine yol açtı. Elektronik altyapıdan vazgeçmek istemiyorduk, ancak o biraz daha Indie Rock’a yakın durmamız gerektiğini söyledi, şarkılarımızın dışavurumunu özetledi ve daha önemlisi nasıl ele alınması gerektiklerini. İkna olduk.” diyor Özgür. Esasen Noiseist’ten çıkan albümlerin genel sound’una uzak bir albüm değil bu. Geçen yıl, yine orada hayat bulmuş Erdem Tekeli’nin uzunçalarını dinlemiş ve senenin en iyi yerli kayıtlarından biri bu, diye yazmıştım. Cihangir’in içinde kendine ait bir dünyası var Noiseist’in ve tıpkı Boston’ın, New York’un, Londra’nın ara sokaklarında yer alan muhtelif stüdyolar gibi güzergahını gerçekliğinde oluşturmasını biliyor. Bulut Bazen’deki şarkılar da bunun en son kanıtıdır bana kalırsa.
İlk kez 2005 yılında Rakun adlı bir grup dâhilinde birlikte çalışmaya başlamış Volkan Karayel & Özgür Sallancı ikilisi. Ara dönemleri, yaşamdan kaynaklı mesafeleri atlatıp takvim 2009'u gösterirken bu kez bir daha kopmamak üzere tekrar yollarını tek düzleme çekmeyi bilmişler. Son 5 yıl ise, onları en nihayetinde böyle bir albüme çıkarmış. “Özgür’ün evinde, kendi stüdyomuzu kurmuştuk. Şarkılarımızı orada var ettik, elektronik dalgalara, samplere ilgi duyduk, merak ettiğimiz dünyaydı bu, sonrasından vokal ve gitarın en yukarıda yer alması gerektiğinde karar kıldık” diyor Volkan. Hep bir orta noktayı bulmak kolay mıydı, yoksa birinin attığı geri adımla mı sürdü çalışmalar, diye sorunca tereddüt etmiyor Özgür. “Şarkılar bizimdir. Volkan’ın yazdıkları var, benim eklediklerim ve ritim arayışlarım. Ancak ortak bir yerde duruyor Bulut Bazen.”
İnternet sayfalarında yazan “Hayatın anlamını bulamayacağınız besteler yapan ikili” sloganına getiriyorum sözü. “Sonuç olarak hep bir bitiş, hep bir başlangıç ve adım adım işlenen bir hikaye beklenir şarkılardan ya da birçok şarkıdan beklenti budur, diyelim. İşte bundan kaçındık özellikle” diyor Özgür. Daha fazla ritim grubu olmakla mı alakalı diye sorunca “Hayır” diye araya giriyor Volkan. “Hani bilirsin herkes derin anlamların peşinde. Bizim albümümüz bu arayışla dinlenecek şarkılar içermiyor. Böyle bir iddiamız yok, belki eksiklik bu, ancak Hayallerinin Peşinde sadece hayattan hissettiklerimize dair birtakım notlardan ibaret.”
Albümde Yer Alan Şarkılar
- Hikaye
- Plastik Çiçekler
- İstanbul Yollarında
- Bukalemun
- Korkak
- Küllük
- Silgi
- Pespaye İnsanlar Çarşısı
Twitter / @BekirzgrAybar
bekirozguraybar@gmail.com