The Free Licks - 'Exit Plan'

Yeni yılın kapısında beklemeye hazırız artık. Günleri; 2013’ü öldürmek için geriye sayıyoruz. Atılacak yeni adımlar hazır. Yeni projeler, yeni planlar ve elbette yeni gün ışığı aldatmacaları…

Tüm o mevsimsel dönüşleri baştan solumak için bekliyoruz.

Yine de şu an için her şey şimdiye dair. Beklemeler, standart bir hale iliştirilemeyen çıkış planları ve yakına fırlatılan umutlar…

Bağlı olduğu takvimin en bayat alanlarını dolduran Aralık ayında kulağıma yanaşan bir EP, bu detaycı düşünceleri zihnime istifliyor işte. Şarkıların her biri, bir EP kısalığını reddedercesine şahsi anlatısını yüceltiyor. Tekrarların köşe taşları cilalansa da; geriye dönüşten ziyade geride kalana yakılan bir ateş beliriyor; tınıların orta yerinde.

The Free Licks’in ‘Exit Plan’ adlı EP’sinden bahsediyorum.

‘Exit Plan’da, müzikal kimliğini olabildiğince eldeki ana akımın merkezine çekiyor The Free Licks. Öyle ki; şarkılar peşi sıra akarken, 40 yıl öncesinin psychedelic faylarına da dokunuluyor; güncel olan Indie’nin koyu alanlarına da. Kimi noktaların klasik Alternatif'e uğradığını hissediyoruz. Ardından bir an geliyor ve Akustik işlemeler dört bir yanımızı kuşatıyor.

EP, adını borçlu olduğu parçayla açılıyor. Ekin Kışlalı’nın vokali olabildiğince sert bir halet-i ruhiyede seyrederken; Jason ve Umut Yıldız'ın, disco döneme dikkat çeken lead elektro gitar vuruları genele hükmediyor. İlk video klibin de sahibi olan Exit Plan; EP’nin en dikkat çekici şarkılarından birisi. Evet, bu durumu niteleyebiliriz; ama buradaki içeriği salt ‘Exit Plan’a aitlemek pek de doğru olmaz.

Günümüz LP’lerinin dahi tek bir şarkıya endekslendiği gerçeği biliniyorken, buradaki kısa anlatı; kolonlarını tek bir şarkıya emanet etmiyor.

İki numaradaki ‘Baby, Please’; elektronik çıkışların en belirgin örneğidir The Free Licks için. Bu şarkının nakarata dönüşlerinde ve outro’nun betimlendiği alanlarında, 20 yıl öncesinin Depeche Mode ağırlığına ya da şimdinin Hurts boğukluğuna dokunulabiliyor. Peki ya ritmin şeridine itildiği o ilk vurular… İşte oralarda erken dönem Interpol yeniliği göz ucunda beliriyor. Yaylı enstrümanların havayı yumuşatma denemeleri yanıltıcı olmasın. Cem Konuk'un bass etkileri oldukça belirgin ilerliyor burada. Demem o ki; ‘Baby Please’in hikayesi, Alternatif’in alametifarikasıdır.

Ardından disiplinel baskınlığın ortada durduğu tek şarkı olan ‘I Am’ geliyor. Veli Erişim Meral’in davul atakları; biraz daha önde yer almak istercesine elektro gitarın baskınlığını ezmeye çalışıyor. Kışlalı’nın gırtlağı ise görece daha naif. Yürüyen tek bir ses yok burada. Her şey koşar adım ilerliyor. Yine de kendine bağlanan ve kendisinin bağlanacağı şarkıların rüzgarlarından korunur bir havası var ‘I Am’in.

Elbette ‘Hang On’… Tüm söz ve müziklerin gruba ait olduğu EP’de en dikkat çekici şarkılardan birisini yaşıyoruz. Arda Argül'ün klavyesi, arka planı anbean kontrolüne çekiyor. Ekin Kışlalı, sigara dumanı dolu gıtlağını katran karanlığından sökercesine kelimelerine emanet ediyor ve işte o anlarda merkeze yanaşan Şeyda Aylin Gürses’in geri vokali; elektro gitara tek bir alan bırakıyor. Artık nakarat sonrasından malum sona kadar akustik gitar-davul ve ağırlıklı olarak ters pedallı elektro gitarın himayesinde gidiliyor. İşte tam da o saniyeler ‘Hang On’ı; en az ‘Exit Plan’ kadar gün ışığına çekiyor.

EP’nin kapanışı ise ‘Soon’a emanet. Londra menşeili albümlere selam çakarcasına akustik bir sonu savurmuş The Free Licks. Esasen, sert girişli, net sözlerin besteye senkronize edildiği bir çalışma için ideal bir perde indirme tavrıyla karşı karşıyayız. Blues’a yaslanan gitar çıkışları, geri vokalde iyice suya çekilen sözsel anlatım ve akustik Rock’ın sakinliği ile uğurlanıyoruz. Son anda yakına atılan planlar, giriş şarkısındaki olumsuzluğu pozitife çekiyor. Pozitife çekiliyoruz.

The Free Licks; 2010 yılında bizzat hedefinde çalışmaya başladığı ‘Exit Plan’ı bu 5 şarkının üzerinden yürütüyor. Şarkıların tümüyle İngilizce sözlerden meydana gelmesi ve görece Underground bir akımın EP’nin ana hatlarını oluşturması; bir yanıyla da topluluğun -ülke içinde- kendi sınırlarını belirlediğini göstermekte.

Haliyle ‘Exit Plan’ın, 2013 yılının son günlerine yetişen iyi çalışmalardan biri olduğunu söylemek hiç zor değil. The Free Licks, yeni planların derdine düştüğümüz şu takvimin en bayat günlerinde insanı kendi gerçekliğine çekiyor ve şarkılar birbirine bağlandıkça, tekrarlardan mütemadiyen kaçılıyor.

Son olarak bir hatırlatma: Sözünü ettiğim bu şahsi gerçekliğe bizzat tanık olmanın derdindeyseniz 4 Aralık Çarşamba akşamını kaçışlara ayırın. Çünkü o akşam The Free Licks, Exit Plan'ın Lansman konseri için Bronx sahnesinde olacak.

EP'de Yer Alan Şarkılar:

1. Exit Plan
2. Baby, Please
3. I Am
4. Hang On
5. Soon
6. Exit Plan (Radio Edit)
7. Baby, Please (Radio Edit)
8. Hang On (Radio Edit)

Twitter / @BekirzgrAybar

bekirozguraybar@gmail.com